P O S T A N O W I E N I E

Na podstawie art. 14a § 4 w związku z § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. - Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.), po rozpatrzeniu wniosku o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego, Naczelnik Pierwszego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Warszawie #8722; biorąc pod uwagę przedstawiony stan faktyczny oraz stan prawny

postanawia:

uznać stanowisko Strony za nieprawidłowe.

U z a s a d n i e n i e

Z przedstawionego przez Stronę we wniosku stanu faktycznego wynika, że Spółka stanowi Grupę Kapitałową, w skład której wchodzą spółki prawa handlowego. W 2004 roku zarząd jednej ze spółek akcyjnych Grupy (udział kapitałowy 49%) zgłosił do sądu upadłość spółki. Ze względu na brak możliwości finansowania postępowania upadłościowego, sąd wniosek oddalił. W związku z powyższym, uchwałą walnego zgromadzenia spółki, powołany został jej likwidator. Z uwagi na brak środków finansowych, likwidator nie był w stanie zapewnić sfinansowania wydatków związanych z likwidacją, w tym kosztów zarchiwizowania dokumentacji spółki. Likwidator wystąpił do Strony, jako wspólnika, o sfinansowanie kosztów archiwizacji dokumentów (osobowe, płacowe, dokumenty spółki).

Spółka stoi na stanowisku, że zgodnie z art. 301 § 5 ustawy z dnia 15 września 2000 roku - Kodeks spółek handlowych (Dz. U. z 2000 r. Nr 94 , poz. 1037 ze zm.), akcjonariusze nie odpowiadają za zobowiązania spółki, co nie oznacza, że na mocy innych przepisów nie są zobowiązani do ponoszenia wydatków związanych z procesem likwidacji spółki, w której posiadają udziały. Strona przywołuje art. 51 pkt 1 ustawy z dnia 14 lipca 1983 roku o narodowym zasobie archiwalnym i archiwach, zgodnie z którym w przypadku postawienia przedsiębiorcy w stan likwidacji lub ogłoszenia jego upadłości, odpowiednio likwidator lub syndyk masy upadłościowej wskazuje przechowawcę, któremu dokumentacja zostanie przekazana do dalszego przechowywania, zapewniając na ten cel środki finansowe na okres, jaki pozostał do wygaśnięcia umów przechowania tej dokumentacji zawartych przez przedsiębiorcę. W razie braku takiego wskazania przechowawcę wyznacza sąd rejestrowy, po zapewnieniu przez likwidatora lub syndyka masy upadłościowej środków finansowych, o których mowa w zdaniu poprzedzającym.

W przypadku stwierdzenia przez sąd rejestrowy, na wniosek likwidatora lub syndyka masy upadłościowej, niemożności zapewnienia środków na dalszego przechowywania, dokumentację przejmuje podmiot nadzorujący jednostkę organizacyjną, do której dokumentacja należała, a w razie braku takiego podmiotu - archiwum państwowe właściwe miejscowo lub wskazane przez Naczelnego Dyrektora Archiwów Państwowych. Przed wydaniem postanowienia sąd zasięga opinii naczelnika urzędu skarbowego, właściwego miejscowo dla siedziby przedsiębiorcy, o jego stanie majątkowym. Jednocześnie zgodnie z art. 476 § 3 Kodeksu spółek handlowych, księgi i dokumenty spółki rozwiązanej powinny być oddane na przechowanie osobie wskazanej w statucie lub uchwale walnego zgromadzenia, a w przypadku braku takiego wskazania, przechowawcę wyznacza sąd rejestrowy.

W opinii Spółki, przywołane powyżej akty prawne - jako jedne z wielu - wskazują procedurę prawną przekazania dokumentów likwidowanej spółki na przechowanie, sfinansowania tego procesu, zasady powoływania likwidatora i określania jego wynagrodzenia, na mocy których akcjonariusze są zobowiązani do ponoszenia wydatków związanych z procesem likwidacji spółki, w której posiadają udziały.

W związku z powyższym, Spółka zwróciła się do Naczelnika tutejszego Urzędu o potwierdzenie jej stanowiska, że wydatki poniesione na proces likwidacyjny spółki, w której posiada udziały, a która to spółka nie posiada środków finansowych na dokończenie procesu likwidacji, należy zakwalifikować jako koszt działalności gospodarczej Spółki oraz że koszt ten pomniejsza podstawę podatku dochodowego od osób prawnych Spółki.

Spółka uważa, że wydatek na zarchiwizowanie dokumentów likwidowanej spółki, wypłatę wynagrodzenia likwidatorowi stanowić będzie niewątpliwie pozostały koszt operacyjny, gdyż polegał on będzie na przekazaniu nieodpłatnie w drodze darowizny, aktywów ( środków pieniężnych) na inne cele niż nabycie lub wytworzenie środków trwałych, środków trwałych w budowie albo wartości niematerialnych i prawnych. Jednocześnie poniesione na ten cel wydatki będą stanowić koszt uzyskania przychodów pomniejszający podstawę opodatkowania podatkiem dochodowym od osób prawnych, ponieważ podstawą jego poniesienia są wymienione wyżej przepisy prawa gospodarczego.

Naczelnik Pierwszego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Warszawie, biorąc pod uwagę przedstawiony we wniosku stan faktyczny, postanawia uznać stanowisko Spółki za nieprawidłowe.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że Spółka planuje przekazać nieodpłatnie środki pieniężne na pokrycie wydatków na dokończenie procesu likwidacji jednej ze spółek, w której posiada udziały. Spółka uważa, że w przypadku uznania przez sąd rejestrowy Spółki jako jednostki nadrzędnej nad likwidowaną spółką (poprzez swoich przedstawicieli na Walnym Zgromadzeniu Akcjonariuszy pełni role właścicielskie lub w oparciu o autonomiczną decyzję Spółki bez podejmowania decyzji przez sąd rejestrowy), powinna ponieść wydatki związane z organizacją procesu przygotowania dokumentów do archiwizacji i kosztów tej czynności.

Stosownie do art. 7 ust. 2 ustawy z dnia 15 lutego 1992r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2000r. Nr 54, poz. 654 ze zm.), dochodem jest, z zastrzeżeniem art. 10 i 11, nadwyżka sumy przychodów nad kosztami ich uzyskania, osiągnięta w roku podatkowym; jeżeli koszty uzyskania przychodów przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą.

Zgodnie z art. 15 ust.1 ustawy o podatku dochodowego od osób prawnych, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 w/w ustawy.

Z powołanych powyżej przepisów wynika, że instytucja kosztów uzyskania przychodów jest powiązana z przychodami. Wynika to m. in. z określonych w ustawie o podatku dochodowym od osób prawnych zasad ustalania dochodu, stanowiącego podstawę opodatkowania. Jednocześnie art. 15 ust. 1 w/w ustawy, uzależnia możliwość zaliczenia ponoszonych wydatków do kosztów uzyskania przychodów od łącznego spełnienia następujących warunków:1)wydatek został poniesiony w celu uzyskanie przychodów;2)wydatek nie został wyłączony w kosztów uzyskania przychodów na podstawie art. 16 ust. 1.Jeżeli którykolwiek z w/w warunków nie zostanie spełniony, brak jest możliwości zaliczenia danego wydatku do kosztów uzyskania przychodów.

Stosownie zatem do art. 15 ust.1 cytowanej ustawy, brak jest podstaw do uznania stanowiska Strony za prawidłowe. Za koszty uzyskania przychodu ustawodawca uznał bowiem tylko te koszty, które mają związek z działalnością gospodarczą i wpływają na wielkość przychodu. Wydatki poniesione przez Stronę w związku z likwidacją spółki, której Strona jest akcjonariuszem, służyły zakończeniu bytu prawnego tej spółki, nie zaś osiągnięciu przychodów przez Stronę. Ponieważ przedmiotowe wydatki nie mają związku z przychodami uzyskiwanymi przez Spółkę z prowadzonej działalności gospodarczej, to ujęcie ich w kosztach uzyskania przychodów byłoby sprzeczne z powołanym powyżej przepisem.

Jednocześnie należy podkreślić, że obowiązki akcjonariuszy mogą wynikać jedynie z przepisów prawa i statutu. Nie powstają one, gdy wynika to tylko z uchwał wspólników i ustaleń między akcjonariuszami. Umowy między akcjonariuszami nie mogą zmienić ustalonych w statucie obowiązków akcjonariuszy związanych z uczestnictwem w spółce. Granice swobody umów dla statutu zostały określone w ten sposób, że może on przewidywać dodatkowe postanowienia, chyba, że z ustawy wynika, iż przewiduje ona wyczerpujące uregulowania albo dodatkowe postanowienia statutu są sprzeczne z naturą spółki akcyjnej lub dobrymi obyczajami (art. 304 § 4 k.s.h.). Wśród obowiązków ciążących na akcjonariuszach można wskazać:obowiązek wniesienia wkładu na pokrycie akcji w pełnej wysokości,możliwy do nałożenia obowiązek powtarzających się świadczeń niepieniężnych na rzecz spółki,obowiązek dodatkowych działań lub zaniechań, nieprzewidzianych wprost w regulacjach zawartych w Kodeksie spółek handlowych, których ustanowienie postanowieniami statutu, w granicach określonych regulacją zawartą w art. 304 § 3 i 4, jest dopuszczalne.

Zgodnie z art. 51pkt 1 ustawy z dnia 14 lipca 1983 roku o narodowym zasobie archiwalnym i archiwach (Dz.U. z 2002r., nr 171, poz. 1396 zezm.), w przypadku postawienia przedsiębiorcy w stan likwidacji (...) likwidator (...) wskazuje przechowawcę, któremu dokumentacja zostanie przekazana do dalszego przechowywania, zapewniając na ten cel środki finansowe na okres, jaki pozostał do wygaśnięcia umów przechowania tej dokumentacji zawartych przez przedsiębiorcę. W braku takiego wskazania przechowawcę wyznacza sąd rejestrowy, po zapewnieniu przez likwidatora lub syndyka masy upadłości środków finansowych, o których mowa w zdaniu poprzedzającym. W przypadku stwierdzenia przez sąd rejestrowy, na wniosek pracodawcy podlegającego wpisowi do Krajowego Rejestru Sądowego lub do ewidencji działalności gospodarczej, niemożności zapewnienia w/w środków na koszty dalszego przechowywania, dokumentację przejmuje archiwum państwowe, utworzone w tym celu przez ministra właściwego do spraw kultury i ochrony dziedzictwa narodowego, zgodnie z art. 51u pkt 3, tejże ustawy.

Zdaniem Naczelnika tutejszego Urzędu, Strona ma prawo dobrowolnie przyjąć na siebie ciężar finansowania procesu likwidacyjnego przedmiotowej spółki proporcjonalnie do posiadanych udziałów, niemniej brak jest podstaw - w świetle art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych - do zaliczenia w/w wydatków do kosztów uzyskania przychodów.

Mając powyższe na uwadze, postanowiono jak na wstępie. Niniejsze postanowienie dotyczy wyłącznie stanu faktycznego przedstawionego we wniosku oraz obowiązującego w tym stanie faktycznym stanu prawnego.