POSTANOWIENIE

Na podstawie art. 216 i art. 14a ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa(Dz. U z 2005r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) po rozpatrzeniu wniosku z dnia 10.03.2006r.(data wpływu do tut. organu podatkowego 10.03.2006r.) w sprawie udzielenia pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu stosowania art. 27a ust. 13 oraz art. 45 ust. 3a ustawy z dnia 26 lipca 1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.)w brzmieniu obowiązującym przed 1 stycznia 2002 roku, w indywidualnej sprawie - Naczelnik Urzędu Skarbowego Warszawa Ursynów postanawia uznać stanowisko Pana wyrażonewe wniosku - za prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 10.03.2006r. wpłynął do tut. organu wniosek o udzielenie pisemnej interpretacjico do zakresu i sposobu zastosowania przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie.W złożonym wniosku pyta Pan czy w związku ze sprzedażą nieruchomości (działki z domem) powstaje zobowiązanie zwrotu kwot odliczonych od podatku w ramach ulgi budowlanejz tytułu wydatków poniesionych na zakup gruntu i budowę domu.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, iż w dniu 15.03.1999r. nabył Pan działkę przeznaczoną pod budowę domu wolnostojącego. W marcu 2005 roku zakończono prace budowlane, jednak w związku z przeprowadzką do Warszawy budynek nie został oddanydo użytkowania. W dniu 4 marca 2006 roku dokonał Pan sprzedaży działki budowlanejwraz z wybudowanym na niej domem wolnostojącym. Z tytułu wydatków ponoszonych na zakup gruntu oraz budowę domu korzystał Pan z odliczeń w ramach dużej ulgi budowlanej.

Zdaniem Pana, w przedstawionej sytuacji nie ma obowiązku zwrotu kwot odliczonych od podatku z tytułu dużej ulgi budowlanej, gdyż zgodnie z przeznaczeniem zakupionego gruntu, został na nim wybudowany w 2005 roku budynek mieszkalny.

Naczelnik Urzędu Skarbowego Warszawa Ursynów dokonując oceny stanu faktycznegoi stanowiska wnioskodawcy przedstawionego we wniosku w świetle obowiązujących przepisów prawa podatkowego, stwierdza co następuje:

Zgodnie z art. 6 ust. 1 ustawy z dnia 21 listopada 2001r. o zmianie ustawyo podatku dochodowym od osób fizycznych oraz ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne (Dz. U. 134, poz. 1509, ze zm.) przedłużone zostało obowiązywanie art. 27a ust. 13 ustawy z dnia 26 lipca 1991 roku o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.) w brzmieniu obowiązującym przed 1 stycznia 2002 roku. Stosownie do art. 27a ust. 13 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w brzmieniu obowiązującym przed 01.01.2002r. w sytuacji,gdy podatnik skorzystał z odliczeń od dochodu (przychodu) lub podatku z tytułu wydatków poniesionych na własne cele mieszkaniowe, określone w ust. 1 pkt. 1 i 2 ustawy(w tym na budowę budynku mieszkalnego), a następnie:

1) wycofał ze spółdzielni wniesiony wkład,

2) w całości zmienił przeznaczenie lokalu lub budynku mieszkalnego na użytkowy,

3) po roku, w którym dokonano odliczeń, otrzymał zwrot odliczonych wydatków, z wyjątkiem,gdy zwrócone kwoty zaliczone zostały do przychodów podlegających opodatkowaniu,

4) wycofał oszczędności z kasy mieszkaniowej, z wyjątkiem, gdy wycofana kwota po określonym w umowie o kredyt kontraktowy okresie systematycznego oszczędzania została wydatkowana zgodnie z celami systematycznego oszczędzania na rachunku prowadzonym przez te kasę,

5) przeniósł uprawnienia do rachunku oszczędnościowo-kredytowego na rzecz osób trzecich,z wyjątkiem dzieci własnych lub przysposobionych,

- do dochodu (przychodu) lub podatku należnego za rok, w którym zaistniały te okoliczności, dolicza się odpowiednio kwoty poprzednio odliczone z tych tytułów.

Wśród sytuacji wymienionych przez ustawodawcę w art. 27a ust. 13 sprzedaż budynku mieszkalnego nie powoduje obowiązku zwrotu ulgi.

Zgodnie z przepisem art. 6 ust. 2 ww. ustawy o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne przepis art. 45 ust. 3a ustawy z dnia 26 lipca 1991 roku o podatku dochodowym od osób fizycznych w brzmieniu obowiązującym przed 01.01.2002r. ma zastosowanie do podatników, którzy przed dniem 01.01.2002r. odliczyli od podatku wydatki poniesione na zakup gruntu lub odpłatne przeniesienie prawa wieczystego użytkowania gruntu, a następnie po dniu 01.01.2002r. zbyli ten grunt lub to prawo. Przepis art. 45 ust. 3a ww. ustawy w brzmieniu obowiązującym przed 01.01.2002r. stanowił, iż w przypadku odliczenia od podatku wydatków poniesionych na zakup gruntu lub odpłatne przeniesienie prawa wieczystego użytkowania gruntu,a następnie zbycie tego gruntu lub prawa, podatnik jest obowiązany wykazać i doliczyć kwoty uprzednio odliczone do podatku należnego za rok podatkowy, w którym wystąpiły te okoliczności.

W świetle art. 45 ust. 3a ww. ustawy z obowiązkiem zwrotu kwot odliczonych uprzednioz tytułu ulgi na zakup gruntu pod budowę budynku mieszkalnego mamy do czynienia jedyniew przypadku zbycia niezabudowanego gruntu lub gruntu z rozpoczętą budową. Nie ma natomiast obowiązku oddawania ulgi, w przypadku zbycia gruntu z wybudowanym domem, gdyż został zrealizowany cel przewidziany przez ustawodawcę tj. grunt został zabudowany budynkiem mieszkalnym. Ponieważ przepisy podatkowe nie zawierają definicji pojęcia budynku, dla celów podatkowych, konieczne jest odniesienie do przepisu art. 3 pkt. 2) ustawy z dnia 07.07.1994r. - Prawo budowlane (Dz. U. z 2003r. Nr 207, poz. 2016, z późn. zm.) określającego, iż za budynek należy uznać taki obiekt budowlany, który jest stale związany z gruntem, wydzielony z przestrzeni za pomocą przegród budowlanych oraz posiada fundamenty i dach.

Zgodnie z powołanymi wyżej przepisami, w przypadku sprzedaży w 2005 roku zabudowanej nieruchomości (budynku mieszkalnego wraz z gruntem) kwoty odliczone w ramach ulgi budowlanej z tytułu zakupu gruntu oraz budowy budynku mieszkalnego nie podlegają zwrotowi,a co za tym idzie doliczeniu w zeznaniu podatkowym za 2005 rok.A zatem stanowisko wyrażone we wniosku jest prawidłowe.

Powyższa interpretacja odnosi się jedynie do stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia tego zdarzenia.