POSTANOWIENIE

Naczelnik Pomorskiego Urzędu Skarbowego w Gdańsku, działając na podstawie art.14a §1 i §4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz.U. z 2005r., Nr 8, poz.60 z późn. zm.), po rozpatrzeniu wniosku o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania przepisów ustawy z dnia 15 lutego 1992r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz.U. z 2000r., Nr 54, poz. 654 z późn. zm.), w sprawie: działalności prowadzonej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej - podział kosztów

stwierdza, że

stanowisko przedstawione w tym wniosku jest prawidłowe w odniesieniu do opisanego stanu faktycznego.

UZASADNIENIE

Spółka w 2000r. uzyskała zezwolenie na prowadzenie działalności gospodarczej na terenie Specjalnej Strefy Ekonomicznej (dalej Strefa). Zezwolenie zostało wydane na prowadzenie działalności gospodarczej, rozumianej jako działalność produkcyjna, handlowa, usługowa, w zakresie wyrobów wytworzonych na terenie Strefy, określonych w PKWiU:

1. sekcja D podsekcja DL dział 30 grupa 30.0 - maszyny biurowe i komputery,
2. sekcja D podsekcja DL dział 31 grupa 31.2 - aparatura elektryczna rozdzielcza i sterownicza,
3. sekcja D podsekcja DL dział 31 grupa 31.3 - druty i przewody izolowane,
4. sekcja D podsekcja DL dział 32 grupa 32.1 - lampy elektronowe i inne elementy elektroniczne,
5. sekcja D podsekcja DL dział 32 grupa 32.2 - urządzenie nadawcze telewizyjne i radiowe, urządzenia i aparaty dla telefonii i telegrafii przewodowej,
6. sekcja D podsekcja DL dział 32 grupa 32.3 - odbiorniki telewizyjne i radiowe, urządzenia do rejestracji i odtwarzania dźwięku i obrazu oraz akcesoria do nich,
7. sekcja D podsekcja DL dział 33 grupa 33.1 - sprzęt i urządzenia medyczne, w tym chirurgiczne oraz przyrządy ortopedyczne, inwalidzkie,
8. sekcja D podsekcja DL dział 33 grupa 33.2 - instrumenty i przyrządy pomiarowe i kontrolne, badawcze i nawigacyjne,
9. sekcja D podsekcja DL dział 33 grupa 33.3 - projektowanie i montaż systemów do sterowania procesami przemysłowymi,
10. sekcja D podsekcja DL dział 33 grupa 33.4 - instrumenty optyczne i sprzęt fotograficzny,
11. sekcja K dział 72 grupa 72.1 - usługi doradztwa w zakresie sprzętu komputerowego,
12. sekcja K dział 72 grupa 72.2 - usługi w zakresie oprogramowania,
13. sekcja K dział 72 grupa 72.3 - usługi przetwarzania danych,
14. sekcja K dział 72 grupa 72.4 - usługi baz danych,
15. sekcja K dział 72 grupa 72.5 - usługi konserwacji i napraw maszyn biurowych, księgowych i liczących,
16. sekcja K dział 72 grupa 72.6 - usługi związane z informatyka pozostałe,
17. sekcja K dział 73 grupa 72.1 - usługi badawczo-rozwojowe w dziedzinie nauk przyrodniczych i technicznych.

Oprócz dochodów z działalności określonej w zezwoleniu Spółka uzyskuje również dochody (przychody) w zakresie nie objętym zezwoleniem, np. pozostałe przychody operacyjne, przychody finansowe, przychody z tytułu wynajmu pomieszczeń.

Przychodom z działalności objętej zezwoleniem oraz przychodom z działalności opodatkowanej Spółka przyporządkowuje odpowiednio koszty ich uzyskania. Jednakże w sytuacji, gdy nie jest możliwe bezpośrednie przypisanie kosztów do danego źródła przychodów Podatnik stosuje współczynnik zgodnie z art.15 ust.2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Podatnik ma wątpliwość, czy prawidłowo postępuje przyporządkowując przychodom kwalifikowanym jako podlegające opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawych oraz przychodom zwolnionym koszty bezpośrednio poniesione w celu ich uzyskania, natomiast tam gdzie nie jest możliwe takie przyporządkowanie rozlicza je współczynnikiem.

Na tle zaprezentowanego we wniosku stanu faktycznego Naczelnik Pomorskiego Urzędu Skarbowego w Gdańsku stwierdza, co następuje:

Stosownie do treści art.18 ust.1 ustawy z dnia 15 lutego 1992r. o podatku dochodowym od osób prawnych podstawę opodatkowania (z zastrzeżeniem art. 21 i 22) stanowi dochód ustalony zgodnie z art. 7 albo w art.7a ust.1 ustawy po odliczeniu kwot wyszczególnionych w pkt 1-7 powołanego artykułu.

W myśl art.7 ust.2 wymienionej ustawy dochodem jest, z pewnymi zastrzeżeniami, nadwyżka sumy przychodów nad kosztami ich uzyskania, osiągnięta w roku podatkowym; jeżeli koszty uzyskania przychodów przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą.

Przy czym przy ustalaniu dochodu stanowiącego podstawę opodatkowania nie uwzględnia się przychodów ze źródeł przychodów położonych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub za granicą, jeżeli dochody z tych źródeł nie podlegają opodatkowaniu albo są wolne od podatku oraz kosztów uzyskania tych przychodów (art.7 ust.3 pkt 1 i 3 ustawy z dnia 15.02.1992r.).

W praktyce oznacza to, że w przypadku podjęcia działalności gospodarczej w zakresie nie wymagającym zezwolenia wystąpi sytuacja prowadzenia dwojakiego rodzaju działalności, tj. działalności objętej zezwoleniem oraz działalności nie wymagającej zezwolenia. Wówczas konieczny staje się podział dochodu na dwie części, odpowiadające tym dwóm zakresom. Podział ten wymaga de facto prowadzenia odrębnej dla każdego zakresu ewidencji przychodów i kosztów, tak, aby było możliwe prawidłowe ustalenia dochodu przypadającego odrębnie na każdy zakres.

W sytuacji, gdy w działalności podatnika występują koszty wspólne (np. koszty ogólne zarządu) dla w/w zakresów działalności podatnik jest zobowiązany statystycznie przypisać do obu tych źródeł przychodów koszty poniesione w celu ich uzyskania. Konieczność ta wynika z treści art.15 ust.2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, zgodnie z którym jeżeli podatnik ponosi koszty uzyskania przychodów ze źródeł, z których dochód podlega opodatkowaniu oraz koszty związane z przychodami z innych źródeł, a nie jest możliwe ustalenia kosztów uzyskania przypadających na poszczególne źródła, koszty te ustala się w takim stosunku, w jakim pozostają przychody z tych źródeł w ogólnej kwocie przychodów. Zasadę, o której mowa w ust.2, stosuje się również w przypadku, gdy podatnik ponosi koszty uzyskania przychodów ze źródeł, z których część dochodów nie podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych albo jest zwolniona z tego opodatkowania; w takim przypadku przepis art.7 ust.3 pkt 3 stosuje się odpowiednio (art.15 ust.2a ustawy z dnia 15.02.1992r.).

Stosując powyższą zasadę podatnik powinien mieć jednak na uwadze, iż może ją zastosować tylko do takich kosztów uzyskania przychodów, których obiektywnie nie można rozdzielić na dotyczące przychodów podlegających opodatkowaniu i dotyczące przychodów wolnych od podatku. Chodzi tu o takie koszty, które z natury dotyczą działalności przedsiębiorstwa jako całości, np. koszty - wymienione we wniosku - określone przez Podatnika jako koszty odnoszące się do administracji i zarządczej części działalności podmiotu.

Mając powyższe na względzie Organ I instancji uznaje za prawidłowe stanowisko Podatnika, iż w sytuacji, gdy nie jest możliwe bezpośrednie przyporządkowanie kosztów do źródeł przychodów wolnych od opodatkowania oraz przychodów opodatkowanych zastosowanie znajduje zasada określona w art.15 ust.2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.