W dniu 12 lipca 2006r. Spółka złożyła wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego, który następnie został uzupełniony w dniu 11 sierpnia 2006r. oraz w dniu 20 września 2006r.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, iż Wnioskująca dokonuje zakupu prętów mosiężnych jako materiałów produkcyjnych, służących do produkcji wyrobów Wnioskodawcy. Pręty mosiężne kupowane są na Ukrainie i stamtąd bezpośrednio dostarczane na terytorium Polski. Zakupy dokonywane są za pośrednictwem firmy austriackiej i firma ta wystawia Wnioskującej fakturę za zakupione na Ukrainie pręty mosiężne. Płatność jest dokonywana na rzecz kontrahenta austriackiego.

Ponieważ towar z Ukrainy dostarczany jest bezpośrednio na teren Polski, dokonywana jest odprawa celna, w wyniku której Wnioskująca otrzymuje dokument SAD. Wartość towaru fakturowanego w EURO na dokumencie SAD wyceniana jest według kursu celnego (jest to tzw. wartość statystyczna poz. 46 SAD), ustalonego zgodnie z rozporządzeniem Ministra Finansów z dnia 12 lutego 2003r. w sprawie sposobu stosowania kursów walut obcych, ogłaszanych przez Narodowy Bank Polski, w celu ustalenia wartości celnej, a następnie na tej podstawie naliczone jest cło do zapłacenia. Suma wartości statystycznej i cła stanowi podstawę do naliczenia podatku VAT w tymże dokumencie SAD.

Spółka wskazuje, iż dla celów podatku dochodowego przyjmuje austriacką fakturę w wartości netto, wycenioną według wartości celnej, wynikającej z dokumentu SAD. Jednocześnie, pisząc o wartości celnej i kursie celnym branych przez Spółkę dla potrzeb podatku dochodowego, Wnioskująca ma na myśli koszt zakupionego materiału dla potrzeb ustalenia dochodu Spółki, będącego sumą wartości statystycznej i naliczonego cła przez Naczelnika Urzędu Celnego (mimo, że ustawa o podatku dochodowym mówi w odniesieniu do faktur wystawionych w walutach obcych i sposobie przeliczania na PLN o średnim kursie NBP z dnia wystawienia faktury).

W opinii Wnioskodawcy, działanie takie jest prawidłowe i wnosi o potwierdzenie tej okoliczności.

Ustosunkowując się do przedstawionych powyżej kwestii, stwierdza się co następuje:

Stosownie do art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jednolity Dz. U. z 2000r. Nr 54, poz. 654 ze zm.), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1. Koszty poniesione w walutach obcych przelicza się na złote według kursów średnich ogłaszanych przez Narodowy Bank Polski z dnia poniesienia kosztu. Jeżeli koszty wyrażone są w walutach obcych, a między dniem ich zarachowania i dniem zapłaty występują różne kursy walut, koszty te odpowiednio podwyższa się lub obniża o różnice wynikające z zastosowania kursu sprzedaży walut z dnia zapłaty, ustalonego przez bank, z którego usług korzystał ponoszący koszt, oraz z zastosowania kursu średniego ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski z dnia zarachowania kosztów. Oznacza to, że podatnik ma możliwość odliczenia dla celów podatkowych wszelkich wydatków, pod warunkiem, iż nie zostały one wymienione w art. 16 ust. 1 ustawy podatkowej oraz, że wykaże ich związek z prowadzoną działalnością, a ich poczynienie ma lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętego przychodu.

Moment potrącania wydatków uznanych za koszty podatkowe, określony jest w przepisie art. 15 ust. 4 cytowanej ustawy podatkowej, zgodnie z którym, koszty uzyskania przychodów są potrącalne tylko w tym roku podatkowym, którego dotyczą, tj. są potrącalne także koszty uzyskania poniesione w latach poprzedzających rok podatkowy, lecz dotyczące przychodów roku podatkowego oraz określone co do rodzaju i kwoty koszty uzyskania, które zostały zarachowane, chociaż ich jeszcze nie poniesiono, jeżeli odnoszą się do przychodów danego roku podatkowego, chyba że ich zarachowanie nie było możliwe; w tym przypadku są one potrącalne w roku, w którym zostały poniesione.

Z powyższego, zdaniem organu podatkowego, wynika, iż ustalając moment rozliczenia wydatku (będącego kosztem podatkowym), rozstrzygnąć należy, czy istnieje możliwość powiązania tego wydatku z konkretnym przychodem osiągniętym w roku podatkowym. Podatnik bowiem może ponosić koszty, które bezpośrednio wiążą się z konkretnymi przychodami osiągniętymi w roku podatkowym lub też może ponosić koszty mające pośredni wpływ na osiągane przez Podatnika przychody w ogóle. Wydatki powiązane bezpośrednio z osiągniętym przychodem należy uwzględniać w kosztach uzyskania przychodów w roku (okresie) osiągnięcia przychodu - chyba, że nie można ich zarachować w tym roku. Natomiast wydatki wpływające na przychody Spółki w sposób pośredni należy uznawać za koszty podatkowe w okresie ich poniesienia, czyli zapłaty.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, iż Wnioskująca dokonuje zakupu prętów mosiężnych, jako materiałów służących do produkcji wyrobów Spółki. Faktura dotycząca zakupów materiałów wystawiona jest w walucie obcej (EURO).

Mając na względzie powyższe, tutejszy organ podatkowy pragnie wskazać, iż ustawa o podatku dochodowym od osób prawnych w sposób kompleksowy i wyłączny - dla celów podatku dochodowego - reguluje zasady przeliczania kosztów (zobowiązań) w walutach obcych. Wykluczone jest zatem, by do celów podatku dochodowego – w opisanym zakresie - Podatnik stosował regulacje innych aktów normatywnych, w szczególności ustawy z dnia 19 marca 2004 r. - Prawo celne (Dz. U. Nr 68, poz. 622 ze zm.) oraz wydanych na jej podstawie aktów wykonawczych, w tym przepisów rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2004r. w sprawie kursu wymiany stosowanego w celu ustalania wartości celnej (Dz. U. nr 87, poz. 827).

Według regulacji art. 15 ust. 1 zdanie drugie i trzecie ustawy podatkowej, koszty poniesione w walutach obcych przelicza się na złote według kursów średnich ogłaszanych przez Narodowy Bank Polski z dnia poniesienia (zarachowania) kosztu.

Ponadto zauważa się, iż ponoszone przez Wnioskodawcę koszty w walutach obcych związane są z zakupem materiałów produkcyjnych, służących do wytwarzania wyrobów Wnioskodawcy. Pozostają zatem w bezpośrednim związku przyczynowo-skutkowym z określonymi przychodami uzyskanymi przez Podatnika w danym roku podatkowym i powinny być rozpoznawane dla celów podatkowych w tym samym okresie sprawozdawczym, w którym powstanie przychód wygenerowany w związku z ich poniesieniem. Niezależnie od powyższego, wskazuje się, iż przedstawioną zasadę, dotyczącą momentu rozpoznawania kosztów w rachunku podatkowym, odnieść również należy do zapłaconego przez Podatnika cła.

Przedmiotowa interpretacja co do zakresu i sposobu zastosowania przepisów prawa podatkowego dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskującą i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia tego zdarzenia.