P O S T A N O W I E N I E

Na podstawie art. 14a § 4 w związku z § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. - Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.), po rozpatrzeniu wniosku Spółki "X" o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego, Naczelnik Pierwszego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Warszawie - biorąc pod uwagę przedstawiony stan faktyczny oraz obowiązujący stan prawny

P O S T A N A W I A

- uznać stanowisko Strony za prawidłowe

U Z A S A D N I E N I E

Z przedstawionego przez Stronę we wniosku stanu faktycznego wynika, że zgodnie z art. 101 § 1 Kodeksu Pracy pracodawca i pracownik zawarli umowę o zakazie konkurencji po ustaniu stosunku pracy. Odszkodowanie wypłacane jest w miesięcznych ratach, kwota odszkodowania ustalona w umowie jest kwotą brutto, od której zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 26 lipca 1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.) potrącane są zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych w formie progresywnej (19%, 30%, 40%), a w informacji o PIT-11 uwzględniane jako przychody ze stosunku pracy.

Spółka ma wątpliwości, czy w związku z ustaniem stosunku pracy jest płatnikiem podatku dochodowego i czy zaliczkę należy zaliczać w formie liniowej czy progresywnej.
Zdaniem Spółki, w związku z tym, że umowa o zakazie konkurencji została zawarta w trakcie zatrudnienia, to Spółka jest płatnikiem, a przychody wypłacane z tytułu w/w odszkodowania należy traktować jako przychody ze stosunku pracy, a zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych naliczać w formie progresywnej.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Przepisy art. 21 ust. 1 pkt 3 lit. d w/w ustawy wskazują jako wolne od podatku dochodowego otrzymane odszkodowania, jeżeli ich wysokość lub zasady ustalania wynikają wprost z przepisów odrębnych ustaw lub przepisów wykonawczych na podstawie tych ustaw, z wyjątkiem: m. in. odszkodowań przyznanych na podstawie przepisów o zakazie konkurencji.
Jak wynika z powyższego zapisu, odszkodowanie wypłacone z tytułu tzw. klauzuli o zakazie konkurencji nie zostało objęte zwolnieniem przedmiotowym, wynikającym z art. 21 ust. 1 pkt 3 w/w ustawy i stanowi dla podatnika przychód podlegający opodatkowaniu. Przychód ten należy zakwalifikować do przychodów ze stosunku pracy, o którym mowa w art. 12 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Na podstawie tego przepisu, za przychody ze stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za nie wykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.

W przedmiotowej sprawie, dokonywanie wypłat wynikających z klauzuli o zakazie konkurencji po ustaniu stosunku pracy, nie zmienia faktu, że tytułem do realizacji tego świadczenia był uprzednio istniejący stosunek pracy. Ponadto art. 101(1) § 1 ustawy z dnia 26 czerwca 1974r. Kodeks pracy (t.j. Dz. U. z 1998r. Nr 21, poz. 94 ze zmianami).
Stosownie do art. 31 powyższej ustawy, osoby fizyczne, osoby prawne oraz jednostki organizacyjne nie posiadające osobowości prawnej, zwane dalej "zakładami pracy", są obowiązane jako płatnicy obliczać i pobierać w ciągu roku zaliczki na podatek dochodowy od osób, które uzyskują od tych zakładów przychody między innymi ze stosunku pracy.

Sposób obliczania przez płatnika wysokości zaliczki w poszczególnych miesiącach, określony został w art. 32 w/w ustawy. Mianowicie zaliczki miesięczne pobierane przez płatnika wynoszą 19%, 30% lub 40% w zależności od kwoty dochodu podatnika uzyskanego od początku roku w danym zakładzie pracy.
W ocenie Naczelnika tutejszego Urzędu Skarbowego, w przedstawionym stanie faktycznym, stanowisko Strony zawarte w wystąpieniu jest prawidłowe.

Mając powyższe na uwadze postanowiono jak na wstępie.
Niniejsze postanowienie dotyczy wyłącznie stanu faktycznego przedstawionego we wniosku oraz obowiązującego w tym stanie faktycznym stanu prawnego.