P O S T A N O W I E N I E

Na podstawie art. 14a § 4 w związku z art. 14a § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz.U. z 2005r., Nr 8, poz. 60 ze zm.) Naczelnik Drugiego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Warszawie w związku z wnioskiem z dnia 26.06.2006r., uzupełnionym w dniu 16.08.2006r. i 18.08.2006r., w sprawie udzielenia pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania przepisów prawa podatkowego

p o s t a n a w i a

uznać stanowisko Podatnika za nieprawidłowe.

U Z A S A D N I E N I E

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że Spółka zakupiła usługi hotelowe w USA na rzecz kontrahenta z Holandii. Spółka zwróciła się z zapytaniem, czy w przedstawionej sytuacji może wystawić notę obciążeniową bez naliczania podatku VAT czy powinna wystawić refakturę na rzecz kontrahenta holenderskiego i naliczyć podatek VAT od kwoty brutto wynikającej z faktury pierwotnej (jeżeli tak, to z jaką stawką). Zdaniem Podatnika nie mamy tu do czynienia ani z dostawą towarów ani z usługą. Przyjęcie zwrotu kosztów nie jest świadczeniem usługi i nie została tu wykonana żadna czynność polegająca opodatkowaniu VAT. Spółka uważa, że jej należność nie dotyczy świadczenia mającego charakter usługi, lecz świadczenia pieniężnego w postaci zwrotu kosztów i czynność ta powinna być udokumentowana notą księgową.

Ustawa z 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz.U. Nr 54, poz. 535 ze zm.) oraz przepisy wykonawcze do niej nie definiują pojęcia refakturowania. Pojęcie refakturowania i zasady jego stosowania zostały wykształcone przez praktykę obrotu gospodarczego oraz orzecznictwo wydane w oparciu o poprzedni stan prawny. Przez refakturowanie rozumie się zasadniczo odsprzedaż usług, kiedy to podmiot pośredniczący pomiędzy świadczącym usługę a jej bezpośrednim i finalnym odbiorcą, ogranicza się wyłącznie do wystawienia finalnemu odbiorcy faktury za zakupione - formalnie przez siebie - usługi od świadczeniodawcy. W tym ujęciu refakturujący świadczy w istocie usługę, z której faktycznie korzysta ostateczny odbiorca. Oznacza to, że podmiot pośredniczący w świadczeniu usługi jest uprzednio nabywcą (odbiorcą) usługi, a następnie sam świadczy zakupioną wcześniej usługę.

Ze stanu faktycznego przedstawionego przez Spółkę wynika, że najpierw Ona nabywa usługę hotelową od podmiotu z USA, a następnie odsprzedaje (świadczy) ją na rzecz podmiotu holenderskiego. W związku z tym należy ustalić miejsce świadczenia poszczególnych usług w świetle przepisów ustawy o podatku od towarów i usług. Stosownie do treści art. 27 ust. 1 ustawy o VAT w przypadku świadczenia usług miejscem świadczenia jest miejsce, gdzie świadczący usługę posiada siedzibę, a w przypadku posiadania stałego miejsca prowadzenia działalności, z którego świadczy usługi - miejsce, gdzie świadczący usługę posiada stałe miejsce prowadzenia działalności; w przypadku braku takiej siedziby lub stałego miejsca prowadzenia działalności - miejsce stałego zamieszkania, z zastrzeżeniem ust. 2-6 i art. 28. Zatem usługa hotelowa świadczona przez podmiot amerykański będzie opodatkowana na terytorium USA, a usługa świadczona przez Spółkę na rzecz podmiotu holenderskiego opodatkowana będzie na terytorium Polski właściwą stawką podatku VAT dla tej usługi.

Zgodnie z art. 8 ust. 3 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz.U. Nr 54, poz. 535 ze zm.) usługi wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, z wyjątkiem usług elektronicznych.

Zgodnie z utrwaloną już linią orzeczniczą Naczelnego Sądu Administracyjnego, w której potwierdzono, że organy statystyczne, a nie podatkowe upoważnione są do dokonywania wykładni dotyczących klasyfikacji określonych towarów i usług (wyrok NSA z dnia 25.08.1998r. sygn. akt SA/Po/221/98 i wyrok NSA z dnia 5.06.2001 sygn. akt SA/Sz/544/00) oraz Komunikatem Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego z dnia 15.11.2002r. w sprawie trybu wydawania opinii klasyfikacyjnych według obowiązujących standardów klasyfikacyjnych (Dz.Urz. GUS Nr 12, poz. 87), Naczelnik Urzędu Skarbowego może jedynie w oparciu o klasyfikacje wydaną przez właściwy Urząd Statystyczny lub dokonaną przez samego Podatnika wskazać dla towaru lub usługi stawkę podatkową lub zwolnienie określone w przepisach ustawy z dnia 11.03.2004r. o podatku od towarów i usług.

Stosownie do art. 106 ust. 1 ustawy o VAT podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani wystawić fakturę stwierdzającą w szczególności dokonanie sprzedaży, datę dokonania sprzedaży, cenę jednostkową bez podatku, podstawę opodatkowania, stawkę i kwotę podatku, kwotę należności oraz dane dotyczące podatnika i nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 2, 4 i 5 oraz art. 119 ust. 10 i art. 120 ust. 16.

Niniejsza interpretacja co do zakresu i sposobu zastosowania przepisów prawa podatkowego została dokonana dla stanu faktycznego opisanego we wniosku i w oparciu o przepisy obowiązujące w dniu jej udzielenia. Zmiana poszczególnych elementów stanu faktycznego może mieć wpływ na zmianę praw i obowiązków Podatnika. Interpretacja obowiązuje do czasu zmiany przepisów. Zgodnie z art.14b § 1 - 2 ustawy Ordynacja podatkowa, niniejsza interpretacja nie jest wiążąca dla Podatnika, wiąże natomiast właściwe organy podatkowe i organy kontroli skarbowej do czasu jej zmiany lub uchylenia. Na niniejsze postanowienie, na podstawie art. 236 § 2 pkt 1 ustawy Ordynacja podatkowa, Stronie służy zażalenie do Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie za pośrednictwem Naczelnika tutejszego Urzędu w terminie 7 dni od daty doręczenia postanowienia. Do zażalenia należy załączyć znaki opłaty skarbowej w wysokości 5zł oraz po 0,50zł od każdego załącznika (ustawa z dnia 9.09.2000r. o opłacie skarbowej /Dz. U. z 2004r., Nr 253, poz. 2532 ze zm./).