W dniu 26.07.2006 r. podatnik złożył do Naczelnika Urzędu Skarbowego w Braniewie wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w Jego indywidualnej sprawie.Z opisanego przez wnioskodawcę stanu faktycznego wynika, iż podatnik przyjął środek trwały - silos do ewidencji środków trwałych w dniu 30.06.2003 r., a jego wartość początkowa wyniosła 334.716,25 zł. Od tego czasu dokonuje comiesięcznej jego amortyzacji. Obecnie w związku z przeniesieniem produkcji pieczywa do nowego zakładu powstała konieczność demontażu ww. środka trwałego z zakładu przy ul. ... i jego ponownego montażu w zakładzie produkcyjnym mieszczącym się przy ul. ... Wykonanie tej czynności powierzono firmie "G." Spółka z o.o., która specjalizuje się w tego rodzaju usługach. Za wykonaną usługę podatnik otrzymał fakturę Vat nr .../.../2006 z dnia 19.07.2006 r. na kwotę 23.000 zł netto.

W związku z powyższym podatnik zwraca się z prośbą o udzielenie odpowiedzi na następujące pytanie:czy poniesione wydatki na demontaż i montaż silosu powinny zwiększać wartość początkową środka trwałego, czy powinny być zaliczone bezpośrednio do kosztów uzyskania przychodów?

Wnioskodawca wyraził w tej sprawie stanowisko, iż poniesione wydatki na demontaż i montaż silosu winny być zaliczone do kosztów uzyskania przychodów w całości w miesiącu ich poniesienia, ponieważ wydatek ten nie jest modernizacją środka trwałego, nie wiąże się również z podniesieniem jego wartości, a był niezbędny w związku z przeniesieniem produkcji pieczywa do nowego zakładu.

Zgodnie z art. 14a § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.), stosownie do swojej właściwości naczelnik urzędu skarbowego, naczelnik urzędu celnego lub wójt, burmistrz (prezydent miasta), starosta albo marszałek województwa na pisemny wniosek podatnika, płatnika lub inkasenta mają obowiązek udzielić pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w ich indywidualnych sprawach, w których nie toczy się postępowanie podatkowe lub kontrola podatkowa albo postępowanie przed sądem administracyjnym.
W myśl art. 14 § 3 ww. ustawy interpretacja, o której mowa w § 1, zawiera ocenę prawną stanowiska pytającego z przytoczeniem przepisów prawa.
Organ podatkowy po rozpoznaniu wyżej wymienionego wniosku uznał, iż zaprezentowane w nim stanowisko zasługuje na akceptację.

Na podstawie art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.), kosztami uzyskania przychodów z poszczególnego źródła są wszelkie koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23. Koszty poniesione w walutach obcych przelicza się na złote według kursów średnich ogłaszanych przez ... Bank ... z dnia poniesienia kosztu. Jeżeli koszty wyrażone są w walutach obcych, a między dniem ich zarachowania i dniem zapłaty występują różne kursy walut, koszty te odpowiednio podwyższa się lub obniża o różnice wynikające z zastosowania kursu sprzedaży walut z dnia zapłaty, ustalonego przez bank, z którego usług korzystał ponoszący koszt, oraz z zastosowaniem kursu średniego ogłaszanego przez ... Bank ... z dnia zarachowania kosztów. Zgodnie z przepisem art. 22g ust. 17 cytowanej ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jeżeli środki trwałe uległy ulepszeniu w wyniku przebudowy, rozbudowy, rekonstrukcji, adaptacji lub modernizacji, wartość początkową tych środków, ustaloną zgodnie z ust. 1, 3-9 i 11-15, powiększa się o sumę wydatków na ich ulepszenie, w tym także o wydatki na nabycie części składowych lub peryferyjnych, których jednostkowa cena nabycia przekracza 3500 zł. Środki trwałe uważa się za ulepszone, gdy suma wydatków poniesionych na ich przebudowę, rozbudowę, rekonstrukcję, adaptację lub modernizację w danym roku podatkowym przekracza 3500 zł i wydatki te powodują wzrost wartości użytkowej w stosunku do wartości z dnia przyjęcia środków trwałych do używania, mierzonej w szczególności okresem używania, zdolnością wytwórczą, jakością produktów uzyskiwanych za pomocą ulepszonych środków trwałych i kosztami ich eksploatacji.W związku z powyższym przyjąć należy, iż w przypadku, gdy środek trwały, który przed przeniesieniem oddany był do używania i podlegał amortyzacji, następnie jego demontaż i montaż do innego miejsca używania nie doprowadziły w efekcie do zwiększenia jego wartości użytkowej, to czynności te nie mogą być uznane za ulepszenie środka trwałego i wydatki poniesione na demontaż z jednego miejsca użytkowania i montaż w nowym zakładzie można zaliczyć bezpośrednio do kosztów uzyskania przychodów.

Mając powyższe na uwadze zgodnie z art. 14a § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, Naczelnik Urzędu Skarbowego w Braniewie stanowisko strony w zakresie:
- prawa zakwalifikowania wydatków na montaż i demontaż silosu w związku z przeniesieniem tego środka trwałego do nowego zakładu do kosztów uzyskania przychodów w miesiącu ich poniesienia - uznaje za prawidłowe.

Zgodnie z art. 14b § 1 interpretacja, o której mowa w art. 14a § 1, nie jest wiążąca dla podatnika, płatnika lub inkasenta. Zgodnie z § 2 interpretacja, o której mowa w art. 14a § 1 jest wiążąca dla organów podatkowych i organów kontroli skarbowej właściwych dla wnioskodawcy i może zostać zmieniona albo uchylona wyłącznie w drodze decyzji, w trybie określonym w § 5.
Powyższa interpretacja została udzielona w oparciu o stan faktyczny przedstawiony we wniosku oraz o obowiązujące w dniu wydania niniejszego postanowienia przepisy prawa podatkowego. Interpretacja traci moc w momencie zmiany stanu prawnego.