Stan faktyczny: Podatnik jest właścicielem wolnostojącego budynku mieszkalnego, którego parter wynajmowany jest na cele działalności gospodarczej. Część wynajmowana stanowi 1/3 całości powierzchni budynku. Podatek dochodowy płacony jest na zasadach ogólnych. W kosztach najmu uwzględniane są odpisy amortyzacji od powierzchni nieruchomości przeznaczonej na działalność gospodarczą przy zastosowaniu uproszczonej amortyzacji, przyjmując w każdym roku podatkowym wartość stanowiącą iloczyn mkw wynajmowanej powierzchni tego budynku i kwoty 988,00 zł. W chwili obecnej podatnik zdecydował się na wykonanie instalacji ekologicznej „SOLARY SŁONECZNE”. Solary będą podgrzewały wodę w całym budynku, która zużywana jest zarówno przez domowników, jak i podmioty wykonujące na parterze budynku działalność gospodarczą. Wartość zainstalowania instalacji wynosi 16.000 zł.

Stanowisko podatnika: „Moim zdaniem wydatki na zainstalowanie solarów stanowią ulepszenie środka trwałego ( w moim przypadku budynku, który w części jest wynajmowany na działalność gospodarczą). Skoro stosując uproszczoną metodę amortyzacji nie mogę podwyższyć wartości budynku o wydatki (1/3) związane z ulepszeniem środka trwałego, to uważam, że przedmiotowe wydatki mogę zaliczyć bezpośrednio do kosztów uzyskania przychodu, bowiem zostały poniesione w celu osiągnięcia przychodu z najmu. Moim zdaniem w tym przypadku nie będzie miał zastosowania przepis ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zgodnie z którego brzmieniem, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wydatków na ulepszenie środków trwałych powiększających ich wartość początkową. Skoro bowiem nie może dojść do powiększenia wartości początkowej, to poniesione wydatki stanowią koszt uzyskania przychodu z najmu”.

Ocena prawna stanowiska pytającego z przytoczeniem przepisów prawa:Zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 roku o podatku dochodowym od osób fizycznych (j.t. Dz.U. z 2000 r. nr 14 poz. 176 ze zm.), kosztami uzyskania przychodu z poszczególnego źródła są wszelkie koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23. W myśl art. 22 g ust. 10 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podatnicy mogą ustalić wartość początkową budynków mieszkalnych lub lokali mieszkalnych: wynajmowanych, wydzierżawianych lub używanych przez właściciela na cele prowadzonej przez niego działalności gospodarczej, przyjmując w każdym roku podatkowym wartość stanowiącą iloczyn metrów kwadratowych wynajmowanej, wydzierżawianej lub używanej przez właściciela powierzchni użytkowej tego budynku lub lokalu i kwoty 988,00 zł, przy czym za powierzchnię użytkową uważa się powierzchnię przyjętą dla celów podatku od nieruchomości.
Z przepisu art. 23 ust. 1 pkt 1 lit. c) ww. ustawy wynika, ze nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wydatków na ulepszenie środków trwałych, które zgodnie z art. 22 g ust. 17 powiększają wartość środków trwałych , stanowiącą podstawę naliczania odpisów amortyzacyjnych. Z kolei art. 22 g ust. 17 tej samej ustawy stanowi, ze jeżeli środki trwałe uległy ulepszeniu w wyniku przebudowy, rozbudowy, rekonstrukcji, adaptacji lub modernizacji, wartość początkową tych środków, ustaloną zgodnie z ust. 1, 3-9 i 11-15, powiększa się o sumę wydatków na ich ulepszenie, w tym także o wydatki na nabycie części składowych lub peryferyjnych, których jednostkowa cena nabycia przekracza 3500 zł. Środki trwałe uważa się za ulepszone, gdy suma wydatków poniesionych na ich przebudowę, rozbudowę, rekonstrukcję, adaptację lub modernizację w danym roku podatkowym przekracza 3500 zł i wydatki te powodują wzrost wartości użytkowej w stosunku do wartości z dnia przyjęcia środków trwałych do używania, mierzonej w szczególności okresem używania, zdolnością wytwórczą, jakością produktów uzyskanych za pomocą ulepszonych środków trwałych i kosztami ich eksploatacji.
W przedmiotowej sprawie podatnik dokonuje odpisów amortyzacyjnych w sposób uproszczony, zatem przepis cytowanego powyżej wyłączenia w art. 23 ust. 1 pkt 1 lit. c) nie ma zastosowania, gdyż ustawodawca wskazał jednoznacznie, iż tylko w przypadku ustalenia amortyzacji na zasadach określonych w art. 22g ust. 1, 3-9 i 11-15 ( brak odniesienia do art. 22g ust. 10 ustawy), nie można wliczyć wydatków poniesionych na modernizację i ulepszenie środka trwałego bezpośrednio w koszty uzyskania przychodów. Natomiast w przypadku stosowania metody uproszonej wydatki poniesione na modernizację budynku mieszkalnego nie wpływają na wartość początkową budynku i mogą być bezpośrednio zaliczone w koszty uzyskania przychodów w części dotyczącej wynajmowanych pomieszczeń, o ile zostanie spełniona przesłanka, że wydatki te zostały poniesione w celu osiągnięcia przychodów.