Na podstawie art. 14a § 1 i § 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) Naczelnik Urzędu Skarbowego Łódź-Widzew uznaje za prawidłowe stanowisko przedstawione w złożonym wniosku z dnia 31.05.2006r. (uzupełnionym w dniu 21.07.2006r.)

W dniu 31.05.2006r. złożyła Pani wniosek o wydanie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego, który został uzupełniony w dniu 21.07.2006r.

Stan faktyczny przedstawiony we wniosku:Na utrzymaniu Pani pozostaje niepełnosprawna córka (ur. 22.09.1988r.), która ma orzeczony stopień niepełnosprawności - umiarkowany z dnia 15.05.2006r.W związku z powyższym ponosi Pani wydatki związane z dojazdami z córką do poradni rehabilitacyjnej i okulistycznej w Łodzi, poradni fakomatoz w Bydgoszczy. Córka nie jest współwłaścicielem samochodu.Ponadto ponosi Pani wydatki na zakup czasopism dot. niepełnosprawnych, chorych na padaczkę, książek o tematyce medycznej dot. danego schorzenia i chorób współistniejących, książek z dziedziny ziołolecznictwa oraz poniesie wydatek na zakup okularów w związku z wysoką krótkowzrocznością córki. W złożonym w dniu 21.07.2006r. uzupełnieniu do przedmiotowego zapytania wyjaśnia Pani, iż wysoka krótkowzroczność córki jest następstwem choroby. Wymaga korekcji wady wzroku okularami, które są co roku wymieniane w związku z postępującym charakterem choroby. Zmiany chorobowe występują także w rdzeniu kręgowym i są przyczyną skoliozy i bólów kręgosłupa. W związku z powyższym córka jest pod stałą, systematyczna opieką rehabilitanta. Odpowiednio, indywidualnie dobrane ćwiczenia powodują zmniejszenie dolegliwości bólowych kręgosłupa oraz zatrzymują w pewnym stopniu pogłębianie skrzywienia. Ponadto córka korzysta z terapii psychologicznej, która jest bardzo ważnym elementem w postępującej chorobie.Załączyła Pani zaświadczenie lekarskie wydane przez lekarza pediatrę, z którego wynika, iż córka wymaga opieki wielospecjalistycznej, choroba postępująca powodująca utratę wzroku, słuchu, skoliozę, wymaga stałej rehabilitacji. Uważa Pani, że w przedstawionym stanie faktycznym przysługuje możliwość odliczenia od dochodu kosztów związanych z przejazdami z córką do poradni specjalistycznych związanych z rehabilitacją, zakup czasopism, książek edukacyjnych i okularów.

Zasady korzystania z odliczenia z tytułu wydatków rehabilitacyjnych regulują przepisy art. 26 ust. 1 m.in. pkt 6 ustawy z dnia 26 lipca 1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000r. Nr 14, poz. 176 ze zm.) - w brzmieniu obowiązującym w 2006r., zgodnie z którym podstawę obliczenia podatku, z zastrzeżeniem art. 24 ust. 3, art. 28-30 oraz 30a-30c, stanowi dochód ustalony zgodnie z art. 9, art. 24 ust. 1, 2, 4, 4a-4e, ust. 6 lub art. 24b ust. 1 i 2 lub art. 25, po odliczeniu kwot wydatków na cele rehabilitacyjne oraz wydatków związanych z ułatwieniem wykonywania czynności życiowych, poniesionych w roku podatkowym przez podatnika będącego osobą niepełnosprawną lub podatnika, na którego utrzymaniu są osoby niepełnosprawne. Katalog wyliczeń ujęty w art. 26 ust. 7a wskazuje na wydatki, które podlegają odliczeniu w ramach wydatków poniesionych na cele rehabilitacyjne. Spotyka się przy wielu wydatkach na cele rehabilitacyjne zastrzeżenia co do możliwości ich poniesienia formułowane m.in. w następujący sposób: "stosownie do potrzeb wynikających z niepełnosprawności", "niezbędnych w rehabilitacji", "ułatwiających wykonywanie czynności życiowych".

Wskazane przykłady świadczą o tym, że konkretny wydatek przeznaczony na cele rehabilitacyjne musi z reguły wyróżniać się pewną cechą charakterystyczną, określoną co prawda ogólnie przez ustawodawcę, ale konkretyzowaną w odniesieniu do danego wydatku z uwagi na jego specyficzne cechy.Wydatki podlegają odliczeniu od dochodu, jeżeli nie zostały sfinansowane (dofinansowane) ze środków zakładowego funduszu rehabilitacji osób niepełnosprawnych, Państwowego Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych lub ze środków Narodowego Funduszu Zdrowia, zakładowego funduszu świadczeń socjalnych albo nie zostały zwrócone podatnikowi w jakiejkolwiek formie - art. 26 ust. 7b.

Warunkiem odliczenia wydatków, o których mowa w art. 26 ust. 7a, jest posiadanie przez osobę, której dotyczy wydatek:
1. orzeczenia o zakwalifikowaniu przez organy orzekające do jednego z trzech stopni niepełnosprawność, określonych w odrębnych przepisach, lub
2. decyzji przyznającej rentę z tytułu całkowitej lub częściowej niezdolności do pracy, rentę szkoleniową albo rentę socjalną, albo
3. orzeczenia o niepełnosprawności osoby, która nie ukończyła 16 roku życia, wydanego na podstawie odrębnych przepisów - art. 26 ust. 7d.
Stosownie do art. 26 ust. 7a pkt 3, 4, 14 w/w ustawy, za wydatki na cele rehabilitacyjne uważa się wydatki poniesione na:
- zakup i naprawę indywidualnego sprzętu, urządzeń i narzędzi technicznych niezbędnych w rehabilitacji oraz ułatwiających wykonywanie czynności życiowych, stosownie do potrzeb wynikających z niepełnosprawności, z wyjątkiem sprzętu gospodarstwo domowego,
- zakup wydawnictw i materiałów (pomocy) szkoleniowych, stosownie do potrzeb wynikających z niepełnosprawności,
- używanie samochodu osobowego, stanowiącego własność (współwłasność) osoby niepełnosprawnej zaliczonej do I lub II grupy inwalidztwa lub podatnika mającego na utrzymaniu osobę niepełnosprawną zaliczoną do I lub II grupy inwalidztwa albo dzieci niepełnosprawne, które nie ukończyły 16 roku życia, dla potrzeb związanych z koniecznym przewozem na niezbędne zabiegi leczniczo-rehabilitacyjne - w wysokości nieprzekraczającej w roku podatkowym kwoty 2.280 zł.
Zaznacza się, że w przypadku, gdy w przepisach jest mowa o osobach zaliczonych do II grupy inwalidztwa - należy przez to rozumieć odpowiednio osoby, w stosunku, do których, na podstawie odrębnych przepisów orzeczono: całkowitą niezdolność do pracy albo umiarkowany stopień niepełnosprawności (art. 26 ust. 7f pkt 2).
Wysokość wydatków na cele określone w ust. 7a ustala się na podstawie dokumentów stwierdzających ich poniesienie, z wyjątkiem wydatków o których mowa w ust. 7a pkt 7, 8 i 17 (art. 26 ust. 7d).
Przepisy ust. 7a-7d stosuje się odpowiednio do podatników, na których utrzymaniu pozostają następujące osoby niepełnosprawne: współmałżonek, dzieci własne i przysposobione, dzieci obce przyjęte na wychowanie, pasierbowie, rodzice, rodzice współmałżonka, rodzeństwo, ojczym, macocha, zięciowie i synowe - jeżeli w roku podatkowym dochody tych osób niepełnosprawnych nie przekraczają kwoty 9.120 zł (art. 26 ust. 7e).
Zatem, jeżeli córka będąca osobą niepełnosprawną posiadająca orzeczony stopień niepełnosprawności - umiarkowany, pozostaje na Pani utrzymaniu, a jej dochody w roku podatkowym 2006r. nie przekroczą kwoty 9.120 zł oraz po uprawdopodobnieniu, że poniesione wydatki wymienione w art. 26 ust. 7a pkt 3 i 4, udokumentowane na podstawie dokumentów stwierdzających ich poniesienie (rachunek imienny uproszczony, faktura, itp.) zostały poniesione stosownie do potrzeb wynikających z niepełnosprawności - będzie Pani mogła skorzystać z odliczenia od dochodu w świetle art. 26 ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.Jednocześnie zaznacza się, że przepisy regulujące zasady dokonywania odliczeń wydatków, o których mowa w art. 26 ust. 7 pkt 14 nie nakładają na podatnika, który korzysta ze wskazanej ulgi podatkowej posiadania innych dokumentów potwierdzających poniesienie tych wydatków. W przypadku prowadzenia czynności sprawdzających lub postępowania podatkowego organ podatkowy może jednak w ramach tych czynności gromadzić materiał dowodowy w celu potwierdzenia, że podatnik korzystający ze wskazanych ulg faktycznie ponosił wydatki na konieczny dojazd na niezbędne zabiegi leczniczo-rehabilitacyjne.

Zatem postanowiono jak, w sentencji.
Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia tego zdarzenia.