Działając na podstawie art. 14a § 1 i 4 ustawy z dnia 29.08.1997 r. - Ordynacja podatkowa (t. j. z 2005 r Dz. U nr 8, poz. 60 ze zm.), art. 2, art. 5 ust. 1, art. 6 ust. 8b pkt 4 ustawy z dnia 8.01.1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym (Dz. U. Nr 11, poz. 50 ze zm.), § 6 ust. 1 pkt 4 rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 22.12.1999 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym (Dz. U. Nr 109, poz. 1245 ze zm.), oraz art. 19 ust.13 pkt 4 ustawy z dnia 11 marca 2004r o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), Naczelnik Drugiego Urzędu Skarbowego w Rzeszowie, po rozpatrzeniu wniosku Podatnika z dnia 17.03.2006 r, uzupełnionego pismem z dnia 19.04.2006 r, w sprawie udzielenia pisemnej interpretacji o zakresie stosowania przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie, w której nie toczy się postępowanie podatkowe lub kontrola podatkowa albo postępowanie przed sądem administracyjnym stwierdza, że stanowisko Podatnika zawarte w piśmie jest nieprawidłowe.

Z treści pisma Podatnika wynika, iż podpisał umowę najmu w dniu 31.12.1999 r, z okresem obowiązywania na jeden rok. Umowa w kolejnych latach była przedłużana na podstawie pisemnych aneksów. Firma, z którą została zawarta umowa, była faktycznym użytkownikiem wynajmowanej nieruchomości. W umowie określono wysokość miesięcznego czynszu za najem, ustalając termin płatności do 10 dnia każdego miesiąca. Podatnik nie otrzymał dotychczas od wynajmującego należności wynikających z podpisanej umowy. Wnioskodawca stoi na stanowisku, iż utrata zwolnienia podmiotowego wynikającego z treści art. 113 ust. 1 ustawy o PTU, nastąpi z chwilą otrzymania zapłaty za czynsz z tytułu najmu nieruchomości w kwocie przewyższającej limit określony w ustawie.

Naczelnik Drugiego Urzędu Skarbowego w Rzeszowie, dokonując oceny prawnej zaprezentowanego stanowiska wyjaśnia: Dokonując interpretacji opisanego stanu faktycznego należy mieć na uwadze przepisy podatkowe obowiązujące od momentu zawarcia przedmiotowej umowy najmu, tj. ustawę z dnia 8.01.1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym (Dz. U. Nr 11, poz.50 ze zm.) - obowiązującą do dnia 30.04.2004 r., oraz przepisy wykonawcze do ustawy zawarte w rozporządzeniu Ministra Finansów. Dla objęcia obowiązkiem podatkowym w podatku od towarów i usług w badanej sprawie istotny jest fakt wykonywania czynności wymienionych w art. 2 ustawy z dnia 8.01.1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym. Wymienionymi w art. 5 ust. 1 powyższej ustawy podatnikami podatku VAT są między innymi osoby fizyczne mające siedzibę lub miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, jeżeli wykonują we własnym imieniu i na własny rachunek wymienione w art. 2 ustawy czynności podlegające opodatkowaniu tj. osoby dokonujące sprzedaży towarów i świadczące usługi, w okolicznościach wskazujących na zamiar ich wykonywania w sposób częstotliwy, nawet jeżeli zostały wykonane jednorazowo. O występowaniu w konkretnej sytuacji zamiaru świadczenia usługi w sposób częstotliwy świadczy czas obowiązywania umowy najmu, przedłużanej corocznymi aneksami. Najem nieruchomości niewątpliwie był i jest usługą, w dniu zawierania przedmiotowej umowy kwalifikowaną w Klasyfikacji Wyrobów i Usług pod symbolem 70.20.1 - usługi w zakresie wynajmowania nieruchomości stanowiących majątek własny. Fakt ujęcia przez ustawodawcę w katalogu czynności opodatkowanych podatkiem VAT świadczenia usług najmu (z wyłączeniem lokali przeznaczonych na cele mieszkaniowe - art. 7 ust. 1 pkt. 2 ustawy z 8.01.1993 r) nie oznaczał jeszcze, że każda taka czynność musiała być opodatkowana. Jednakże podmioty nie prowadzące działalności gospodarczej a rozpoczynające świadczenie usług najmu mogły zwolnić się z obowiązku opodatkowania, pod warunkiem, że spełniły łącznie dwa warunki:

• złożyły oświadczenie o wyborze zwolnienia, w którym określiły przewidywaną wartość sprzedaży czyli kwotę należną z tytułu najmu w wysokości nie przekraczającej w proporcji do okresu najmu kwoty określonej w art. 14 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT,
• oświadczenie o wyborze zwolnienia złożyły przed dniem wykonania usługi najmu.

Zwolnienie z opodatkowania traciło moc w sytuacji, gdy w roku podatkowym przekroczona została kwota obrotu uprawniająca do zwolnienia. Od 2000 r kwota ta wynosiła równowartość 10.000 EURO, w przeliczeniu na każdy rok podatkowy według średniego kursu EURO ogłaszanego przez NBP na pierwszy dzień roboczy października roku poprzedzającego rok podatkowy, w zaokrągleniu do 100 zł. Jeżeli powyższe przesłanki, nie zostały spełnione, wówczas wynajmujący stawał się podatnikiem podatku od towarów i usług. Tak więc podatnik, który wybrał zwolnienie z VAT w roku 2000, świadcząc usługi najmu mógł nadal ze zwolnienia tego korzystać, jeżeli w tymże roku jego obrót nie przekroczył kwoty 39.800zł i jeżeli w kolejnym roku kwota obrotu uprawniająca do zwolnienia (równowartość 10.000 EURO) nie była przekraczana. Obowiązek podatkowy z tytułu świadczenia w kraju usług najmu nieruchomości o charakterze użytkowym, regulowało w roku 2000 rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 22.12.1999 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym (Dz. U. Nr 109, poz. 1245 ze zm.). Zgodnie z § 6 ust. 1 pkt 4 wskazanego rozporządzenia, obowiązek podatkowy z tytułu najmu powstaje z chwilą otrzymania całości lub części zapłaty, nie później jednak niż z upływem terminu płatności, bez względu na to czy będzie wystawiony dokument sprzedaży. W § 42 cyt. rozporządzenia zastrzeżono, iż faktura dokumentująca realizację usługi najmu wystawiona powinna być nie później niż z chwilą powstania obowiązku podatkowego i nie wcześniej niż 30 dnia przed powstaniem tego obowiązku. W sytuacji przedstawionej w pytaniu, niezależnie od tego czy najemca wystawi fakturę a wynajmujący ją odbierze i czy za wykonaną usługę zapłaci, obowiązek podatkowy w podatku od towarów i usług wystąpi w wynikającym z umowy najmu terminie płatności czynszu. Tak skonstruowane przepisy rozporządzenia, regulujące obowiązek podatkowy z tytułu świadczenia usług najmu, zostały przeniesione na grunt ustawy o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym, ustawą nowelizującą z dnia 15.02.2002 r (Dz. U z 2002 r. Nr 19 poz. 185), która weszła w życie z dniem 26.03.2002 r., poprzez dodanie do art. 6 ustawy ustępu 8b pkt 4. Na podstawie art. 6 ust. 8d otrzymanie części zapłaty powoduje powstanie obowiązku podatkowego w tej części, przy czym dotyczy to również zadatków, zaliczek, przedpłat i rat, także otrzymanych przed wydaniem towaru lub wykonaniem usługi.Jednocześnie na podstawie § 40 ust.1 i ust.2 Rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22.03.2002 r. (Dz. U. z 2002 r. Nr 27, poz. 268) faktury VAT za ww. usługi najmu należało wystawiać nie wcześniej niż 30 dni przed powstaniem obowiązku podatkowego i nie później niż z chwilą powstania obowiązku podatkowego, a więc przed otrzymaniem całości lub części zapłaty ewentualnie z upływem terminu płatności. Na mocy art. 18 ust.1 powołanej ustawy z dnia 8.01.1993 r.o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym usługi najmu podlegały opodatkowaniu wg podstawowej 22% stawki podatku.

Wejście w życie z dniem 01.05.2004 r. ustawy z dnia 11.03.2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535), normującej od dnia 01.05.2004 r. - w art. 5 ust. 1 pkt 1 - opodatkowanie podatkiem od towarów i usług odpłatnej dostawy towarów i odpłatnego świadczenia usług na terytorium kraju, nie spowodowało zasadniczo zmiany w zakresie opodatkowania usług polegających na wynajmie lub dzierżawieniu nieruchomości o charakterze użytkowym. W myśl art. 19 ust. 13 pkt 4 ustawy o VAT, dla usług najmu obowiązek podatkowy powstaje z chwilą otrzymania całości lub części zapłaty, nie później jednak niż z upływem terminu płatności określonego w umowie lub fakturze. Fakturę natomiast wystawić należy nie później niż z chwilą powstania obowiązku podatkowego i nie wcześniej niż 30 dnia przed powstaniem obowiązku podatkowego (§ 15 ust 2 Rozporządzenia Ministra Finansów w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, (...) z dnia 25.05.2005 r. Dz. U. nr 95 poz. 798).

Działając na podstawie przytoczonych wyżej uregulowań, Naczelnik Drugiego Urzędu Skarbowego stwierdza, iż obowiązek podatkowy w podatku od towarów i usług z tytułu najmu nieruchomości powstał u Wnioskodawcy (w przypadku braku złożenia oświadczenia o wyborze zwolnienia) w wynikającym z umowy terminie płatności czynszu za pierwszy miesiąc najmu, niezależnie od tego czy najemca otrzymał wynikającą z umowy kwotę czy też nie. W przypadku złożenia przez Najemcę oświadczenia o wyborze zwolnienia, obowiązek podatkowy powstał z chwilą przekroczenia w roku podatkowym kwoty obrotu będącej równowartością 10.000 EURO.

Tut. Organ podatkowy informuje, że powyższa interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Podatnika w piśmie z dnia 17.03.2006 r, uzupełnionego pismem z dnia 24.04.2006 r, oraz stanu prawnego obowiązującego na dzień wpływu wniosku do tut. Organu podatkowego. Dodatkowo należy podkreślić, że organ podatkowy wydając powyższą interpretację nie jest zobowiązany ani uprawniony do badania czy przedstawione we wniosku zdarzenia są zgodne ze stanem faktycznym. Interpretacja ta nie jest wiążąca dla podatnika, wiąże natomiast właściwe organy podatkowe i organy kontroli skarbowej - do czasu jej zmiany lub uchylenia.