DECYZJA

Na podstawie art. 14b § 5 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) po rozpatrzeniu zażalenia z dnia 13.06.2006 r. na postanowienie Naczelnika Trzeciego Urzędu Skarbowego Warszawa - Śródmieście z dnia 02.06.2006 r. Nr 1449/2CG/443/34/06/IN w sprawie udzielenia pisemnej informacji co do zakresu stosowania przepisów prawa podatkowego, Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie

orzeka

odmówić zmiany lub uchylenia postanowienia organu pierwszej instancji.

UZASADNIENIE

Pani E. Ś., pismem z dnia 25.01.2006 r., uzupełnionym pismami z dnia 23.03.2006 r. oraz z dnia 01.06.2006 r., wystąpiła z wnioskiem o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu stosowania prawa podatkowego, tj. przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz ustawy o podatku od towarów i usług.

Jak wynika ze stanu faktycznego przedstawionego we wniosku, Podatniczka jest tłumaczem przysięgłym języka hebrajskiego, ustanowionym przy Sądzie Wojewódzkim w Warszawie w 1986 roku. Ponadto od 1993 roku Pani Ś. posiada zarejestrowaną działalność gospodarczą, której przedmiotem są m.in. usługi tłumaczenia przysięgłego.

Na zlecenie sądów i prokuratur Pani E. Ś. świadczy usługi tłumacza przysięgłego w sprawach wyznaczonych przez sądy. W ocenie Strony wszystkie uzyskiwane dochody, bez względu na podmiot i instytucję, od której są uzyskiwane, powinny być zakwalifikowane jako przychody z działalności gospodarczej, dlatego pobieranie zaliczek na podatek przez podmiot wypłacający wynagrodzenie (sąd) jest nieprawidłowe.

Postanowieniem z dnia 02.06.2006 r. Nr 1449/2CG/443/34/06/IN Naczelnik Trzeciego Urzędu Skarbowego Warszawa - Śródmieście uznał stanowisko Strony za nieprawidłowe. W uzasadnieniu wskazano, iż wynagrodzenie za wykonywane przez Podatniczkę usługi tłumaczenia przysięgłego powinno być zakwalifikowane do źródła przychodów określonego w art. 13 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Na powyższe postanowienie wniesiono zażalenie, w którym zarzucono nieprawidłową wykładnię przepisów podatkowych. W ocenie Strony brzmienie art. 13 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie wyłącza możliwości uznania przez podatnika, że czynności określone w tym przepisie mogą być wykonywane w ramach działalności gospodarczej. Brak jest bowiem stosownego zapisu, iż przepis ten obejmuje również czynności wykonywane w ramach działalności gospodarczej.

W uzasadnieniu zażalenia Strona podnosi, iż opodatkowanie przychodów w sposób dwoisty, w zależności od odbiorcy usług, nie jest zgodne z logiką i powoduje niepotrzebne obciążenie podatnika dodatkowymi obowiązkami odmiennego rozliczania różnych rodzajów przychodów. Ponadto uznawanie wykonywanych na rzecz sądów i prokuratur czynności tłumaczenia przysięgłego za działalność wykonywaną osobiście stoi w sprzeczności z definiowanym przez ustawę o swobodzie działalności gospodarczej pojęciem działalności i narusza konstytucyjną zasadę równości i sprawiedliwości opodatkowania.

Z uwagi na przedstawione zarzuty Pani E. Ś. wnosi o zmianę zaskarżonego postanowienia oraz o kompleksowe rozpatrzenie w jednej interpretacji wszystkich zadanych przez nią pytań, zarówno dotyczących opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych, jak i podatkiem od towarów i usług.

Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie po rozpoznaniu zarzutów zażalenia zauważa, co następuje:

Stosownie do przepisu art. 14b § 5 pkt 1 ustawy Ordynacja podatkowa, organ odwoławczy w drodze decyzji zmienia albo uchyla postanowienie, o którym mowa w art. 14a § 4 jeżeli uzna, że zażalenie wniesione przez podatnika, płatnika lub inkasenta zasługuje na uwzględnienie.

W przedmiotowej sprawie istotą sporu jest rozbieżność w kwalifikacji przychodów uzyskiwanych przez Stronę w związku z wykonywaniem na zlecenie sądów i prokuratur czynności tłumaczenia przysięgłego.

Odnosząc się do istoty sporu należy zauważyć, iż ustawa z dnia 26 lipca 1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000r. Nr 14 poz. 176 ze zm.) wyróżnia dwa źródła przychodów związane z "działalnością" osób fizycznych., tj. działalność wykonywaną osobiście (art. 10 ust. 1 pkt. 2 ) oraz pozarolniczą działalność gospodarczą (art. 10 ust. 1 pkt. 3).

Do przychodów z działalności wykonywanej osobiście, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawodawca zalicza m. in. przychody wymienione w art. 13 pkt 6 cyt. ustawy, tj. przychody osób, którym organ władzy lub administracji państwowej albo samorządowej, sąd lub prokurator, na podstawie właściwych przepisów, zlecił wykonanie określonych czynności, a zwłaszcza przychody biegłych w postępowaniu sądowym, dochodzeniowym i administracyjnym oraz płatników, z zastrzeżeniem art. 14 ust. 2 pkt 10 i inkasentów należności publicznoprawnych, a także przychody z tytułu udziału w komisjach powoływanych przez organy władzy lub administracji państwowej albo samorządowej, z wyjątkiem przychodów, o których mowa w pkt 9. Natomiast pozarolnicza działalność gospodarcza, zgodnie z obowiązującą definicją określoną przez przepis art. 5a pkt. 6 oznacza działalność zarobkową wykonywaną w sposób zorganizowany i ciągły, prowadzoną we własnym imieniu i na własny lub cudzy rachunek, z której przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt. 1,2 i 4-9.

Z treści w/w art.13 pkt 6 wynika, że warunkiem uznania świadczeń otrzymanych przez osobę wykonującą czynność zleconą przez i na rzecz sądu, prokuratora lub organu władzy lub administracji publicznej (państwowej i samorządowej) za przychód z działalności wykonywanej osobiście jest, aby uprawnienie podmiotu zlecającego wykonanie takiej czynności wynikało z przepisów prawa.

Tłumaczem przysięgłym może być wyłącznie osoba, która po zdaniu egzaminu otrzymała świadectwo wydane przez Ministra Sprawiedliwości. Status prawny, zasady wykonywania zawodu oraz odpowiedzialność tłumacza przysięgłego regulują przepisy ustawy z dnia 25 listopada 2004 r. o zawodzie tłumacza przysięgłego (Dz. U. Nr 273, poz. 2702 ze zm.). Kwestie związane z wynagrodzeniem tłumacza przysięgłego w związku z wykonywaniem czynności m. in. na potrzeby sądu reguluje natomiast rozporządzenie Ministra Sprawiedliwości z dnia 24 stycznia 2005 r. w sprawie wynagrodzenia za czynności tłumacza przysięgłego (Dz. U. Nr 15, poz. 131). Powyższe przepisy dają uprawnienie podmiotowi zlecającemu wykonanie czynności tłumaczenia, a to z kolei stanowi spełnienie przesłanki, od której przepis art. 13 pkt 6 uzależnia zaliczenie tych przychodów do przychodów z działalności wykonywanej osobiście.

Nie sposób podzielić stanowiska Strony, iż usługi wykonywania tłumaczeń na zlecenie sądu i prokuratury realizowane były w okolicznościach wskazujących na charakter działalności gospodarczej.

Osoba fizyczna wykonująca pozarolniczą działalność gospodarczą zawiera w ramach tej działalności umowy cywilnoprawne, których przedmiotem jest wykonywanie określonych czynności. W przypadku, gdy organ władzy lub administracji państwowej albo samorządowej, sąd lub prokurator, na podstawie właściwych przepisów, zleca wykonanie określonych czynności (np. wykonanie tłumaczenia) w toczącym się przed właściwym organem postępowaniu sądowym, dochodzeniowym lub administracyjnym - tłumacz nie wykonuje swoich czynności na podstawie stosunku cywilnoprawnego, możliwego do ukształtowania w sposób umowny, pomiędzy jego stronami, na zasadzie swobody zawierania umów. Podstawą zleconych czynności tłumaczenia jest tu szczególny, pozaumowny stosunek prawny, jaki powstaje w postępowaniu, pomiędzy uprawnionym organem, który prowadzi to postępowanie, a osobą, którą ten organ powołał. Charakterystyczne jest bowiem to, iż o zleceniu tłumaczenia w danym postępowaniu rozstrzyga władczo organ prowadzący postępowanie. Również działając w sposób władczy, wprost na podstawie przepisów prawa, organ prowadzący postępowanie sam określa należność za wykonane czynności. Faktycznie nie ma w tym stanie miejsca na negocjacje dwustronne warunków jakiejkolwiek umowy, której stronami byłyby z jednej strony uprawniony organ, a z drugiej tłumacz przysięgły.

Reasumując, do usług świadczonych przez osoby fizyczne na zlecenie sądu, tj. tłumaczy przysięgłych, biegłych sądowych oraz adwokatów z tytułu obrony z urzędu, zastosowanie mają przepisy regulujące opodatkowanie przychodów z tytułu działalności wykonywanej osobiście. Z istoty tych usług wynika bowiem, iż mogą być one wykonane na zlecenie Sądu tylko osobiście przez osoby fizyczne posiadające osobiste kwalifikacje i uprawnienia do wykonania zleconych funkcji.

W praktyce najczęściej występują przypadki, iż osoby wykonujące czynności zlecone przez sąd, równocześnie prowadzą działalność jako podmiot gospodarczy, uzyskując przychody z pozarolniczej działalności gospodarczej, której przedmiotem jest świadczenie usług w tym samym zakresie, jednak fakt prowadzenia działalności gospodarczej, jak też forma w jakiej działalność ta jest prowadzona, czy też opodatkowanie świadczonych usług podatkiem VAT, nie ma wpływu na sposób opodatkowania wykonywanych na zlecenie sądu czynności podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Zatem, niezależnie od formy wykonywania zawodu tłumacza, czy też formy i zakresu prowadzonej działalności gospodarczej tłumaczy, uzyskane przychody z tytułu osobiście wykonanych czynności zleconych przez sąd należy kwalifikować do przychodów, o których mowa w art. 13 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Konsekwencją takiej kwalifikacji przychodu jest, spoczywający na sądzie, obowiązek płatnika określony w art. 41 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Z uwagi na powyższe Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie stwierdza, iż ocena stanowiska Strony dokonana przez Naczelnika Trzeciego Urzędu Skarbowego Warszawa - Śródmieście jest prawidłowa.

Odnosząc się natomiast do wskazywanej przez Stronę okoliczności wydania odrębnych postanowień dotyczących podatku dochodowego od osób fizycznych i podatku od towarów i usług należy zauważyć, iż nie jest to przesłanka do uchylenia lub zmiany zaskarżonego postanowienia.

Na podstawie art. 14a ustawy Ordynacja podatkowa, Naczelnik Trzeciego Urzędu Skarbowego Warszawa - Śródmieście na pisemny wniosek Pani E. Ś. był zobowiązany udzielić pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w indywidualnej sprawie wnoszącego, w której nie toczy się postępowanie podatkowe lub kontrola podatkowa albo postępowanie przed sądem administracyjnym.

Indywidualną sprawą jest określony stan faktyczny i mający w tym stanie zastosowanie przepis prawa podatkowego, którego skutkiem może być powstanie zobowiązania podatkowego. Ponieważ nie istnieje instytucja łącznych zobowiązań podatkowych (np. z zakresu podatku dochodowego od osób fizycznych i podatku VAT), za właściwe należy uznać dokonanie odrębnych interpretacji co do zakresu i zastosowania przepisów regulujących odrębne zobowiązania podatkowe.