P O S T A N O W I E N I E

Działając na podstawie art. 14a § 1 i § 4 oraz art. 217 ustawy z dnia 29.08.1997r. - Ordynacja podatkowa / t.j. z 2005r., Dz. U. nr 8, poz. 60 z późn. zm. / , art. 8 ust. 2, art. 25 ust. 2 i ust. 4 pkt 2 ustawy z dnia 26.07.1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /t.j. Dz. U. z 2000r. nr 14, poz. 176 z późn. zm./, w związku z wnioskiem z dnia 16.03.2006r.r. /data wpływu do tut. Organu - 22.03.2006r./ w sprawie ustalania kosztów uzyskania przychodów u wspólników spółki komandytowej w sytuacji korzystania przez spółkę z usług doradczych, świadczonych przez firmę jednoosobową, będącą własnością jednego ze wspólników spółki komandytowej , Naczelnik Urzędu Skarbowego w Pruszkowie nie potwierdza stanowiska wnioskodawcy i uznaje je za nieprawidłowe .

U Z A S A D N I E N I E

Stan faktyczny sprawy przedstawiony przez wnioskodawcę:

Wnioskodawca jest komandytariuszem w spółce komandytowej i jednocześnie prowadzi firmę jednoosobową . Spółka w celu wykonania zleceń swoich kontrahentów zawarła z wnioskodawcą umowę , której przedmiotem jest świadczenie specjalistycznych usług opartych na wiedzy wspólnika. Za wykonaną usługę wnioskodawca jako przedsiębiorca firmy jednoosobowej wystawia spółce fakturę, która dla niego jest przychodem, zaś dla wspólników spółki kosztami? Jako wspólnik spółki komandytowej wnioskodawca rozlicza przychody, koszty proporcjonalnie do swojego udziału w zysku spółki? Czy takie postępowanie jest prawidłowe?

Stanowisko w sprawie:

Zdaniem wnioskodawcy do kosztów spółki należałoby zaliczyć ogół poniesionych kosztów, w tym również związanych z korzystaniem ze specjalistycznej wiedzy komandytariusza, kosztem dla niego będą koszty w wysokości proporcjonalnej do jego udziału w zysku spółki.

Ocena prawna stanowiska:

Zgodnie z zasadą wyrażoną w art. 8 ust. 2 pkt 1/ ustawy z dnia 26.07.1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych / t.j. z 2000r., Dz. U. nr 14, poz. 176 z późn. zm./ koszty z udziału w spółce niebędącej osobą prawną ze wspólnego źródła u każdego podatnika określa się proporcjonalnie do jego prawa w udziale w zysku.

Spółka komandytowa obowiązana jest do prowadzenia ksiąg podatkowych, zgodnie z odrębnymi przepisami, w sposób zapewniający ustalenie dochodu, podstawy opodatkowania i wysokości należnego podatku za rok podatkowy. W księgach wykazuje się przychody i koszty spółki. Generalną regułą ustalania dochodu do opodatkowania jest ustalanie go na podstawie prowadzonych ksiąg. W pewnych jednak okolicznościach ustawodawca zdecydował się na odstępstwo od w/w zasady generalnej. Takim odstępstwem jest przepis art. 25 ustawy o podatku dochodowym. Przepis ten dotyczy zawierania transakcji przez powiązane ze sobą podmioty gospodarcze . Ustawodawca wyróżnił sytuacje, w których podmioty krajowe są traktowane jako podmioty powiązane . M.in. powiązanie podmiotów krajowych zachodzi , gdy podmiot krajowy bierze udział bezpośrednio lub pośrednio w zarządzaniu innym podmiotem krajowym lub w jego kontroli albo posiada udział w kapitale innego podmiotu krajowego nie mniejszy niż 5%.

Przepis art. 25 ustawy o podatku dochodowym zdefiniował przesłanki szacowania przez organy podatkowe dochodu podatnika osiągniętego w wyniku " współpracy" z podmiotem powiązanym. Jeżeli w wyniku takich powiązań ustalone lub narzucone zostały warunki różniące się od warunków, które ustaliłyby między sobą niezależne podmioty i w wyniku tego podmiot nie wykazuje dochodów albo wykazuje niższe od tych , jakich należałoby oczekiwać , gdyby powiązania nie istniały - dochody danego podmiotu oraz należny podatek określa się bez uwzględnienia warunków wynikających z tych powiązań.

Naczelnik Urzędu Skarbowego w Pruszkowie co do zasady zgadza się z ustalaniem kosztów przez spółkę dla poszczególnych wspólników albowiem wynika to wprost z przepisów podatkowych, jednakże mając na uwadze funkcjonowanie art. 25 ustawy, nawet jeśli księgi , w których wykazano przychody i koszty są prowadzone bez zarzutu, organy podatkowe mogą określać dochody w drodze szacowania według następujących metod:

1.metody porównywalnej ceny niekontrolowanej,

2.metody ceny odsprzedaży,

3. metody rozsądnej marży, zwanej także metodą "koszt plus".

Samo istnienie powiązań pomiędzy podmiotami krajowymi nie przesądza o obowiązku określenia dochodów uzyskiwanych przez te podmioty z zawartych pomiędzy nimi transakcji w drodze oszacowania. Niezbędne jest tu ustalenie, iż warunki takich transakcji odbiegają od warunków, które ustaliłyby między sobą podmioty niezależne.

Wobec powyższego udzielenie jednoznacznej odpowiedzi byłoby możliwe jedynie po przeprowadzeniu analizy każdej transakcji zawartej przez podmioty powiązane w czasie kontroli podatkowej. W momencie wydawania interpretacji w trybie art. 14a Ordynacji podatkowej jest to niemożliwe i tym było podyktowane uznanie stanowiska wnioskodawcy za nieprawidłowe.