Odnosząc się do powyższej kwestii Naczelnik Urzędu Skarbowego Łódź-Widzew stwierdza, co następuje:

W myśl art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000r. Nr 14, poz. 176 ze zm.) kosztami uzyskania przychodu z poszczególnego źródła są wszelkie koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23. Artykuł 23 nie wymienia jako wydatku nie stanowiącego kosztów uzyskania przychodu strat w środkach obrotowych. Nie oznacza to jednak, że każda strata w środkach obrotowych może stanowić koszt uzyskania przychodu.

Kosztami uzyskania przychodu są wszelkie racjonalne i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, których celem jest osiągnięcie, zabezpieczenie i zachowanie przychodu (wyrok NSA z 13.03.1998r. sygn. akt SA/Lu 230/97 - niepubl.).

Zaznaczyć należy, że strata jest zdarzeniem losowym, niezależnym od woli podatnika powstałym zarówno w wyniku działań sił przyrody jak i działań innego człowieka powodującym ubytek lub szkodę, pod warunkiem, że podatnik nie przyczynia się w jakiś sposób do powstania tej szkody lub nie ułatwia jej powstania. Jakiekolwiek zawinienie ze strony podatnika poprzez niezachowanie staranności wymaganej w danych warunkach, niedopełnienie obowiązków ciążących na podatniku w celu uniknięcia szkody, uniemożliwia przyjęcie, że powstała szkoda stanowi stratę. Jedynie straty w środkach obrotowych powstałe w trakcie normalnego, racjonalnego działania podatnika w celu osiągnięcia przychodów z prowadzonej działalności gospodarczej mogą być uznane za koszt uzyskania przychodu.

U podatników prowadzących podatkową księgę przychodów i rozchodów, wartość towarów handlowych odnoszona jest w koszty działalności w momencie zakupu. Dlatego też w przypadku zaistnienia straty w towarach handlowych uznanie ich wartości za koszt podatkowy sprowadza się do przeksięgowania kwot wcześniej zaliczonych do kosztów, z jednej pozycji kosztów (tj. z zakupów - kolumna 10) do innej ich pozycji (tj. do pozostałych wydatków - kolumna 14).

Ponadto dodać należy, iż zgodnie z art. 23 ust. 1 pkt 43 ustawy z dnia 26 lipca 1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000r. Nr 14, poz. 176 ze zm.), podatek VAT - nie stanowi kosztów uzyskania przychodów.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia tego zdarzenia.