Postanowienie.Na podstawie art. 14a § 1 i § 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. - Ordynacja podatkowa (j.t. Dz. U. z 2005r. Nr 8 poz. 60 ze zm.) w związku z wnioskiem z dnia 24.07.2006r. (data wpływu do tut. Urzędu 18.08.2006r.) o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej możliwości uznania za koszt uzyskania przychodów 2005 roku wydatków poniesionych w miesiącu grudniu tytułem rozpoczęcia działalności oraz organizacji firmy, w sytuacji braku przychodów we wskazanym roku podatkowym, Naczelnik Pierwszego Urzędu Skarbowego w Katowicachstwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE.W dniu 18.08.2006r. do Naczelnika Pierwszego Urzędu Skarbowego w Katowicach wpłynął wniosek o udzielenie interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego.Jak stanowi art.14a §1 ustawy Ordynacja podatkowa, stosownie do swojej właściwości naczelnik urzędu skarbowego, naczelnik urzędu celnego lub wójt, burmistrz (prezydent miasta), starosta albo marszałek województwa na pisemny wniosek podatnika, płatnika lub inkasenta mają obowiązek udzielić pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w ich indywidualnych sprawach, w których nie toczy się postępowanie podatkowe lub kontrola podatkowa albo postępowanie przed sądem administracyjnym. W myśl art.14a § 4 cytowanej ustawy, udzielenie interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego, o której mowa w §1, następuje w drodze postanowienia, na które służy zażalenie.Stan faktyczny:Ze stanu faktycznego przedstawionego we wniosku wynika, iż w dniu 1 grudnia 2005r. rozpoczęła Pani prowadzenie pozarolniczej działalności gospodarczej w zakresie usług oprogramowania. Rozlicza się Pani na zasadach ogólnych, prowadząc podatkową księgę przychodów i rozchodów. Do dnia 31 grudnia 2005 roku poniosła Pani wydatki związane z rozpoczęciem działalności gospodarczej oraz organizacją firmy w kwocie 1.471,71zł., nie uzyskując z tytułu tejże działalności żadnych przychodów. Stanowisko Wnioskodawcy:We wniosku zwróciła się Pani o potwierdzenie słuszności swojego stanowiska, iż wartość poniesionych w grudniu 2005 roku wydatków w związku z rozpoczęciem działalności gospodarczej może być zaliczona do kosztów uzyskania przychodu w 2005 roku, pomimo nieuzyskania przychodu z pozarolniczej działalności gospodarczej. Zdaniem Pani z racji tego, że poniesione przez Panią w grudniu 2005 roku wydatki są bezpośrednio związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, ich wartość - pomimo braku przychodu - winna być wykazana w zeznaniu rocznym w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych za 2005 rok oraz rozliczana jako strata w latach następnych.

Ocena prawna stanowiska Wnioskodawcy:Problematyka potrącania strat powstałych z działalności gospodarczej uregulowana została w przepisach art. 9 ustawy z dnia 26 lipca 1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (j.t. Dz. U. z 2000r. Nr 14 poz. 176 ze. zm.). Zgodnie z podstawową zasadą wynikającą z ust. 1 ww. przepisu opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku. Dochodem ze źródła przychodów - stosownie do art. 9 ust. 2 ustawy - jest nadwyżka sumy przychodów z tego źródła nad kosztami ich uzyskania osiągnięta w roku podatkowym. Jeżeli koszty uzyskania przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą ze źródła przychodów. Zatem, stratą ze źródła przychodu jest wynik rachunku podatkowego, w którym koszty uzyskania przekraczają sumę przychodów. Tym samym dla zaistnienia dochodu lub straty niezbędnym jest wystąpienie przychodów i kosztów ich uzyskania, co oznacza, że w sytuacji gdy nie wystąpi przychód nie wystąpi również strata.Z pojęcia straty w prawie podatkowym wynika jasno, iż związek kosztów z przychodem opiera się na kryterium celowości rozumianej jako racjonalne działanie zmierzające do uzyskania przychodu - koszty winny być ponoszone z zamiarem osiągnięcia przychodu. Koszty uzyskania przychodów, jako podstawowa wielkość podatkowa kształtująca wysokość dochodów są więc stałym elementem konstrukcyjnym podatku dochodowego. Z uwagi na fakt, iż prawo podatkowe nie posługuje się pojęciem "koszty" w kategorii ekonomicznej czy rachunkowej lecz specyficzną i właściwą tylko sobie kategorią kosztów uzyskania przychodów. Podatkowe ujęcie kosztów różni się znacznie od ujęcia ekonomicznego (finansowego) oraz rachunkowego. Z tego też względu wydatek będący kosztem w sensie ekonomicznym poniesiony przez podatnika w związku z prowadzeniem działalności gospodarczej i funkcjonowaniem przedsiębiorstwa nie musi wcale stanowić kosztu w znaczeniu podatkowym i w konsekwencji nie każdy poniesiony koszt w znaczeniu ekonomicznym jest możliwym do potrącenia kosztem podatkowym. Jedynie ustawowo określone koszty umożliwiają zmniejszenie podstawy opodatkowania i wpływają na wysokość zobowiązania podatkowego. W polskim prawie podatkowym kwalifikacja ponoszonych przez podatnika wydatków jako kosztów uzyskania przychodów następuje z uwzględnieniem zasad określonych w art. 22 ust. 1 oraz art. 23 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (j.t. Dz. U. z 2000r. Nr 14 poz. 176 ze zm.). Zgodnie z brzmieniem przepisu art. 22 ust. l ww. ustawy, kosztami uzyskania przychodów z poszczególnego źródła są wszelkie koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów, z wyjątkiem kosztów wyraźnie wyłączonych, wymienionych w art. 23 ustawy. Użyty przez ustawodawcę, w powołanym wyżej przepisie art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zwrot "wszelkie koszty poniesione w celu uzyskania przychodu" oznacza, iż podatnik ma możliwość odliczenia dla celów podatkowych wszelkich kosztów pod warunkiem, że wykaże ich bezpośredni związek z prowadzoną działalnością gospodarcza, a ich poniesienie ma lub mogło mieć bezpośredni albo pośredni wpływ na wielkość osiągniętego przychodu. Aby zatem dany wydatek można było zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów muszą zaistnieć łącznie następujące przesłanki:celem poniesienia wydatku powinno być osiągnięcie przychodu, wydatek powinien być faktycznie i definitywnie poniesiony oraz prawidłowo udokumentowany, wydatek ten nie może znajdować się w określonym w art. 23 katalogu wydatków, które nie mogą być zaliczone do kosztów uzyskania przychodów.W konsekwencji powyższego stwierdzić należy, że aby określony wydatek można było uznać za koszt uzyskania przychodu, między tym wydatkiem a osiągnięciem przychodu musi zachodzić związek tego typu, że poniesienie wydatku ma wpływ na powstanie lub zwiększenie przychodu bądź na funkcjonowanie tego źródła przychodu. Tym samym nie stanowią kosztu uzyskania przychodu te wydatki, które obiektywnie nie mogą przyczynić się do osiągnięcia przychodu z danego źródła. Ogólna zasada wynikająca z postanowień art. 22 ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych jest taka, że koszty uzyskania przychodów są potrącane tylko w tym roku podatkowym, w którym zostały poniesione. Przepis art. 22 ust. 5 i 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych zawiera regulację odnoszącą się do możliwości potrącania kosztów uzyskania przychodów poniesionych w latach poprzedzających rok podatkowy lecz dotyczących przychodów roku podatkowego i przyjmuje, że można ponieść koszty uzyskania przychodu w innym roku podatkowym niż w roku, w którym wystąpił przychód. Przepis ten wprost wiążąc koszt z okresem uzyskania przychodów jako zasadę przyjmuje, iż koszty uzyskania przychodów są potrącane tylko w roku podatkowym, którego dotyczą. Podatnicy mogą zatem potrącać w danym roku podatkowym także koszty poniesione w latach poprzednich lecz odnoszące się do przychodów danego roku podatkowego. Wyżej określona zasada może mieć zastosowanie do podatników prowadzących podatkowe księgi przychodów i rozchodów, jednakże pod warunkiem że stale w każdym roku podatkowym księgi te będą prowadzone w sposób umożliwiający wyodrębnienie kosztów uzyskania odnoszących się tylko do tego roku podatkowego.Reasumując, w świetle powyższych uregulowań oraz zważywszy na fakt, iż w roku 2005 nie uzyskała Pani przychodu z tytułu prowadzenia działalności gospodarczej, kwoty wydatkowane w związku z tą działalnością nie mogą stanowić kosztów uzyskania przychodów i tym samym nie mogą być traktowane we wskazanym roku podatkowym oraz rozliczane w latach następnych jako strata.Niemniej, jak wyżej wskazano - zgodnie z art. 22 ust. 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jeżeli w 2006 roku wykaże Pani przychód z prowadzonej działalności gospodarczej, to koszty związane z prowadzoną działalnością poniesione w 2005 roku będą stanowiły koszt uzyskania przychodu, o ile ich wyodrębnienie w podatkowej księdze przychodów i rozchodów umożliwi ich odniesienie do przychodu roku 2006.Mając na uwadze treść oraz zakres zapytania a także przytoczone przepisy prawa tutejszy organ podatkowy stwierdza, iż Pani stanowisko zaprezentowane w przedmiotowej sprawie jest nieprawidłowe. Zgodnie z art. 14a §2 ustawy Ordynacja podatkowa, niniejsza interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Panią we wniosku i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania postanowienia.