Działając na podstawie art. 14a § 1 - 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.), w odpowiedzi na wniosek Spółki z dnia 24 listopada 2005 r. (wpływ do tutejszego urzędu dnia 25 listopada 2005 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania przepisów ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), w zakresie w jakim wniosek dotyczył określenia momentu powstania obowiązku podatkowego z tytułu dokonania opisanej we wniosku czynności, Naczelnik Drugiego Urzędu Skarbowego Warszawa - Śródmieście postanawia uznać przedstawione we wniosku stanowisko Spółki za prawidłowe.

Uzasadnienie

Zgodnie z art. 14a § 1 Ordynacji podatkowej stosownie do swojej właściwości naczelnik urzędu skarbowego, naczelnik urzędu celnego lub wójt, burmistrz (prezydent miasta), starosta albo marszałek województwa na pisemny wniosek podatnika, płatnika lub inkasenta mają obowiązek udzielić pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w ich indywidualnych sprawach, w których nie toczy się postępowanie podatkowe lub kontrola podatkowa albo postępowanie przed sądem administracyjnym. Wniosek, o którym wyżej mowa, składa się do właściwego naczelnika urzędu skarbowego, naczelnika urzędu celnego lub wójta, burmistrza (prezydenta miasta), starosty albo marszałka województwa; składając wniosek, podatnik, płatnik lub inkasent jest obowiązany do wyczerpującego przedstawienia stanu faktycznego oraz własnego stanowiska w sprawie (art. 14a § 2 Ordynacji podatkowej). Pisemna interpretacja co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego zawiera ocenę prawną stanowiska pytającego z przytoczeniem przepisów prawa (art. 14a § 3 Ordynacji podatkowej). Udzielenie interpretacji następuje w drodze postanowienia, na które przysługuje zażalenie (art. 14a § 4 Ordynacji podatkowej). Cytowane wyżej przepisy stosuje się odpowiednio do następcy prawnego podatnika, a także do osoby trzeciej odpowiedzialnej za zaległości podatkowe (art. 14d Ordynacji podatkowej).

W przedmiotowym wniosku Spółka podała, że od 2004 r. jest zarejestrowanym w Polsce podatnikiem podatku od towarów i usług. W ramach prowadzonej działalności Spółka kupuje z krajów trzecich aluminium, które następnie jest uszlachetniane, a wyrób sprzedawany - częściowo w Niemczech, a częściowo w Polsce. Z tytułu sprzedaży do Niemiec Spółka wykazuje dostawę wewnątrzwspólnotową.

Spółka kupuje aluminium m.in. od firmy A, która na fakturach wykazuje adres w Norwegii oraz numer NL xxx xxx xxx xxx. Zgodnie jednak z informacja uzyskaną z systemu VIES, nie jest to numer identyfikacyjny VAT należący do firmy A, ale do firmy wykazywanej na fakturach jako przedstawiciel podatkowy sprzedawcy. Adres tego podmiotu znajduje się w Holandii.

Firma A dostarcza aluminium na warunkach Incoterms: DDP Gorzyce, Polska. Spółka nie dokonuje odprawy celnej na granicy Wspólnoty Europejskiej - dokonuje tego dostawca na terytorium Holandii.

Spółka dla celów ewidencji podatku od towarów i usług traktuje opisaną wyżej transakcję jako nabycie wewnątrzwspólnotowe w rozumieniu art. 9 ustawy o podatku od towarów i usług. Podatek należny od nabycia wykazywany jest na dzień wystawienia faktury przez firmę A, nie później jednak niż piętnastego dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym dokonano dostawy.

We wniosku Spółka wystąpiła z zapytaniem, czy w przedstawionym stanie faktycznym transakcja nabycia aluminium jest wewnątrzwspólnotowym nabyciem towarów do którego należy stosować przepisy art. 9 ustawy o podatku od towarów i usług, oraz w związku z tym czy Spółka powinna rozpoznawać obowiązek podatkowy od wewnątrzwspólnotowego nabycia zgodnie z art. 20 ust. 5 i 6 ustawy o podatku od towarów i usług, tj. na dzień wystawienia faktury przez sprzedawcę norweskiego, nie później jednak niż piętnastego dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym dokonano dostawy.

W części 3 wniosku (Stanowisko Wnioskodawcy") Spółka przedstawiła uzasadnienie swojego stanowiska oraz konkluzję z której wynika, iż przedmiotowa transakcja stanowi wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów.


Po przeanalizowaniu treści przedmiotowego wniosku, Naczelnik Drugiego Urzędu Skarbowego Warszawa - Śródmieście zważył, co następuje:

Jak wskazano na wstępie niniejszego uzasadnienia, pisemna interpretacja co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego zawiera ocenę prawną stanowiska pytającego z przytoczeniem przepisów prawa (art. 14a § 3 Ordynacji podatkowej). Zapis ten oznacza, iż wydając postanowienie w sprawie udzielenia interpretacji właściwy organ podatkowy powinien określić, czy przedstawione we wniosku stanowisko wnioskodawcy jest prawidłowe (tj. zgodne z obowiązującymi przepisami prawa podatkowego) czy też nieprawidłowe. Tym samym w sytuacji, gdy w jednym podaniu wnioskodawca przedstawił kilka problemów do wymagających rozpatrzenia, każdy z nich winien zostać rozpatrzony odrębnym postanowieniem - tym bardziej, że stanowisko wnioskodawcy w odniesieniu do jednych kwestii może być prawidłowe, w odniesieniu do innych nieprawidłowe, a w odniesieniu do kolejnych może nie występować możliwość merytorycznego rozpatrzenia przez organ podatkowy (np. jeżeli przedstawiony problem nie jest uregulowany przepisami prawa podatkowego lub nie stanowi indywidualnej sprawy wnioskodawcy, albo jeżeli wniosek posiada braki formalne nie uzupełnione w wyznaczonym terminie pomimo prawidłowego wezwania ze strony organu podatkowego).

Biorąc pod uwagę powyższe, w pierwszej kolejności niezbędne jest wyodrębnienie kwestii, które wymagają rozpatrzenia odrębnymi postanowieniami. Analiza przedmiotowego wniosku nie pozostawia wątpliwości, iż Spółka wskazała dwie takie kwestie:
1) Rozstrzygnięcie, czy opisana we wniosku transakcja stanowi wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów w rozumieniu art. 9 ustawy o podatku od towarów i usług, podlegające opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.
2) Określenie momentu powstania obowiązku podatkowego z tytułu dokonania opisanej we wniosku czynności.

W odniesieniu do pierwszej kwestii - Spółka uważa, iż transakcja ta stanowi dla Spółki wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów, o którym mowa w art. 9 ustawy o podatku od towarów i usług. Natomiast w odniesieniu do kwestii drugiej - Spółka wskazała, iż obowiązek podatkowy powstaje z dniem wystawienia faktury przez sprzedawcę norweskiego, nie później jednak niż piętnastego dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym dokonano dostawy. Stanowisko Spółki w zakresie drugiej kwestii nie zostało wprawdzie sformułowane wyraźnie, jednakże wynika z wymowy złożonego podania. Po pierwsze bowiem, Spółka podała, iż w takim terminie wykazuje podatek należny, a zatem musi ten termin uważać za moment powstania obowiązku podatkowego. Po drugie natomiast, ze sformułowania pytania Spółki wynika, iż wskazany wyżej moment powstania obowiązku podatkowego Spółka uważa za prostą konsekwencje uznania transakcji za wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów.

Niniejsze postanowienie dotyczy drugiej spośród wyżej wymienionych kwestii. Po przeanalizowaniu sprawy w tym zakresie, Naczelnik Drugiego Urzędu Skarbowego Warszawa - Śródmieście zważył, co następuje:

W odrębnym postanowieniu, dotyczącym pierwszej spośród wyżej wymienionych kwestii, tutejszy organ stwierdził, iż opisana we wniosku transakcja stanowi wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium Polski. Oznacza to, że moment powstania obowiązku podatkowego od tej czynności regulują przepisy art. 20 ust. 5 - 9 ustawy o podatku od towarów i usług.

Zgodnie z art. 20 ust. 5 ustawy o podatku od towarów i usług w wewnątrzwspólnotowym nabyciu towarów obowiązek podatkowy powstaje 15. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym dokonano dostawy towaru będącego przedmiotem wewnątrzwspólnotowego nabycia, z zastrzeżeniem art. 20 ust. 6 - 9 ustawy. Stosownie do art. 20 ust. 6 powołanej wyżej ustawy przypadku gdy przed terminem, o którym mowa w art. 20 ust. 5 ustawy, podatnik podatku od wartości dodanej wystawił fakturę, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wystawienia faktury.

Pozostałe przepisy dotyczące momentu powstania obowiązku podatkowego w wewnątrzwspólnotowym nabyciu towarów nie znajdują zastosowania w przedmiotowej sprawie, dotyczą bowiem:
- 20 ust. 7 ustawy o podatku od towarów i usług - sytuacji, gdy dostawca towarów wystawia faktury potwierdzające otrzymanie przez niego całości lub części należności przed dokonaniem dostawy towaru (z treści wniosku nie wynika, aby taka sytuacja miała miejsce),
- 20 ust. 8 ustawy o podatku od towarów i usług - szczególnych przypadków wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, polegającego na przemieszczeniu przez podatnika podatku od wartości dodanej należących do niego towarów pomiędzy dwoma państwami członkowskimi Wspólnoty Europejskiej,
- 20 ust. 9 ustawy o podatku od towarów i usług - wewnątrzwspólnotowego nabycia nowych środków transportu.

Powyższe oznacza, ze w przedmiotowej sprawie obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wystawienia faktury przez dostawcę (norweską firmę A), nie później jednak niż piętnastego dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym dokonano dostawy.

Wyrażone powyżej stanowisko tutejszego organu zgodne jest z przedstawionym w przedmiotowym wniosku stanowiskiem Spółki. To ostatnie należy zatem uznać za prawidłowe, w związku z czym Naczelnik Drugiego Urzędu Skarbowego Warszawa - Śródmieście postanowił jak w sentencji.

Niniejsza interpretacja udzielona została w oparciu o przepisy prawa podatkowego obowiązujące w dniu wpływu przedmiotowego wniosku do tutejszego urzędu, tj. w dniu 25 listopada 2005 r.