POSTANOWIENIE

podstawie art. 14a § 4 w związku z art. 14a § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. jedn. Dz.U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) Naczelnik Drugiego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Warszawie, w związku z wnioskiem Spółki z dnia 7.02.2006 r. (data wpływu do tut. Urzędu 17.02.2006 r.), w sprawie udzielenia pisemnej interpretacji co do zakresu stosowania przepisów prawa podatkowego, w kwestii opodatkowania przeniesienia autorskich praw majątkowych oraz udzielanie licencji lub sublicencji na korzystanie z utworów audiowizualnych pomiędzy podmiotami niebędącymi twórcami dzieł, których prawa te dotyczą,

postanawia

uznać stanowisko Podatnika za prawidłowe.

UZASADNIENIE

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że Spółka prowadzi działalność gospodarczą w przedmiocie zarządzania majątkowymi prawami autorskimi do utworów muzycznych, słowno-muzycznych i słownych, które Spółka uzyskuje:

1)w zakresie repertuaru zagranicznego - jako subwydawca na mocy umów licencyjnych zawartych z wydawcami zagranicznymi,

2)w zakresie repertuaru krajowego - jako wydawca oryginalny na mocy umów zawartych bezpośrednio z polskimi autorami, których przedmiotem jest przeniesienie pierwotnych praw autorskich na Spółkę; na mocy tych umów autorzy dokonują przeniesienia na Spółkę autorskich praw majątkowych, w zamian za co Spółka zobowiązuje się zarządzać nimi i płacić autorom udział w przychodach z tytułu eksploatacji tych praw.

Zarządzanie prawami autorskimi polega co do zasady na udzielaniu osobom trzecim licencji na korzystanie z tych praw np. poprzez publiczne odtwarzanie i nadawanie utworów (tzw. prawa publiczne), zwielokrotnianie tych utworów na nośnikach (tzw. prawa mechaniczne), czy też poprzez udzielanie zezwolenia na synchronizację utworów słowno-muzycznych z utworami audiowizualnymi lub ich wykorzystywanie w reklamach oraz ich druk.

Oprócz tej formy bezpośredniego zarządzania majątkowymi prawami autorskimi Spółka, na podstawie zawartej Umowy, powierza także ich część do zbiorowego zarządzania na zasadzie ich powierniczego przeniesienia na rzecz Stowarzyszenia X W zakresie uregulowanym Umową Spółka powierza Stowarzyszeniu X na wyłączność służące jej prawa majątkowe. Stowarzyszenie X zobowiązuje się do licencjonowania przeniesionych na niego praw autorskich na rzecz podmiotów, które dokonują eksploatacji tych praw. Stowarzyszenie X udziela osobom trzecim (użytkownikom) licencji na korzystanie z utworów działając w imieniu własnym, pobierając od użytkowników wynagrodzenie według tabel zatwierdzanych przez Komisję Prawa Autorskiego. Z otrzymanego od użytkowników wynagrodzenia Stowarzyszenie X pokrywa koszty dokonywania inkasa, a pozostałe kwoty dzieli (dokonuje repartycji) pomiędzy podmioty uprawnione, tj. autorów i wydawców. Rozliczenia są dokonywane po zakończeniu ustalonego okresu. Stowarzyszenie X przedstawia po upływie okresu rozliczeniowego kwoty zebrane od użytkowników dokumentując je notą uznaniową, gdzie wymieniona jest kwota brutto repartycji i jednocześnie notą obciążeniową dokumentuje swoje koszty inkasa i administracyjne.

Spółka stoi na stanowisku, iż czynność przeniesienia powierniczego autorskich praw majątkowych na rzecz organizacji zbiorowego zarządzania tymi prawami autorskimi, w zamian za wynagrodzenie wypłacane periodycznie przez cały okres eksploatacji tych praw, powinna być rozumiana jako odpłatne świadczenie usług w rozumieniu art. 8 ust. 1 pkt 1 ustawy od podatku od towarów i usług, które podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług według stawki 22%.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz.U. Nr 54, poz. 535 ze zm.) opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług za wynagrodzeniem na terytorium kraju. W myśl art. 8 ust. 1 pkt. 1 w/cyt ustawy przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt. 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również: przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę w jakiej dokonano czynności prawnej. Czynności opodatkowane są jedynie wówczas gdy wykonywane są przez podatnika w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy o VAT, w ramach prowadzonej działalności gospodarczej. Definicja działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 w/cyt ustawy, obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Jak wskazano wyżej, w definicji świadczenia usług zawiera się przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej. Zakres przedmiotowy tej definicji jest zatem bardzo szeroki. Obejmuje on zarówno przeniesienie praw autorskich o charakterze ostatecznym jak i udzielenie na mocy umowy zgody na korzystanie z nich przez określony czas. Analizując powyższy przypadek w powiązaniu z wyżej wymienionymi przepisami, należy stwierdzić, iż pomiędzy Spółką a Stowarzyszeniem X istnieje relacja zobowiązaniowa, którą można uznać za świadczenie usług za wynagrodzeniem. Usługę tą będzie stanowiło przeniesienie powiernicze praw majątkowych dokonywane przez Spółkę na rzecz Stowarzyszenia X. Opłaty ponoszone przez Stowarzyszenie X na rzecz Spółki należy uznać natomiast za wynagrodzenie za świadczenie usług.

Biorąc pod uwagę, iż w przedmiotowym przypadku mamy do czynienia ze świadczeniem usług, Spółka - jako usługodawca - powinna udokumentować świadczone przez siebie usługi poprzez wystawianie faktur VAT.

Odnosząc się do kwestii opodatkowania właściwą stawką podatkową należności za przekazanie lub udzielenie licencji do praw autorskich lub praw do artystycznego wykonania zakupionych wcześniej od działającego osobiście twórcy albo nabytych na podstawie art. 12 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych należy stwierdzić, iż ustawa o podatku od towarów i usług nie zawiera definicji twórcy, o którym mowa w poz. 162 załącznika nr 3 oraz w poz. 11 załącznika nr 4 nr do tejże ustawy. Dla ustalenia kto jest twórcą należy sięgnąć do ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. Nr 80, poz. 904 ze zm.). Według przepisu art. 8 ust. 2 tejże ustawy domniemywa się, że twórcą jest osoba, której nazwisko w tym charakterze uwidoczniono na egzemplarzach utworu lub której autorstwo podano do publicznej wiadomości w jakikolwiek inny sposób w związku z rozpowszechnianiem utworu. Na podstawie tej definicji nie można uznać, że twórcą w omawianym przypadku będzie wydawca, który może jedynie zastępować twórcę w wykonywaniu jego praw (art. 8 ust. 3). Przytoczone przepisy prawa za twórcę uznają bowiem osobę fizyczną. W przypadku nabycia majątkowych praw autorskich na podstawie art. 12 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych Podatnik również nie staje się ich twórcą. W związku z powyższym, przedmiotowa usługa nie będzie opodatkowana preferencyjną stawką 7%.

Reasumując, dokonywanie przeniesienia autorskich praw majątkowych oraz udzielanie licencji lub sublicencji na korzystanie z utworów audiowizualnych pomiędzy podmiotami niebędącymi twórcami dzieł, których prawa te dotyczą podlega opodatkowaniu z zastosowaniem stawki 22%.

Jednocześnie Naczelnik tutejszego Urzędu informuje, iż w niniejszej interpretacji nie odniósł się do praw i obowiązków, którym podlega kontrahent Spółki, tj. Stowarzyszenie X. Stosownie bowiem do art. 14a § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) stosownie do swojej właściwości naczelnik urzędu skarbowego, naczelnik urzędu celnego lub wójt, burmistrz (prezydent miasta), starosta albo marszałek województwa na pisemny wniosek podatnika, płatnika lub inkasenta mają obowiązek udzielić pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w ich indywidualnych sprawach, w których nie toczy się postępowanie podatkowe lub kontrola podatkowa albo postępowanie przed sądem administracyjnym.