POSTANOWIENIE

W związku z wnioskiem Spółki z dnia 04.04.2005 r. (data wpływu 11.04.2005 r.) w sprawie udzielenia pisemnej interpretacji co do zakresu stosowania przepisów prawa podatkowego Naczelnik Drugiego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Warszawie, na podstawie art.14a § 4 w związku z art. 14a § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60) uznaje stanowisko Podatnika za nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

Z przedstawionego w piśmie stanu faktycznego wynika, że Spółka prowadzi działalność ubezpieczeniową. W związku z prowadzoną działalnością Podatnik udostępnia pracownikom telefony komórkowe do celów służbowych. Jednocześnie pracownicy obciążani są kosztami prywatnych rozmów telefonicznych. Podatnik pyta, "czy jest zobowiązany naliczać podatek należny z tytułu korzystania przez pracowników z telefonów służbowych do celów prywatnych, z prawem do obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od powyższej czynności, czy też czynność taka nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, bez prawa do obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego". Zdaniem Wnioskodawcy w niniejszej sprawie znajdą zastosowanie "przepisy art. 7 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług, zgodnie z którym opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega zużycie towarów (i usług) na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, jeżeli podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od tych czynności". Z uwagi na to, iż - zdaniem Spółki - nie ma ona prawa do odliczenia podatku naliczonego od zakupu usług telekomunikacyjnych - to nie jest zobowiązana naliczać podatku należnego z tytułu korzystania przez pracowników z telefonów służbowych do celów prywatnych.

Biorąc powyższe pod uwagę Naczelnik Urzędu stwierdza , co następuje:

Stosownie do przepisu art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm. ) o podatku od towarów i usług (dalej ustawa) opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. W myśl art. 8 ust. 1 ustawy przez świadczenie usług rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;

zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;

świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.

Zgodnie z ust. 2 nieodpłatne świadczenie usług niebędące dostawą towarów na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, oraz wszelkie inne nieodpłatne świadczenie usług, jeżeli nie są one związane z prowadzeniem przedsiębiorstwa, a podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu towarów i usług związanych z tymi usługami, w całości lub w części, traktuje się jak odpłatne świadczenie usług.

Wnioskodawca zatem błędnie przyjął, iż w przypadku korzystania przez pracowników z telefonów służbowych do celów prywatnych zastosowanie znajduje przepis, zgodnie z którym opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega zużycie towarów (i usług) na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, jeżeli podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od tych czynności (art. 7 ust. 2 pkt 1 ustawy), ponieważ przepis ten odnosi się jedynie do dostawy towarów i nie ma zastosowania do usług.

W przedmiotowej sprawie należy stwierdzić, iż przeniesienie kosztu nabytych usług telekomunikacyjnych (tzw. refakturowanie) - zgodnie z utrwalonym orzecznictwem sądowym -trzeba uznać za świadczenie tych usług (por. Wyrok NSA z 25.10.2001 r sygn. akt III SA 1466/00, LEX nr 4933). Naczelnik Urzędu zauważa, że argumentacja Podatnika, iż nie przysługuje mu prawo do odliczenia podatku naliczonego od zakupu usług telekomunikacyjnych, nie ma znaczenia w sytuacji, w której nie można zastosować ani art. 7 ust. 2 pkt 1 ani art. 8 ust. 2 ustawy, gdyż obciążanie pracowników kosztami prywatnych rozmów telefonicznych podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na zasadach ogólnych jako odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W związku z powyższym Spółka zobowiązana jest do opodatkowania niniejszej czynności, zaś podatek naliczony z faktury pierwotnej dotyczący kosztów rozmów prywatnych pracowników stanowi dla Spółki podatek podlegający odliczeniu.

Jednocześnie Naczelnik Urzędu informuje, iż interpretacja dokonana została dla konkretnego stanu faktycznego zawartego we wniosku oraz w oparciu o przepisy prawa obowiązujące w dniu jej udzielenia. W związku z powyższym każda zmiana stanu faktycznego oraz prawnego może spowodować również zmiany w zakresie praw i obowiązków Podatnika. Zgodnie z art. 14b § 1 - 2 ustawy Ordynacja podatkowa niniejsza interpretacja nie jest wiążąca dla Podatnika, wiąże natomiast właściwe organy podatkowe i organy kontroli skarbowej - do czasu jej zmiany lub uchylenia. Na niniejsze postanowienie - na podstawie art. 236 § 2 pkt 1 Ordynacji podatkowej - Stronie służy prawo wniesienia zażalenia, za pośrednictwem Naczelnika tutejszego Urzędu Skarbowego, do Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie w terminie 7 dni od dnia doręczenia postanowienia.