Na podstawie art. 14a § 1 i § 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. - Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zmianami) s t w i e r d z a m, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku, który wpłynął do Naczelnika Pierwszego Urzędu Skarbowego ... w dniu 29.05.2006r., o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej obowiązku pobierania zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych w związku z dostarczaniem pracownikom węgla deputowanego w naturze do miejsca zamieszkania - jest nieprawidłowe.

W dniu 29.05.2006r. do Naczelnika Urzędu Skarbowego w ... wpłynął wniosek o udzielenie interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego. Pismem z dnia 05.06.2006r. organ podatkowy wezwał wnioskodawcę do uzupełnienia braków formalnych wniosku. Braki formalne wniosku zostały uzupełnione pismem z dnia 12.06.2006r. znak F/FR/FRP/JG/14483/06.

Zgodnie z art. 14a § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zmianami) stosownie do swojej właściwości naczelnik urzędu skarbowego, naczelnik urzędu celnego lub wójt, burmistrz (prezydent miasta), starosta albo marszałek województwa na pisemny wniosek podatnika, płatnika lub inkasenta mają obowiązek udzielić pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w ich indywidualnych sprawach, w których nie toczy się postępowanie podatkowe lub kontrola podatkowa albo postępowanie przed sądem administracyjnym. W myśl art. 14a § 4 cytowanej ustawy, udzielenie interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego, o której mowa w § 1, następuje w drodze postanowienia, na które przysługuje zażalenie.

Stan faktyczny opisany przez wnioskodawcę oraz jego stanowisko w sprawie.

stan faktyczny:

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że zgodnie ze stosowanymi przez Spółkę Układami zbiorowymi pracy, zatrudnionym pracownikom przysługuje deputat węglowy, który może być realizowany zarówno w naturze, jak i w ekwiwalencie pieniężnym. W przypadku fizycznego wydawania węgla Spółka , zgodnie z art. 12 ust. 2 ustawy z dnia 26 lipca 1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2000r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.), do dochodu ze stosunku pracy, od którego pobierana jest zaliczka na podatek dochodowy, wlicza pracownikom wartość pieniężną otrzymanych świadczeń w naturze, stosując uśrednioną cenę zbytu węgla danego asortymentu, stosowaną we wszystkich kopalniach wobec innych odbiorców.

Obecnie trwają rozmowy ze stroną związkową odnośnie odmiennego uregulowania niektórych praw pracowniczych wynikających ze stosowanych układów zbiorowych pracy oraz ujednolicenia tych praw na wszystkich kopalniach wchodzących w skład Spółki. Wśród negocjowanych propozycji przewiduje się między innymi ograniczenie wydawania deputatów węglowych w naturze wyłącznie do grupy pracowników, która wykorzystuje węgiel do własnych potrzeb opałowych. Działania te zmierzają do wyeliminowania możliwości handlu węglem deputatowym, co wg przeprowadzonych analiz wpływa negatywnie na funkcjonujący obecnie rynek. Dodatkowo planuje się, że wydawanie węgla w naturze pracownikom będzie następowało w okresie zmniejszonego zapotrzebowania na ten produkt, tj. w okresie wiosenno-letnim. Powinno się to przyczynić do zmniejszenia kolejek przy tzw. sprzedaży drobnicowej, jakie są notowane przy wzmożonym zapotrzebowaniu w okresie jesienno-zimowym. Ponadto przesunięcie okresu, w którym będzie wydawany węgiel deputatowy, przyczyni się do zmniejszenia posiadanych w tym czasie zwałów węgla, co wydatnie ograniczy również ponoszone w tym zakresie koszty. W celu realizacji powyższych założeń Spółka rozważa możliwość dowozu węgla deputatowego należnego pracownikom pod adres ich zamieszkania i zmagazynowania u pracownika do dnia zużycia. Taki tok postępowania pozwoli bowiem na narzucenie pracownikom terminów dostaw węgla oraz kontrolę jego faktycznego przeznaczenia. Jednocześnie ponoszone w tym zakresie koszty transportu będzie pokrywała Spółka nie obciążając nimi pracowników. W przypadku, gdy z rocznego rozliczenia węgla deputatowego wyniknie, że ilość wydanego węgla przewyższa wymiar deputatu węglowego przysługującego za dany okres rozliczeniowy - wówczas wartość węgla wydanego w nadmiarze podlegać będzie zwrotowi i zostanie potrącona z wynagrodzenia.

W trakcie analizy skutków podatkowych wynikających z powyższych założeń powstały wątpliwości, co do konieczności dodatkowego uwzględnienia w wynagrodzeniu pracowników kosztów dokonanego transportu węgla, uzasadnionego terminem odbioru węgla i ograniczonym prawem do jego dysponowania. Zwrócić w tym miejscu należy uwagę, że uśredniona cena węgla danego asortymentu stosowana wobec innych odbiorców, wliczona do wynagrodzenia jako wartość otrzymanego świadczenia w naturze, nie uwzględnia powyższych okoliczności. Jednocześnie zdawać trzeba sobie sprawę, iż w przypadku wynegocjowania zbliżonych warunków z innymi odbiorcami konieczne byłoby zastosowanie bądź to odpowiedniego upustu, bądź też przyznaje dodatkowego bonusu, np. jak w omawianym przypadku w postaci bezpłatnego dowozu węgla. Rozpatrując zatem powyższą kwestię w ujęciu kompleksowym najeży dojść do wniosku, że w przypadku bezpłatnego dowozu węgla deputatowego pracownikom przy narzuceniu terminu jego dostawy i ograniczenia swobody dysponowania, ponoszony koszt transportu nie może być traktowany jako dodatkowe świadczenie w naturze, którego wartość zwiększałaby wysokość wynagrodzeń ustalanych dla celu poboru zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych.

pytanie:

Spółka zwróciła się z prośbą o udzielenie wyjaśnienia, czy bezpłatny dowóz węgla deputatowego pracownikom przy narzuceniu terminu jego dostawy i ograniczenia swobody dysponowania podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych?

stanowisko wnioskodawcy:

Zdaniem Wnioskodawcy, w przypadku bezpłatnego dowozu węgla deputatowego pracownikom przy narzuceniu terminu jego dostawy i ograniczenia swobody dysponowania, ponoszony koszt transportu nie może być traktowany jako dodatkowe świadczenie w naturze, którego wartość zwiększałaby wysokość wynagrodzeń ustalanych dla celu poboru zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych.

Ocena prawna stanowiska pytającego:

Po przeanalizowaniu przedstawionego przez Spółkę stanu faktycznego, wskazać należy, że w myśl zasady powszechnego opodatkowania wyrażonej w art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2000r. Nr 14, poz. 176 ze zmianami) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że bezpłatny dowóz węgla deputatowego do miejsca zamieszkania dotyczy pracowników Spółki, co oznacza, iż niezbędną przesłanką do uzyskania tego świadczenia jest fakt istnienia stosunku pracy.

Zatem ze względu na ścisły związek z istniejącym stosunkiem pracy należy wartość usługi transportowej potraktować jako przychód z wykonywanej pracy, tj. przychód określony w art. 12 ust. 1 cyt. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W myśl tego artykułu za przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za niewykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.

Reasumując, zdaniem organu podatkowego bezpłatny dowóz węgla deputatowego pracownikom do miejsca zamieszkania jest świadczeniem w naturze wynikającym ze stosunku pracy i bez znaczenia pozostaje fakt narzucenia przez pracodawcę terminu jego dostawy i ograniczenia swobody dysponowania. Bowiem pracownicy uprawnieni do otrzymania węgla deputatowego, którzy dokonywaliby jego odbioru w określonym przez pracodawcę terminie, musieliby z własnych środków finansowych opłacić jego przewóz do miejsca zamieszkania.

Oceniając przedstawione przez Spółkę stanowisko w sprawie na gruncie obowiązujących przepisów należy stwierdzić, że jest nieprawidłowe.

Postanowienie niniejsze - na podstawie art. 143 ww. ustawy Ordynacja podatkowa, wydane zostało z upoważnienia Naczelnika Urzędu Skarbowego w ... .