POSTANOWIENIE

W odpowiedzi na zapytanie sformułowane we wniosku z dnia 8 maja 2006 r. (data wpływu do tutejszego Urzędu 9 maja 2006 r.), dotyczące stosowania przepisów ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2004 r., Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), działając w trybie art. 14a § 4 w związku z art. 14a § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r., Nr 8, poz. 60 z późn. zm.), Naczelnik Drugiego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Warszawie

postanawia

uznać stanowisko Podatnika za prawidłowe.

UZASADNIENIE

Wnioskodawca jest firmą wykonawstwa budowlanego, m.in. buduje mieszkania z przeznaczeniem na sprzedaż. Na poczet sprzedaży mieszkań inkasuje od nabywców na warunkach określonych w zawartych z nimi w umowach zaliczki, które potwierdzane są fakturą VAT. Zaliczki wpłacane są za pośrednictwem rachunku bankowego. Natomiast w sytuacji oczekiwania na pozwolenie budowy kolejnego etapu, Spółka przyjmuje od klientów kaucje rezerwacyjne w wysokości 3.000,00 zł, które to kaucje fakturuje po zawarciu umowy lub zwraca w przypadku rezygnacji. Spółka zwraca się z zapytaniem czy po wpłaceniu kaucji rezerwacyjnej a przed podpisaniem umowy powinna być wystawiona faktura VAT i czy wpłaty kaucji mogą być przyjmowane do kasy i wystawiane KP. Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z art. 29 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.) podstawą opodatkowania jest obrót. Obrotem jest kwota należna z tytułu sprzedaży towarów, świadczenia usług, pomniejszona o kwotę należnego podatku. Kwota należna obejmuje całość lub część świadczenia należnego od nabywcy. W tej sytuacji, zdaniem Spółki, "pobierana przez Nią przed zawarciem Umowy Sprzedaży kaucja- w celu zabezpieczenia sprzedaży nie jest obrotem w rozumieniu art. 29 ust. 1 ustawy i tym samym nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Kaucja nie jest otrzymaniem w całości lub części zapłaty, powodującym powstanie obowiązku podatkowego."

Naczelnik Drugiego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Warszawie po zapoznaniu się z przedstawionym we wniosku stanem faktycznym, stwierdza co następuje:

Zgodnie z art. 29 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.) podstawą opodatkowania jest obrót, z zastrzeżeniem ust. 2- 22, art. 30-32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5. Obrotem jest kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniejszona o kwotę należnego podatku. Kwota należna obejmuje całość świadczenia należnego od nabywcy. Obrót zwiększa się o otrzymane dotacje, subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze mające bezpośredni wpływ na cenę (kwotę należną) towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika, pomniejszone o kwotę należnego podatku. W przypadku gdy pobrano zaliczki, zadatki, przedpłaty lub raty, obrotem jest również kwota otrzymanych zaliczek, zadatków, przedpłat lub rat, pomniejszona o przypadającą od nich kwotę podatku. Dotyczy to również otrzymanych zaliczek na dotacje, subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze.

W myśl art. 19 ust. 11 cytowanej ustawy jeżeli przed wydaniem towaru lub wykonaniem usługi otrzymano część należności, w szczególności: przedpłatę, zaliczkę, zadatek, ratę, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą jej otrzymania w tej części.

Stosownie do definicji zawartej w Słowniku języka polskiego (PWN, Warszawa, 1997 r.):

zaliczka jest to część należności wpłacana lub wypłacana z góry na poczet należności,

zadatek to suma pieniędzy wręczana przy zawarciu umowy w celu zapewnienia jej wykonania,

przedpłata to część ceny towaru wpłacona w celu uzyskania gwarancji jego zakupu w określonym terminie,

rata jest to część należności pieniężnej płatna w oznaczonym terminie,

kaucja jest to suma pieniężna złożona jako gwarancja dotrzymania zobowiązania, zastaw, zabezpieczenie.

Biorąc powyższe pod uwagę pobranie kaucji rezerwacyjnej mającej na celu zabezpieczenie sprzedaży, a następnie jej zwrot w przypadku rezygnacji klienta, nie jest obrotem w rozumieniu art. 29 ust. 2 cytowanej ustawy i nie rodzi obowiązku podatkowego na podstawie art. 19 ust. 11 w/w ustawy. Jednakże w przypadku, gdy przedmiotowa kaucja zostanie zaliczona na poczet ceny kupna nieruchomości, należy potraktować ją jako formę zaliczki lub zadatku, który stanowi obrót w rozumieniu art. 29 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług. Wówczas obowiązek podatkowy powstaje, zgodnie z art. 19 ust. 11 cytowanej ustawy, w momencie pobrania kaucji.

Zgodnie z art. 14a § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. ( tekst jedn. Dz. U. z 2005 r., Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) stosownie do swojej właściwości naczelnik urzędu skarbowego, naczelnik urzędu celnego lub wójt, burmistrz (prezydent miasta), starosta albo marszałek województwa na pisemny wniosek podatnika, płatnika lub inkasenta mają obowiązek udzielić pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w ich indywidualnych sprawach, w których nie toczy się postępowanie podatkowe lub kontrola podatkowa albo postępowanie przed sądem administracyjnym. W związku z brzmieniem cytowanego przepisu w ocenie Naczelnika tutejszego Urzędu problematyka przyjmowania wpłat do kasy i wystawiania noty K.P. nie jest regulowana prawem podatkowym, a zatem organ podatkowy nie jest uprawniony do udzielenia interpretacji w tym zakresie.

Z tych względów postanowiono jak na wstępie.