INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 r. poz. 749) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 14 września 2012 r. (data wpływu 18 września 2012 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku prawa do odzyskania podatku w związku z realizacją projektu – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 18 września 2012 r. złożono wniosek, o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości odzyskania podatku w związku z realizacją projektu.

W złożonym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Realizowany jest projekt pn. „….”. Zadanie realizowane jest w ramach Regionalnego Programu Operacyjnego na lata 2007-2013 w ramach priorytetu: 6 środowisko przyrodnicze, działanie 6.2. ochrona środowiska przed zanieczyszczeniami, poddziałanie 6.2.1. zastosowanie odnawialnych źródeł energii. Wartość projektu wynosi 1.308. 400,15 zł, a kwota dofinansowania - 1.046 720,12 zł, termin realizacji - do końca roku kalendarzowego. Inwestycja dotyczy modernizacji systemu grzewczego oraz wymianie wewnętrznej instalacji centralnego ogrzewania w szkole podstawowej w gminie. W szkole działają bardzo prężne kółka zainteresowań, które finansowane są z budżetu gminy: kółka taneczne, muzyczne, recytatorskie, sportowe, ekologiczne, matematyczne, polonistyczne, fotograficzne. Aktualnie do ogrzewania budynku szkoły służy kotłownia olejowa o mocy ok. 242 kW. Z przeprowadzonej analizy na podstawie zużywanego oleju opałowego za sezon grzewczy wynika, że łączna moc kotłowni jest mocno przewymiarowana. Niesie to poważne konsekwencje rzutujące na sprawność kotłowni. Natomiast jest powszechnie wiadomo, że najwyższą sprawność uzyskuje się przy pracy znamionowej, która w tym wypadku nie jest osiągana. Przy modernizacji kotłowni ten parametr należy bezwzględnie poprawić, stosując sumaryczną moc pomp ciepła na poziomie 186 kW. Stan techniczny kotłowni olejowej wynika z okresu eksploatacji, który nie jest zbyt długi i jest bardzo dobry. Głównym utrudnieniem są drastycznie rosnące koszty eksploatacyjne, wynikające z gwałtownego wzrostu cen nośnika energii – oleju opałowego, którego cena kształtuje się w okolicach 3,93 zł za 1 litr. Rynek paliw jest zatem nieprzewidywalny. Przez to jest bardzo ciężko zaprognozować w budżecie gminy odpowiednie środki na zakup odpowiedniej ilości oleju do obsługi kotłów. Zastosowanie pomp ciepła da znaczącą obniżkę kosztów eksploatacyjnych. Zastosowanie odnawialnego źródła energii przyczyni się nie tylko do oszczędności w eksploatacji systemu, ale przede wszystkim obniży emisje zanieczyszczeń do atmosfery do zbędnego minimum. Sercem całego systemu jest pompa ciepła, która będąc środkowym elementem łańcucha przekazywania energii, co jest logiczne, ma wejście i wyjście energii cieplnej. Zadaniem pompy ciepła jest transformacja temperatury. W całej instalacji można wyróżnić trzy najważniejsze ogniwa: źródło ciepła, pompę ciepła oraz obiekt budowlany. Maszynownia składa się z jednego bloku grzewczego. Blok stanowi pompa ciepła 242 kW pracująca samodzielnie i zasilająca dwa bufory o pojemności 1000 litrów każdy oraz pracująca na potrzeby CWU. Każda sonda będzie miała wyregulowany przepływ poprzez zastosowanie zaworów balansowych. Do ogrzewania pomieszczeń przyjęto grzejniki stalowe oraz na sali gimnastycznej aparaty grzewczo-wentylacyjne. Produktem po zrealizowaniu projektu będzie nowoczesny system grzewczy wykorzystujący energię odnawialną jako źródło pozyskiwania ciepła.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy Gmina ma możliwość odzyskania podatku VAT od ww. inwestycji...

Zdaniem Wnioskodawcy, Gmina nie ma możliwości odzyskania podatku VAT od kosztów poniesionych na realizację inwestycji ponieważ nie jest ona związana ze sprzedażą opodatkowaną. Jednocześnie jest ona związana z realizacją zadań nałożonych na Gminę odrębnymi przepisami prawa, co w związku z brzmieniem art. 15 ust. 6 ustawy o podatku od towarów i usług nie daje gminie możliwości odliczenia podatku. Gmina jest bowiem w myśl ww. przepisu podatnikiem podatku VAT wyłącznie od zawartych umów cywilnoprawnych, a nie jest podatnikiem wtedy, gdy działa w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których została powołana.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z dyspozycją zawartą w art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2011 r. Nr 177 poz. 1054), w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Kwotę podatku naliczonego stanowi, suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług (art. 86 ust. 2 pkt 1 lit.a ustawy).

Z powyższych przepisów wynika, że prawo do odliczenia podatku naliczonego przysługuje tylko czynnym podatnikom podatku od towarów i usług w takim przypadku, gdy dokonywane zakupy mają związek z czynnościami opodatkowanymi. Odliczyć zatem można podatek naliczony, który jest związany z transakcjami opodatkowanymi podatnika, tzn. których następstwem jest określenie podatku należnego. Wskazana norma prawna wyraża zasadę neutralności podatku od towarów i usług, w następstwie której podatnicy realizujący czynności zwolnione, są w podobnej sytuacji jak ostateczny nabywca (konsument) towaru lub usługi, z wyjątkiem przypadków jednoznacznie wskazanych w ustawie o podatku od towarów i usług. Ustawa wyłącza zatem możliwość dokonywania odliczeń podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku oraz niepodlegających opodatkowaniu.

W treści rozdziału 9 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 4 kwietnia 2011 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 73, poz. 392 ze zm.), przewidziano przypadki, w których kwota podatku naliczonego może być zwrócona jednostce dokonującej nabycia (importu) towarów lub usług finansowanego ze środków bezzwrotnej pomocy zagranicznej oraz warunki i tryb dokonywania tego zwrotu.

Przepisy powołanego rozporządzenia określają katalog środków, które stanowią ww. środki bezzwrotnej pomocy zagranicznej (§ 8 ust. 3 i 4). Uzyskanie pomocy finansowej pochodzącej ze źródeł, o których mowa w tych przepisach daje prawo do ubiegania się o zwrot podatku w oparciu o przepisy zawarte w rozdziale 10 tego rozporządzenia.

Z opisanego we wniosku stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca realizuje projekt pn. „…”. Realizowane zadanie nie ma związku z wykonywaniem czynności opodatkowanych.

Mając zatem na uwadze powołany wyżej stany prawny w odniesieniu do okoliczności przedstawionych we wniosku stwierdzić należy, iż skoro nabywane w ramach przedmiotowego projektu zakupy nie służą wykonywaniu czynności opodatkowanych, to nie przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu wydatków poniesionych w związku z realizacją przedmiotowego zadania. Wnioskodawcy nie przysługuje także prawo otrzymania zwrotu tego podatku, bowiem środki te nie stanowią środków, o których mowa w powołanym rozporządzeniu.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Olsztynie, ul. Emilii Plater 1, 10-562 Olsztyn, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t. j. Dz. U. z 2012 r. poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.