Działając na podstawie art. 14e oraz art. 14a § 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (tekst jednolity Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.), udzielając interpretacji w zakresie postanowień umowy z dnia 18 listopada 1992 r. między Rządem Rzeczypospolitej Polskiej a Rządem Republiki Białoruś w sprawie unikania podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i majątku (Dz.U. z 1993 Nr 120, poz. 534),

Minister Finansów uznaje za prawidłowe stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 10 lutego 2006 r. w sprawie dotyczącej potrącania zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych od dochodów osiąganych przez nierezydenta za pracę wykonywaną na terytorium Republiki Białoruś

Uzasadnienie

W dniu 13 lutego 2006 r. wpłynął do Naczelnika Urzędu Skarbowego w S wniosek Spółki X sp.z o.o. z dnia 10 lutego 2006 r. o wydanie pisemnej interpretacji w indywidualnej sprawie w zakresie postanowień umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania.

Naczelnik Urzędu Skarbowego w S na podstawie art. 170 Ordynacji podatkowej przekazał przy piśmie z dnia 22 lutego 2006 r. Nr (...) powyższe wystąpienie Ministrowi Finansów do załatwienia w trybie art. 14e Ordynacji podatkowej.

Jak wynika ze stanu faktycznego przedstawionego we wniosku z dnia 10 lutego 2006 r., Spółka X sp. z o.o. zamierza zatrudnić obywatela Białorusi na podstawie umowę o pracę, po uzyskaniu stosownego zezwolenia na pracę. Spółka rozważa dwa warianty zatrudnienia: 1) umowa o pracę z pracownikiem z Białorusi wskazująca jako miejsce wykonywania pracy Mińsk, 2) umowa o pracę wskazująca jako miejsce wykonywania pracy J (Polska), przy czym pracownik na podstawie umowy oddelegowania zostałby odesłany do pracy w M (tymczasowa zmiana miejsca wykonywania pracy).

Zdaniem Spółki, zarówno w przypadku, gdy pracownik ma miejsce zamieszkania na Białorusi i pracę będzie wykonywał na terenie Białorusi, jak też w sytuacji, kiedy miejscem pracy pracownika będzie J i zostanie on na podstawie umowy oddelegowania do pracy na terenie Białorusi Spółka jako płatnik może nie pobierać zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych.

Mając na uwadze przedstawiony stan faktyczny, zważono, co następuje.

Zgodnie z art. 3 ust. 2a ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz.U. z 2000 r., Nr 14, poz. 176 z późn. zm), osoby fizyczne, jeżeli nie mają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej miejsca zamieszkania, podlegają obowiązkowi podatkowemu tylko od dochodów z pracy wykonywanej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej na podstawie stosunku służbowego lub stosunku pracy, bez względu na miejsce wypłaty wynagrodzenia, oraz od innych dochodów osiąganych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej (ograniczony obowiązek podatkowy).

Oznacza to również, że do opisanej we wniosku sytuacji nie będzie miał zastosowania również przepis art. 31 ww. ustawy, nakładający na płatnika obowiązek wpłacania zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych.

Zgodnie z art. 15 ust. 1. umowy polsko-białoruskiej, z uwzględnieniem postanowień artykułów 16, 18, 10 i 20 pensje, płace i inne podobne wynagrodzenia, które osoba mająca miejsce zamieszkania w jednym Umawiającym się Państwie (Białoruś) osiąga z pracy najemnej, podlegają opodatkowaniu tylko w tym Umawiającym się Państwie (Białoruś), chyba że praca wykonywana jest w drugim Umawiającym się Państwie (Polska). Jeżeli praca jest tam wykonywana, to osiągane za nią wynagrodzenie podlega opodatkowaniu w tym drugim Państwie (Polska).

Zatem, bez względu na to, w jaki sposób będzie skonstruowana umowa o pracę z pracownikiem mającym miejsce zamieszkania na terytorium Białorusi, jeżeli praca ta będzie wykonywana na terytorium Białorusi to wynagrodzenie wypłacane pracownikowi będzie opodatkowane tylko na Białorusi. Co oznacza, że w Polsce nie będą pobierane od niego zaliczki na podatek.

Reasumując, Minister Finansów postanowił jak w sentencji.

Minister Finansów informuje, że powyższa interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie wydania interpretacji.

Odpowiedź nie jest wiążąca dla podatnika, jest natomiast wiążąca dla właściwych organów podatkowych i organów kontroli skarbowej - do czasu jej zmiany lub uchylenia.

Na niniejsze postanowienie, na podstawie art. 14e § 2, art. 14a § 4 oraz art. 236 § 1 i § 2 pkt 1 Ordynacji podatkowej, Stronie przysługuje zażalenie do Ministra Finansów w terminie 7 dni od daty doręczenia postanowienia.