Interpretacja Urzędu Skarbowego w Płocku
1419/UPP-443-72/06/RK
z 20 września 2006 r.

 

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

Interpretacje podatkowe
 

Rodzaj dokumentu
postanowienie w sprawie interpretacji prawa podatkowego
Sygnatura
1419/UPP-443-72/06/RK
Data
2006.09.20



Autor
Urząd Skarbowy w Płocku


Temat
Podatek od towarów i usług --> Zakres opodatkowania


Słowa kluczowe
sprzedaż przedsiębiorstwa



P O S T A N O W I E N I E

Naczelnik Urzędu Skarbowego w Płocku działając na podstawie art. 14a § 1-4, w związku z art. 216 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. - Ordynacja podatkowa (tekst jednolity Dz.U. z 2005r. Nr 8., poz. 60 ze zm.), postanawia wydać pisemną interpretację, co do zakresu i sposobu zastosowania przepisów prawa podatkowego, w zakresie podatku od towarów i usług, oceniając stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 20.07.2006r. (data wpływu do Urzędu 24.07.2006r.), jako prawidłowe.

U Z A S A D N I E N I E

Stan faktyczny przedstawiony przez Wnioskodawcę: Wnioskodawca w wyniku przetargu sprzedał przedsiębiorstwo Spółki z o.o. Na przedsiębiorstwo Spółki składały się : � udział w nieruchomości zabudowanej wynoszący 11629/25400, działka nr 562/3, 562/4, 562/5, pow. łączna gruntu 1.673 m kw., � nieruchomość niezabudowana, działka nr 562/1, � wierzytelności, � wartości niematerialne i prawne. Przedsiębiorstwo od kilku lat, nie prowadzi działalności. Postanowieniem z dnia 22.11.2005r. Sąd Rejonowy, ogłosił upadłość Spółki. Postanowieniem z dnia 11.05.2006r. Sąd Rejonowy, ustalił warunki przetargu na sprzedaż przedsiębiorstwa Spółki. W dniu 23.05.2006r. Wnioskodawca, jako Syndyk Masy Upadłości, ogłosił przetarg na sprzedaż przedsiębiorstwa Spółki: w dzienniku "Rzeczpospolita" i lokalnym dodatku "Gazety Wyborczej". Przedmiotem sprzedaży było przedsiębiorstwo w całości w rozumieniu art. 55 Kodeksu cywilnego.

Wnioskodawca uważa, iż przedstawiony stan faktyczny i prawny uzasadnia twierdzenie, że umowa sprzedaży przedsiębiorstwa nie podlega przepisom ustawy z dnia 11.03.2004r. o podatku od towarów i usług, bowiem w art. 6 pkt 1 tej ustawy, stwierdzono, że jej przepisów nie stosuje się do zbycia przedsiębiorstwa lub zakładu (oddziału) samodzielnie sporządzającego bilans. Wnioskodawca podnosi, iż w pierwszej kolejności należy ustalić znaczenie pojęcia przedsiębiorstwo. Ustawa o VAT nie zawiera definicji przedsiębiorstwa, brak też odrębnej definicji tego pojęcia dla całego prawa podatkowego, która mogłaby tu mieć zastosowanie. W takiej sytuacji, zdaniem Wnioskodawcy, należy odwołać się do prawa cywilnego. Zgodnie z określeniem pojęcia przedsiębiorstwa wg art. 55¹ Kodeksu cywilnego, jest to zorganizowany zespół składników niematerialnych i materialnych przeznaczonych do prowadzenia działalności gospodarczej i obejmuje w szczególności: 1/ oznaczenie indywidualizujące przedsiębiorstwo lub jego wyodrębnione części /nazwa przedsiębiorstwa/, 2/ własność nieruchomości lub ruchomości, w tym urządzeń, materiałów, towarów i wyrobów, oraz inne prawa rzeczowe do nieruchomości lub ruchomości, 3/ prawa wynikające z umów najmu i dzierżawy nieruchomości lub ruchomości oraz prawa do korzystania z nieruchomości lub ruchomości wynikające z innych stosunków prawnych, 4/ wierzytelności, prawa z papierów wartościowych i środki pieniężne, 5/ koncesje, licencje i zezwolenia, 6/ patenty i inne prawa własności przemysłowej, 7/ majątkowe prawa autorskie i majątkowe prawa pokrewne, 8/ tajemnice przedsiębiorstwa, 9/ księgi i dokumenty związane z prowadzeniem działalności gospodarczej.

Wnioskodawca, stoi na stanowisku, iż powyższe wyliczenie nie jest enumeratywne, a jedynie przykładowe, dlatego też w tym stanie faktycznym nie ma wątpliwości, ze mamy do czynienia z przedsiębiorstwem w znaczeniu przedmiotowym, jakie przypisuje mu Kodeks cywilny. Ustawa o VAT nie wyróżnia przedsiębiorstw zdolnych i niezdolnych do prowadzenia działalności gospodarczej. Istotną okolicznością jest tu, że zbywane jest całe przedsiębiorstwo, co prawda bez środków pieniężnych, jednakże obowiązek taki wynika wprost z przepisów Prawa upadłościowego i naprawczego. Nie powstaje więc zagadnienie, jakie często budzi kontrowersje w doktrynie, związane z podziałem przedsiębiorstwa i zbywaniem tylko wydzielonej jego części, która w intencji zbywającego, ma mieć status przedsiębiorstwa. W przypadku Spółki ten problem nie występuje, gdyż zbywane jest całe przedsiębiorstwo. W podsumowaniu swojego stanowiska w sprawie Wnioskodawca, jeszcze raz podnosi, iż w tym indywidualnym przypadku, zbywana masa majątkowa jest w rozumieniu przedmiotowym przedsiębiorstwem, zbywana jest w całości i nie ma znaczenia, czy w oparciu o tę masę przed jej sprzedażą prowadzono działalność gospodarczą.

Ocena prawna stanowiska Wnioskodawcy: Do opisanego stanu faktycznego mają zastosowanie następujące normy prawa podatkowego:� art. 5 ust. 1 pkt 1, art. 6 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.) - zwanej dalej ustawą. Zastosowanie powołanych norm skutkuje dokonaniem powyższej oceny prawnej stanowiska Wnioskodawcy, uzasadnionej w sposób następujący:

W myśl art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Stosownie do treści art. 6 pkt 1 ustawy, przepisów ustawy nie stosuje się do transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zakładu (oddziału) samodzielnie sporządzającego bilans. Wnioskodawca słusznie stwierdził, iż ustawa nie definiuje pojęcia - przedsiębiorstwo, w związku z czym przy określeniu tego pojęcia, należy posiłkować się przepisami ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 z późn. zm.). W myśl art. 55¹ tej ustawy - przedsiębiorstwo jest zorganizowanym zespołem składników niematerialnych i materialnych przeznaczonym do prowadzenia działalności gospodarczej. Obejmuje ono w szczególności: 1) oznaczenie indywidualizujące przedsiębiorstwo lub jego wyodrębnione części (nazwa przedsiębiorstwa); 2) własność nieruchomości lub ruchomości, w tym urządzeń, materiałów, towarów i wyrobów, oraz inne prawa rzeczowe do nieruchomości lub ruchomości; 3) prawa wynikające z umów najmu i dzierżawy nieruchomości lub ruchomości oraz prawa do korzystania z nieruchomości lub ruchomości wynikające z innych stosunków prawnych; 4) wierzytelności, prawa z papierów wartościowych i środki pieniężne; 5) koncesje, licencje i zezwolenia; 6) patenty i inne prawa własności przemysłowej; 7) majątkowe prawa autorskie i majątkowe prawa pokrewne; 8) tajemnice przedsiębiorstwa; 9) księgi i dokumenty związane z prowadzeniem działalności gospodarczej.

Zgodnie z art. 55² ustawy - Kodeks cywilny, czynność prawna mająca za przedmiot przedsiębiorstwo obejmuje wszystko, co wchodzi w skład przedsiębiorstwa, chyba że co innego wynika z treści czynności prawnej albo z przepisów szczególnych. Jak wynika z przedstawionego stanu faktycznego, jeżeli Wnioskodawca sprzedaje przedsiębiorstwo w rozumieniu art. 55¹ Kodeksu cywilnego, to czynność ta nie podlega działaniu ustawy o podatku od towarów i usług.

Naczelnik Urzędu Skarbowego nie rozpatrywał załączonych do wniosku dokumentów, ponieważ interpretacja przepisów prawa podatkowego dotyczy indywidualnej sprawy podatnika przedstawionej we wniosku. Ponadto należy zauważyć, iż analiza cywilnoprawna nie mieści się w ramach określonych w art. 14 a §1 ustawy - Ordynacja podatkowa, zgodnie z którym stosownie do swojej właściwości Naczelnik urzędu skarbowego na pisemny wniosek podatnika, płatnika lub inkasenta ma obowiązek udzielić pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w ich indywidualnych sprawach, w których nie toczy się postępowanie podatkowe lub kontrola podatkowa albo postępowanie przed sądem administracyjnym. W związku z powyższym Naczelnik Urzędu Skarbowego nie jest uprawniony do oceny stanowiska Wnioskodawcy, iż przedmiotowa transakcja stanowi (lub nie stanowi) zbycie przedsiębiorstwa w rozumieniu prawa cywilnego.

Powyższa interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu zaistnienia tego stanu.

Niniejsza interpretacja nie jest wiążąca dla podatnika, wiąże natomiast właściwe organy podatkowe i organy kontroli skarbowej - do czasu jej zmiany lub uchylenia.

Na postanowienie służy zażalenie do Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie w terminie 7 dni od daty doręczenia, za pośrednictwem Naczelnika Urzędu Skarbowego w Płocku. (art. 236 § 2 pkt 1 ustawy - Ordynacja podatkowa).



doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji
Dołącz do zarejestrowanych użytkowników i korzystaj wygodnie z epodatnik.pl.   Rejestracja jest prosta, szybka i bezpłatna.

Reklama

Przejrzyj zasięgi serwisu epodatnik.pl od dnia jego uruchomienia. Zobacz profil przeciętnego użytkownika serwisu. Sprawdź szczegółowe dane naszej bazy mailingowej. Poznaj dostępne formy reklamy: display, mailing, artykuły sponsorowane, patronaty, reklama w aktywnych formularzach excel.

czytaj

O nas

epodatnik.pl to źródło aktualnej i rzetelnej informacji podatkowej. epodatnik.pl to jednak przede wszystkim źródło niezależne. Niezależne w poglądach od aparatu skarbowego, od wymiaru sprawiedliwości, od inwestorów kapitałowych, od prasowego mainstreamu.

czytaj

Regulamin

Publikacje mają charakter informacyjny. Wydawca dołoży starań, aby informacje prezentowane w serwisie były rzetelne i aktualne. Treści prezentowane w serwisie stanowią wyraz przekonań autorów publikacji, a nie źródło prawa czy urzędowo obowiązujących jego interpretacji.

czytaj