POSTANOWIENIE

W związku z wnioskiem Spółki z dnia 18 maja 2005 r. w sprawie udzielenia pisemnej interpretacji co do zakresu stosowania przepisów prawa podatkowego - w zakresie przepisów ustawy o podatku od towarów i usług, Naczelnik Drugiego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Warszawie, na podstawie art. 14a § 4 w związku z art. 14a § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm. )

postanawia

uznać stanowisko Podatnika za prawidłowe.

UZASADNIENIE

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że Strona rozpoczęła współpracę z kontrahentem z Unii Europejskiej, polegającą na montażu obiektywów. Współpraca przebiega na dwa różne sposoby:

Niemiecki kontrahent przesyła polskiej Spółce wszystkie komponenty, zaś polski podmiot dokonuje jedynie montażu nowego urządzenia z powierzonych części

Niemiecki kontrahent przesyła jedynie elementy mechanizmu obiektywu, do których Polska Spółka montuje części optyczne (część elementów optycznych jest produkowana przez Spółkę, niektóre są kupowane do montażu). Całość urządzenia jest wysyłana do kontrahenta unijnego, który dokonuje dalszej odsprzedaży.

Kontrahent europejski jest podatnikiem zarejestrowanym na potrzeby podatku od wartości dodanej, na terytorium państwa członkowskiego innego niż Polska, a na potrzeby współpracy podał Spółce swój numer identyfikacyjny. Usługi montażu obiektywów wykonywane są sukcesywnie, jednakże po upływie 30 dni od daty przywozu tych towarów do Polski. Większość gotowych obiektywów jest wywożona niezwłocznie po ich przerobieniu tj. przed upływem 30 dni od daty wykonania tych usług, część zaś po upływie 30 dniowego terminu od daty wykonania usługi.

Zdaniem Strony usługi wykonywane przez nią na rzecz kontrahenta na materiałach powierzonych, będących w całości (w pierwszym wariancie) lub w części (w drugim wariancie) własnością zleceniodawcy, stanowią usługę na majątku ruchomym. Strona uważa, że po wykonaniu usługi na niej nie ciąży obowiązek opodatkowania dostawy towarów po przekroczeniu 30 dniowego terminu od daty przywozu, lecz przed upływem 30 dni od daty wykonani usług. W przekonaniu Strony w przypadku wywozu po przekroczenia 30 dniowego terminu od wykonania usług obowiązek odprowadzenia podatku dotyczył będzie niemieckiego kontrahenta.

Ustosunkowując się do wniosku Strony Naczelnik tutejszego Urzędu informuje, że ruchomy majątek rzeczowy stanowią towary, które nie są nieruchomościami oraz budowlami trwale związanymi z gruntem. Katalog usług na ruchomym majątku rzeczowym obejmuje m. in. naprawę rzeczy ruchomych, usługi serwisowe i gwarancyjne związane z rzeczami ruchomymi, instalację, montaż i demontaż rzeczy ruchomych, przetwarzanie i uszlachetnianie.

Świadczenie usług na ruchomym majątku rzeczowym nie zostało zdefiniowane na gruncie ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.). Dokonując kwalifikacji czy w danej sytuacji podatnik dokonuje dostawy towarów czy świadczenia usługi na majątku rzeczowym, należy brać pod uwagę postanowienia zawarte w umowach z kontrahentem zagranicznym. Jeżeli kontrahent powierza materiały do wykonania usług wytworzenia towarów to wówczas mamy do czynienia z usługami na ruchomym majątku rzeczowym. Wytworzenie przedmiotów z materiałów powierzonych podatnikowi kwalifikuje się jako świadczenie usług, a nie jako dostawa towarów.

W przestawionym stanie faktycznym usługi wykonywane są przez Stronę na rzecz kontrahenta z Unii Europejskiej na materiałach będących własnością zleceniodawcy. Usługi te polegają na montażu będących własnością kontrahenta poszczególnych części w celu wytworzenia nowego produktu zgodnie z zamówieniem. Powyższe usługi należy zaliczyć do usług na rzeczowym majątku ruchomym. Bez znaczenia przy tym pozostaje fakt zużycia do wykonywania kompleksowej usługi w części materiałów będących własnością Strony lub przez nią zakupionych. Istotne jest jednak aby z warunków umowy zawartej pomiędzy kontrahentem a Stroną wynikała możliwość zakupu przez Stronę materiału od dostawców, niezbędnego (oprócz materiału powierzonego) do wytworzenia żądanego towaru. Wówczas nie ma podstaw do wyłączenia zakupionego materiału z kosztu usługi. W przypadku, gdy z punktu widzenia kontrahenta świadczeniem głównym jest wykonanie usługi bez względu na jej poszczególne elementy (np.materiał dodatkowy) możliwe jest wkalkulowanie kosztów materiałów w wartość świadczonej usługi jako całości (pod warunkiem zachowania stosownych proporcji), a tym samym zaliczenie przedmiotowych czynności do usług na ruchomym majątku rzeczowym.

Zgodnie z zasadą wynikającą z art. 27 ust. 2 pkt 3 lit d) ustawy o VAT w przypadku świadczenia usług na rzeczowym majątku ruchomym miejscem świadczenia (a zarazem opodatkowania) jest miejsce gdzie usługi są faktycznie świadczone. Jeżeli usługi są wykonywane na terytorium RP, podlegają opodatkowaniu w Polsce.

Od tej reguły w art. 28 ust. 7 ustawy został przewidziany wyjątek. W przypadku, gdy usługi na majątku ruchomym świadczone są dla nabywcy, który podał wykonującemu te usługi numer, pod którym jest zidentyfikowany na potrzeby podatku lub podatku od wartości dodanej na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium państwa członkowskiego, na którym usługi są wykonywane, miejscem świadczenia jest terytorium państwa, które wydało nabywcy usługi ten numer, pod warunkiem, że towary po wykonaniu tych usług zostaną wywiezione z terytorium państwa członkowskiego, na którym usługi zostały faktycznie wykonane. Jednakże polski ustawodawca w art. 28 ust. 8 dodatkowo zaostrzył w stosunku do podatników wykonujących w Polsce usługi na majątku ruchomym warunek wywozu towaru po wykonaniu usługi. Otóż u tej grupy podatników stosowanie reguły wynikającej z art. 28 ust.7 zostało uzależnione od tego, aby towary zostały niezwłocznie wywiezione poza terytorium Polski, nie później jednak niż w terminie 30 dni od wykonania na nich usług. Niespełnienie tego warunku spowoduje konieczność opodatkowania tych usług w Polsce i rozliczenia podatku przez usługodawcę.

W tym kontekście w sytuacji przedstawionej we wniosku miejscem świadczenie usługi montażu na terytorium RP przez Stronę na rzecz kontrahenta niemieckiego, który podał swój numer identyfikacyjny, jest terytorium państwa, które wydało kontrahentowi niemieckiemu (nabywcy) numer identyfikacyjny. Usługa zostanie opodatkowana w tym kraju według stawki tam obowiązującej, a stosownego rozliczenia dokona kontrahent niemiecki. Strona jako wykonawca usługi nie podlegającej opodatkowaniu w Polsce nie wykazuje wartości tej usługi w deklaracji podatkowej VAT - 7. Warunkiem jest jednak wywiezienie towarów przed upływem 30 dni od daty wykonania na nich usługi. Przekroczenie tego terminu spowoduje opodatkowanie usługi w Polsce według stawki podatku obowiązującej w kraju dla tego rodzaju usług. W świetle powyższego dla Strony świadczącej usługi na terytorium Polski usługi na majątku rzeczowym istotnym jest tylko fakt, aby towary po wykonaniu usługi opuściły terytorium naszego kraju w terminie 30 dni. Nie jest przy tym ważne kto dokona wywozu towaru ani też do którego kraju towary zostaną wywiezione.

W myśl art. 11 ust. 1 ustawy przez wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 4, rozumie się również przemieszczenie towarów przez podatnika podatku od wartości dodanej lub na jego rzecz, należących do tego podatnika z terytorium państwa członkowskiego innego niż na terytorium kraju na terytorium kraju, jeżeli towary te zostały przez tego podatnika na terytorium tego innego państwa członkowskiego w ramach prowadzonego przez niego przedsiębiorstwa wytworzone, wydobyte, nabyte, w tym również w ramach wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, albo zaimportowane, i towary te maja podatników służyć czynnościom wykonywanym przez niego jako podatnika na terytorium kraju. Przepis ten odnosi się tylko do podatników podatku od wartości dodanej, którzy przywożą na terytorium RP własne towary z innych krajów Unii, ustanawiając ich z tego tytułu podatnikami. Czynnością podlegająca opodatkowaniu jest tu zaś samo przemieszczenie towarów z jednego kraju Wspólnoty na terytorium innego.

W myśl art. 12 ust. 1 pkt 6 ustawy o VAT przemieszczenia towarów, o którym mowa w art. 11 ust. 1, przez podatnika podatku od wartości dodanej lub na jego rzecz nie uznaje się za wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów w przypadku, gdy na towarach mają zostać na terytorium kraju wykonane usługi na rzecz tego podatnika, pod warunkiem, że towary po wykonaniu tych usług zostaną niezwłocznie, nie później jednak niż terminie 30 dni od dnia wykonani usługi, z powrotem przemieszczone na terytorium państwa członkowskiego, z którego zostały pierwotnie wywiezione. Z kolei art. 12 ust. 2 ustawy przewiduje, że w przypadku gdy ustaną okoliczności uprawniające do wyłączenia z opodatkowania przemieszczenie uznaje się za wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów.

Z powyższego wynika, iż w przedmiotowym przypadku gdy niemiecki kontrahent przywiezie z Niemiec na terytorium RP własne towary w celu wykonania na nich usług, a następnie po ich wykonaniu towary np. nie zostaną wywiezione w wyznaczonym terminie (tj. przed upływem 30 dni od dnia wykonania usług), to w świetle art. 12 ust. 1 pkt 6 oraz ust. 2 ciążył będzie na nim obowiązek podatkowy z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów i konieczność zapłaty podatku. Pozostanie to jednak bez wpływu na rozliczenie podatku VAT przez firmę świadczącą usługę na majątku ruchomym. Mimo bowiem podobieństw warunków zawartych w przepisach art. 12 ust. 1 pkt 6 oraz art. 28. ust. 8 dotyczą one zupełnie odrębnych stanów faktycznych.