POSTANOWIENIE

Na podstawie art. 14a § 1 i § 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) w odpowiedzi na pismo z dnia 23.12.2005r., (wpływ 28.12.2005r.) w sprawie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu stosowania przepisów prawa podatkowego - Naczelnik Urzędu Skarbowego Warszawa - Ursynów

postanawia

uznać stanowisko zawarte we wniosku za prawidłowe.

UZASADNIENIE

Ze stanu faktycznego przedstawionego we wniosku wynika, iż zaciągnęła w banku kredyt hipoteczny w dolarach amerykańskich. Spółka zamierza dokonać zmiany waluty w ramach obowiązującej umowy kredytowej, polegającej na przeliczeniu salda zadłużenia określonego w dolarach amerykańskich na inną walutę obcą, w której będzie spłacany kredyt. Spółka zwraca się, zatem z zapytaniem czy różnice kursowe powstające w wyniku przewalutowania kredytu stanowią przychód spółki.

Zdaniem podatnika, różnice kursowe powstałe w wyniku przewalutowania nie stanowią przychodu Spółki.

Naczelnik Urzędu Skarbowego Warszawa Ursynów podziela stanowisko Spółki.

Zgodnie z art. 12 ust. 4 pkt 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r., o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2000r. Nr 54, poz. 654 ze zm.) do przychodów nie zalicza się między innymi otrzymanych lub zwróconych pożyczek (kredytów), z wyjątkiem skapitalizowanych odsetek od tych pożyczek (kredytów).

Z kolei spłata pożyczki czy kredytu nie jest kosztem uzyskania przychodów stosownie do art. 16 ust. 1 pkt 10 lit. a) ww. ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, który stanowi, że nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wydatków na spłatę pożyczek (kredytów), z wyjątkiem skapitalizowanych odsetek od tych pożyczek (kredytów).

Z przywołanych przepisów wynika, zatem że zarówno samo zaciągnięcie, jak i spłata kwoty głównej kredytu są podatkowo obojętne, pozostając bez wpływu na podstawę opodatkowania podatkiem dochodowym od osób prawnych. Przychód (dla kredytodawcy), jak i koszt uzyskania przychodów (dla kredytobiorcy) powstanie dopiero przy faktycznej zapłacie odsetek od kredytu.

Umowy kredytowe zazwyczaj dopuszczają możliwość przewalutowania kredytu. Przewalutowanie polega na zmianie waluty, w jakiej udzielony był kredyt. Zmiana taka może polegać na zamianie waluty obcej na inną walutę obcą lub zamianie waluty obcej na walutę krajową. Sama operacja przewalutowania nie ma wpływu na rozliczenia podatkowe. Operacja przeliczenia kredytu dewizowego na równowartość w innej walucie powoduje, bowiem w istocie tylko zmianę wysokości kapitału do spłaty. Zatem nawet w przypadku, gdy przewalutowanie spowoduje zwiększenie kwoty kredytu, to spłata kredytu o zwaloryzowanej wartości stanowi nadal jego spłatę, która stosownie do art. 16 ust. 1 pkt 10 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych nie stanowi kosztu uzyskania przychodu.

Różnice pomiędzy kwotą otrzymanego kredytu a kwotą kredytu do spłaty, które powstają w momencie przewalutowania kredytu nie mogą przy tym zostać uznane za różnice kursowe w ujęciu podatkowym. W myśl art. 15 ust. 1a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych koszty z tytułu różnic kursowych od własnych środków lub wartości pieniężnych w walutach obcych ustala się jako różnicę między wartością tych środków obliczoną przy zastosowaniu kursu sprzedaży walut z dnia faktycznej zapłaty oraz kursu kupna walut z dnia ich otrzymania albo kursu sprzedaży z dnia nabycia walut, ogłaszanego odpowiednio przez bank, z którego usług korzystał podatnik.

Zgodnie z treścią ww. przepisu różnice kursowe od własnych środków lub wartości pieniężnych liczy się wyłącznie w momencie faktycznej zapłaty zobowiązania wyrażonego w walucie obcej. W momencie przewalutowania nie następuje faktyczna zapłata zobowiązania. Różnice kursowe powstałe na skutek przewalutowania są, zatem jedynie różnicami statystycznymi, niemającymi wpływu na rozliczenia podatkowe. Czynność przewalutowania pozostaje neutralna podatkowo, niezależnie od tego, czy związana jest ze zamianą waluty obcej na inną walutę obcą.