POSTANOWIENIE

Naczelnik Pierwszego urzędu Skarbowego Kraków działając na podstawie art. 14 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005 r. Nr 60 ze zmianami po rozpatrzeniu wniosku z dnia 30.03.2006 r. (uzupełnionego w dniu 20.04.2006 r.,), w sprawie udzielenia interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego odnośnie rozliczania różnic kursowych występujących na skutek spłat kredytu inwestycyjnego denominowane w bankach szwajcarskich stwierdza, iż przedstawione we wniosku stanowisko jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W 2003 r. spółka z o. o. zawarła umowę kredytu inwestycyjnego denominowanego we frankach szwajcarskich. Kredyt został postawiony do dyspozycji w oddzielnym rachunku kredytowym w CHF, z którego po przeliczeniu na złote w/g obowiązującego w dniu wypłaty kursu waluty obcej, wartość kredytu przelano na bieżący rachunek bankowy. Spłata kredytu następuje tak jak jego wypłata tzn. bank co miesiąc przelicza po obowiązującym w danym dniu kursie CHF wartość spłacanej raty kapitałowej oraz odsetek od kredytu i przelewa je na konto kredytu inwestycyjnego. W związku ze spłatą raty kapitałowej występują różnice kursowe wynikające z faktu, że po innym kursie CHF nastąpiła wypłata kredytu a po innym spłata.
W dniu 30.03.2006 r. spółka z o. o. ... złożyła wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji czy powyższe różnice kursowe stanowią przychody lub koszt podatkowe.
Spółka stoi na stanowisku, iż różnice kursowe będące częścią spłacanej raty kapitalowej nie stanowią odpowiednio ani przychodu ani kosztów uzyskania przychodów.
Tutejszy Organ podatkowy w odpowiedzi na postawione zapytanie informuje, iż zgodnie z art. 12 ust. 4 pkt. 1 ustawy z dnia 1 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 ze zmianami) do przychodów nie zalicza się pobranych wpłat lub zarachowanych należności na poczet dostaw towarów i usług, które zostaną wykonane w następnych okresach sprawozdawczych, a także otrzymanych lub zwróconych pożyczek (kredytów), z wyjątkiem skapitalizowanych odsetek od tych pożyczek (kredytów).
W myśl przepisu art. 15 ust. 1a ustawy, koszty z tytułu różnic kursowych od własnych środków lub wartości pieniężnych w walutach obcych ustala się jako różnicę między wartością tych środków obliczoną przy zastosowaniu kursu sprzedaży walut z dnia faktycznej zapłaty oraz kursu kupna walut z dnia ich otrzymania albo kursu sprzedaży z dnia nabycia walut, ogłaszanego odpowiednio przez bank, z którego usług korzystał podatnik.
Stosownie natomiast do zapisu art. 16 ust. 1 pkt. 10 lit. a, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wydatków na spłatę pożyczek (kredytów), z wyjątkiem skapitalizowanych odsetek od tych pożyczek (kredytów).
Biorąc pod uwagę powyższe uregulowania, w sytuacji gdy podatnik zaciągnie kredyt w złotych, lecz jego wartość nominalna jest przeliczana w oparciu o przelicznik waluty obcej tzw. denominacja), różnice z wycenie części kapitalowej dokonane na dzień uzyskania i spłaty kredytu nie są różnicami kursowymi, o których mowa w art. 15 ust. 1a ustawy o podatku dochodowym dochodowym od osób prawnych, a tym samym nie wpływają na rozliczenia podatkowe podatnika. W/w przepis uzależnia bowiem powstanie różnic kursowych m. in. od dokonywania płatności walutą obcą, natomiast w sytuacji kredytu denominowanego w walucie obcej (w przedmiotowej sprawie we frankach szwajcarskich), zarówno w momencie otrzymania kredytu jak i jego spłaty, podatnik posługuje się walutą polską.Wobec powyższego oraz biorąc pod uwagę pogląd wyrażony przez Ministerstwo Finansów w - piśmie z dnia 09.09.2003 r., znak PB4/KGK-8214-2258-283/03, skierowanym do Izby Skarbowej w Krakowie, uznaje się stanowisko zawarte we wniosku za prawidłowe.

Powyższa interpretacja:
- dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę, traci swoją moc z chwilą zmiany przepisów jej dotyczących;
- nie jest wiążąca dla podmiotu podatnika/ płatnika inkasenta/ następcy prawnego podatnika osoby trzeciej odpowiedzialnej za zaległości podatkowe, wiąże natomiastwłaściwe dla wnioskodawcy organy podatkowe i organy kontroli skarbowej.

Pouczenie:
Na powyższe postanowienie służy zażalenie do Dyrektora Izby Skarbowejw Krakowieza pośrednictwem Naczelnika Pierwszego Urzędu Skarbowego w Krakowie, w terminie 7 dni od daty doręczenia niniejszego postanowienia.