Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, iż prowadzi Pan działalnośćgospodarczą, której przedmiotem między innymi jest eksport usług budowlanych, opodatkowaną podatkiem dochodowym od osób fizycznych na ogólnych zasadach przy zastosowaniu ksiąg rachunkowych. W ramach prowadzonej działalności w lipcu 2006 r. nabył Pan na terenie Holandii i materiały do budowy posadzek. Materiały te zostały zaliczone do kosztów uzyskania przychodów również w lipcu. Następnie opłacono należność z rachunku walutowego firmy walutą zgromadzoną z innych transakcji.

W związku z powyższym pyta Pan, czy prawidłowo postępuje dokonując naliczenia różnic kursowych pod datą faktycznej zapłaty za nabyte poza granicami lub na terenie Unii Europejskiej towary i usługi, które to różnice powiększają lub pomniejszają koszty uzyskania przychodu, a różnice kursowe są wyliczane w oparciu o kurs sprzedaży danej waluty z dnia faktycznego opłacenia za pośrednictwem banku i porównaniu z wartością zaewidencjonowaną w księgach policzoną wg kursów średnich NBP. Formułując własne stanowisko stwierdził Pan, że ponieważ pomiędzy datą poniesienia wydatku, a jego faktyczną zapłatą za pośrednictwem banku występują różne kursy walut, różnice kursowe podwyższają lub obniżają koszty uzyskania przychodu. Ponadto w związku z tym, że zapłata należności następuje za pośrednictwem banku, w którym posiada Pan rachunek walutowy, bez znaczenia jest fakt, iż waluty te nie są nabywane w banku. Dokonując oceny prawnej przedstawionego we wniosku stanu faktycznego, Naczelnik Urzędu Skarbowego w Grajewie stwierdza, co następuje:

Zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991r o podatku dochodowym od osób fizycznych (tj.Dz. U. z 2000r. Nr 14, poz. 176 ze zm.) kosztami uzyskania przychodu z poszczegól-nego źródła są wszelkie koszty poniesione w celu uzyskania przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23. W przypadku ponoszenia kosztów wyrażonych w walutach obcych dla określenia związanych z nimi różnic kursowych zastosowanie mają przepisy art. 22 ust. 1 i 1a w/w ustawy o podatku dochodowym. Zgodnie z postanowieniami art. 22 ust. 1 w/w ustawy koszty poniesione w walutach obcych przelicza się na złote wg kursów średnich ogłaszanych przez NBP z dnia poniesienia wydatku. Jeżeli koszty wyrażone są w walutach obcych, a między dniem ich zarachowania i dniem zapłaty występują różne kursy walut, koszty te odpowiednio podwyższa się lub obniża o różnice wynikające z zastosowania kursu sprzedaży walut z dnia zapłaty, ustalonego przez bank, z którego usług korzystał ponoszący koszt, oraz z zastosowania kursu średniego ogłaszanego prze NBP z dnia zarachowania kosztów.Z treści powołanych przepisów wynika zatem, iż w przypadku gdy między dniem zarachowania kosztu i dniem jego faktycznego poniesienia wystąpiły różne kursy walut, skutkuje to powstaniem różnic kursowych. Różnice kursowe związane z kosztami mogą koszty podatkowe zarówno podwyższać jak i obniżać. Przy czym może to mieć miejsce dopiero z chwilą ich zrealizowania, tj. faktycznej zapłaty.

Jednocześnie należy zauważyć, iż w przypadku gdy spłata zobowiązań wyrażonych w walutach obcych następuje z własnych środków walutowych , dochodzi do powstania różnic kursowych od własnych środków zgodnie z art. 22 ust. 1a w/w ustawy o podatku dochodowym mówiącym, iż koszty z tytułu różnic kursowych od własnych środków lub wartości pieniężnych w walutach obcych ustala się jako różnicę między wartością tych środków obliczoną przy zastosowaniu kursu sprzedaży walut z dnia faktycznej zapłaty oraz kursu kupna walut z dnia ich otrzymania albo kursu sprzedaży z dnia nabycia walut, ogłaszanego odpowiednio przez bank, z którego usług korzystał podatnik W myśl powyższego przepisu, podatkowe różnice kursowe, odpowiednio zwiększające lub zmniejszające koszty uzyskania przychodu, powstać mogą jedynie w związku ze spłatą zobowiązań wyrażonych w walucie obcej. Również pochodzenie środków zgromadzonych na rachunku walu-towym, którymi są regulowane zobowiązania, ma znaczenie przy wyliczaniu różnic kursowych.Jeżeli środki te pochodzą z transakcji eksportowej, to brany jest pod uwagę kurs kupna walut z dnia ich otrzymania, a w przypadku nabycia walut kurs sprzedaży ogłaszany odpowiednio przez bank, z którego usług korzysta podatnik.

Uwzględniając powyższe tutejszy organ podatkowy uznaje za prawidłowe Pana stanowisko, iż naliczenie różnic kursowych winno nastąpić w dacie ich realizacji, tzn. z chwilą faktycznej zapłaty, natomiast nie podziela Pana stanowiska uznającego pochodzenie walut służących regulowaniu zobowiązań za fakt bez znaczenia w przypadku ustalania różnic kursowych od własnych środków w walutach obcych.