P O S T A N O W I E N I E

Naczelnik Urzędu Skarbowego Kraków-Podgórze działając na podstawie art. 14a § 1 oraz § 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (tekst jednolity Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) po rozpatrzeniu wniosku z dnia 19.10.2005 r. uzupełnione pismem z dnia 7.11.2005 r. (data wpływu 17.11.2005 r.) w sprawie udzielenia interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych stwierdza, iż przedstawione we wniosku stanowisko nie jest prawidłowe.

U Z A S A D N I E N I E

Ze złożonego wniosku wynika, iż w ramach prowadzonej działalności gospodarczej spółka jawna, której jest Pan wspólnikiem przekazała w okresie od października 2004 r. do stycznia 2005 r. kontrahentowi - sp. z o.o. towar o łącznej wartości ok. 26.000 zł. Wszystkie transakcje zostały zaliczone do przychodów firmy. Kontrahent nie wywiązywał się z płatności za towar w terminie. Z tego powodu podpisał Pan z nim ugodę na spłatę ok. 21.000 zł, kwota ta została zapłacona.
We wniosku zostało zawarte zapytanie czy niespłacona przez kontrahenta kwota ok. 5.000 zł może być zaliczona do kosztów uzyskania przychodów jako wierzytelność nieściągalna?

Po analizie stanu faktycznego tut. organ podatkowy uznał, iż podatnik jest uprawiony do złożenia wniosku o wydanie interpretacji, a w sprawie tej nie toczy się postępowanie podatkowe lub kontrola podatkowa, albo postępowanie przed sądem administracyjnym.

Zgodnie z art. 23 ust. 1 pkt 20 ustawy z dnia 26.07.1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jednolity: Dz. U. Nr 14 z 2000 r. poz. 176 ze zm.) nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wierzytelności odpisanych jako nieściągalne, z wyjątkiem takich wierzytelności nieściągalnych, które uprzednio na podstawie art. 14 zostały zarachowane jako przychody należne i których nieściągalność została uprawdopodobniona.
Przepis art. 23 ust. 2 w/w ustawy stanowi, iż za wierzytelności, o których mowa w ust. 1 pkt 20, uważa się te wierzytelności, których nieściągalność została udokumentowana:
1) postanowieniem o nieściągalności, uznanym przez wierzyciela jako odpowiadające stanowi faktycznemu, wydanym przez właściwy organ postępowania egzekucyjnego, albo
2) postanowieniem sądu o:
a) oddaleniu wniosku o ogłoszenie upadłości obejmującej likwidację majątku, gdy majątek niewypłacalnego dłużnika nie wystarcza na zaspokojenie kosztów postępowania lub
b) umorzeniu postępowania upadłościowego obejmującego likwidację majątku, gdy zachodzi okoliczność, o której mowa w lit. a), lub
c) ukończeniu postępowania upadłościowego obejmującego likwidację majątku, albo
3) protokołem sporządzonym przez podatnika, stwierdzającym, że przewidywane koszty procesowe i egzekucyjne związane z dochodzeniem wierzytelności byłyby równe albo wyższe od jej kwoty.
Z treści art. 23 ust. 1 pkt 20 w/w ustawy wynika, iż zaliczenie wierzytelności do kosztów uzyskania przychodów uzależnione jest od łącznego spełnienia warunków w nim określonych, tj. uprzedniego zarachowania jej jako przychody należne oraz prawidłowego uprawdopodobnienia nieściągalności wierzytelności.
W przedmiotowym przypadku, żadna z przesłanek wymienionych w art. 23 ust. 2 w/w ustawy, koniecznych do prawidłowego uprawdopodobnienia nieściągalności wierzytelności, nie wystąpiła. Tym samym brak jest możliwości zaliczenia przez Pana do kosztów uzyskania przychodów spółki niespłaconej kwoty, w związku z ugodą zawartą z kontrahentem, mimo uprzedniego zarachowania jej jako przychód należny.
Mając na względzie powyższe tut. organ podatkowy uznał, iż Pana stanowisko zawarte we wniosku o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego, jest nieprawidłowe.

Powyższa interpretacja:
- dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę, traci swoją moc z chwilą zmiany przepisów jej dotyczących;
- nie jest wiążąca dla podatnika/ następcy prawnego podatnika/ osoby trzeciej odpowiedzialnej za zaległości podatkowe, wiąże natomiast właściwe dla wnioskodawcy organy podatkowe i organy kontroli skarbowej.

Na powyższe postanowienie służy zażalenie do Dyrektora Izby Skarbowej w Krakowie za pośrednictwem Naczelnika Urzędu Skarbowego Kraków-Podgórze w terminie 7 dni od daty doręczenia niniejszego postanowienia.