Pismem wniesionym do tutejszego Organu podatkowego w dniu 21.08.2006r. ... Spółka z o.o. w upadłości zwróciła się z prośbą o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego, przedstawiając następujący stan faktyczny:

Spółka znajduje się w stanie upadłości od 2003r. z uwagi na jej niewypłacalność. Z braku możliwości wyegzekwowania swoich należności Spółka spisała je w koszty jako wierzytelności nieściągalne i na podstawie art. 16 ust. 1 pkt 25 ustawy z dnia 15 lutego 1992r. o podatku dochodowym od osób prawnych nie zaliczyła ich do kosztów uzyskania przychodu. Jednocześnie występują w Spółce zobowiązania, które nie zostaną zaspokojone w postępowaniu upadłościowym:

� figurujące w ewidencji księgowej, a nie zgłoszone do listy wierzytelności,

� zgłoszone do listy wierzytelności lecz nie zaspokojone w postępowaniu upadłościowym z uwagi na brak środków.

Zobowiązania te zwiększają przychody Spółki.

W związku z powyższym Spółka zadaje następujące pytanie o wykładnię prawa podatkowego:

Czy stanowią przychody podatkowe:

1) spisane zobowiązania, wobec nie zgłoszenia tych wierzytelności w trakcie procesu upadłościowego,

2) nie zaspokojone w postępowaniu upadłościowym, z uwagi na brak środków finansowych, zobowiązania zgłoszone przez wierzycieli?

STANOWISKO PODATNIKA:

W ocenie Spółki skoro spisane należności nie stanowią kosztów uzyskania przychodu, to na zasadzie współmierności spisane zobowiązania nie powinny stanowić przychodu podatkowego.

OCENA PRAWNA STANOWISKA PYTAJĄCEGO Z PRZYTOCZENIEM PRZEPISÓW PRAWA:

Zgodnie z art. 12 ust. 1 pkt 4d ustawy z dn. 15 lutego 1992r. o podatku dochodowym od osób prawnych (j.t. Dz. U. z 2000r. Nr 54, poz. 654 z późn. zm.) przychodem jest (m.in.) wartość należności umorzonych, przedawnionych lub odpisanych jako nieściągalne w tej części, od której dokonane odpisy aktualizujące zostały uprzednio zaliczone do kosztów uzyskania przychodów.

Jak wynika z przedstawionego stanu faktycznego w przedmiotowej sprawie, Spółka z o.o. posiada wierzytelności, które z powodu braku możliwości ich wyegzekwowania odpisała jako nieściągalne. Spółka nie zaliczała uprzednio tych wierzytelności do kosztów uzyskania przychodów.

Należy zauważyć, iż w przedstawionym stanie faktycznym - w wyniku odpisania wierzytelności Spółki jako nieściągalnych - powstał po stronie wnioskodawcy jedynie przychód księgowy. Przychód podlegający opodatkowaniu związany z odpisaną wierzytelnością powstał natomiast - zgodnie z art. 12 ust. 3a w/w ustawy - już w momencie wystawienia przez Spółkę faktury VAT lub spełnienia innej przesłanki wymienionej w pkt 1, 2 lub 3 powołanego artykułu. Zgodnie z cytowanym wyżej art. 12 ust. 1 pkt 4d ustawy odpisanie wierzytelności jako nieściągalnych skutkowałoby powstaniem przychodu jedynie w przypadku uprzedniego zaliczenia dokonanych odpisów w koszty uzyskania przychodu. Zgodnie zaś z przedstawionym przez Spółkę stanem faktycznym nie miało to miejsca. Zaliczenie więc w/w wierzytelności do przychodów podlegających opodatkowaniu skutkowałoby wystąpieniem podwójnego opodatkowania.

Stanowisko Spółki w przedmiotowym zakresie należy więc uznać za prawidłowe.

W odniesieniu do drugiej części pytania wnioskodawcy, dotyczącej niezaspokojonych w postępowaniu upadłościowym zobowiązań Spółki należy zauważyć, iż ustawodawca w ustawie o podatku dochodowym od osób prawnych nie przewiduje opodatkowania tychże zobowiązań. Zgodnie z art. 12 ust. 1 pkt 3 lit. a przedmiotowej ustawy przychodem jest (m.in.) wartość zobowiązań (...) umorzonych lub przedawnionych (...). Z przedstawionego zaś przez Spółkę stanu faktycznego nie wynika, aby okoliczności takie (tj. umorzenie lub przedawnienie) miały miejsce.

Również więc w zakresie drugiej części zadanego przez Spółkę w/w pytania jej stanowisko w sprawie uznano za prawidłowe.