P O S T A N O W I E N I E

Naczelnik Urzędu Skarbowego w Wołominie działając na podstawie art.14a § 1 ustawy z dnia 29.08.1997r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz.60 z późn. zm.), po rozpatrzeniu wniosku spółki z o.o. z dnia 25.05.2006r. (data wpływu 02.06.2006 r.) w sprawie udzielenia pisemnej informacji o zakresie stosowania przepisów prawa podatkowego w sprawie - ustalenia stawki odpisu amortyzacyjnego od budynku będącego zdaniem Spółki inwestycją w obcych środkach trwałych

stwierdza, iż stanowisko podatnika w przedmiotowej sprawie jest nieprawidłowe.

U Z A S A D N I E N I E

Pismem z dnia 25.05.2006r., które wpłynęło do Urzędu Skarbowego w Wołominie Spółka wystąpiła o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu stosowania prawa podatkowego w stanie faktycznym jak niżej.

Stan faktyczny:

Spółka na podstawie umowy najmu i sprzedaży zawartej w dniu 01.09.2003r. wynajęła od osób fizycznych (jedną z nich jest udziałowiec Spółki) nieruchomość o powierzchni 7311 m2 oraz dokonała zakupu inwestycji rozpoczętej usytuowanej na tej działce o wartości 598.250,00zł. Inwestycja polegała na budowie obiektu szkoleniowo - rekreacyjnego. Umowa została zawarta na okres 12 lat. Spółka kontynuowała inwestycję z własnych środków i pożyczek.

W dniu 31.07.2004r. obiekt został przyjęty do użytkowania, a jego wartość początkową Spółka ustaliła zgodnie z art.16 g ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych z dnia 15.02.1992r. (jedn. tekst Dz U. z 2000r. Nr 54 poz.654 z późn. zm.) na kwotę 1.439.429,21 zł. Od dnia 01.08.2004r. obiekt ten powinien podlegać odpisom amortyzacyjnym.

Stanowisko Podatnika:

W związku z przedstawionym wyżej stanem faktycznym podatnik stoi na stanowisku, że w powyższej sytuacji oraz w nawiązaniu do treści art. 48 Kodeksu cywilnego stanowiącego,że: budynki i inne urządzenia trwale z gruntem związane należą do części składowych gruntu wobec czego ich właścicielem z mocy prawa jest właściciel gruntu i Spółka nie może uznać wybudowanego obiektu za swoją własność. W związku z powyższym Spółka uznała obiekt za inwestycję w obcych środkach trwałych i ustaliła stawkę odpisu amortyzacyjnego zgodnie z art. 16j ust. 4 pkt 1 ustawy z dnia 15.02.1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych ( jedn. tekst z 2000r. Dz. U. Nr 54, poz.654 z późn. zm.).

Biorąc pod uwagę stan faktyczny przedstawiony przez Spółkę we wniosku oraz obowiązujący stan prawny Naczelnik Urzędu Skarbowego w Wołominie stwierdza co następuje.

W zakresie odpisów amortyzacyjnych prawodawca podatkowy rozdzielił normatywnie i pojęciowo budynki i budowle wybudowane na cudzym gruncie oraz inwestycje w obcych środkach trwałych. Zgodnie z zapisem art.16a ust. 2 pkt 1 i 2 o podatku dochodowym od osób prawnych ( jedn. tekst z 2000 r. Dz. U. Nr 54, poz.654 z późn. zm.) amortyzacji podlegają również, z zastrzeżeniem art.16c, niezależnie od przewidywanego okresu używania:1). inwestycje w obcych środkach trwałych oraz2). budynki i budowle wybudowane na cudzym gruncie.

Przepisy o podatku dochodowym od osób prawnych nie definiują pojęcia "inwestycji w obcych środkach trwałych". W doktrynie wskazuje się, "przyjętą do używania inwestycją w obcym środku trwałym jest ogół kosztów poniesionych (zarachowanych) od dnia rozpoczęcia inwestycji do dnia przyjęcia jej do używania, pozostających w bezpośrednim związku z budową, montażem i przekazaniem do używania nowego środka trwałego nie będącego własnością podatnika, ale przez niego używanego dla celów działalności gospodarczej. Inwestycją w obcym środku trwałym są także nakłady ponoszone na ulepszenie istniejącego już środka trwałego.

Z przedstawionego przez Spółkę stanu faktycznego wynika, że dokonywała ona nakładów inwestycyjnych w relacji do obiektu będącego inwestycją rozpoczętą, którą zakupiła na podstawie umowy sprzedaży. A zatem nie można mówić tu o inwestycji w obcym środku trwałym, gdyż Spółka kontynuowała budowę jako właściciel inwestycji rozpoczętej. W związku z powyższym nakłady inwestycyjne, dokonywane przez Spółkę uznać należy za dotyczące budynków i budowli wybudowanych na cudzym gruncie. A zatem w powyższym przypadku przy ustaleniu stawki amortyzacyjnej Jednostka powinna zastosować przepisy art.16i cyt. wyżej ustawy i zastosować stawkę amortyzacji 2,5%.

W ocenie Naczelnika tutejszego Urzędu w przedstawionym stanie faktycznym nie ma zastosowania przepis art.16j ust.4 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych (jedn. tekst z 2000 r. Dz. U. Nr 54, poz.654 z późn. zm.) , zgodnie z którym podatnicy mogą indywidualnie ustalić stawki amortyzacyjne dla przyjętych do używania inwestycji w obcych środkach trwałych, z tym że dla inwestycji w obcych budynkach lub budowlach okres amortyzacji nie może być krótszy niż 10 lat.

W związku z powyższym stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 25.05.2006r. (data wpływu do Urzędu dnia 02.06.2006 r.) o wydanie pisemnej interpretacji jest nieprawidłowe.

Reasumując postanowiono jak sentencji.