Naczelnik Urzędu Skarbowego w Jaśle, działając na podstawie art. 14a § 1 i § 4 ustawy z dnia 29.08.1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz art. 14 ust. 1, art. 22 ust. 1 i art. 23 ust. 1 pkt 43 lit. b ustawy z dnia 26.07.1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 ze zm.), po rozpatrzeniu pana wniosku z dnia 6.12.2005 r. w części dotyczącej udzielenia interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania przepisów prawa podatkowego w podatku dochodowym od osób fizycznych, stwierdza, iż przedstawione we wniosku własne stanowisko w sprawie jest nieprawidłowe.

W dniu 8.12.2005 r. wpłynął do tut. organu podatkowego wniosek pana o interpretację przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w zakresie kosztów uzyskania przychodów podatku VAT zapłaconego poza granicami kraju z racji świadczenia usług transportu drogowego. Przedstawiając stan faktyczny wskazał pan, że świadcząc usługi transportu drogowego osób poza granicami kraju zmuszony jest do płacenia podatku VAT wg zasad obowiązujących w danym państwie. Podatek ten ewidencjonuje pan w księdze przychodów i rozchodów jako koszt uzyskania przychodów. Z treści wniosku wynika również, iż usługi te świadczy pan również własnym transportem na terytorium Wspólnoty, jak i poza Wspólnotą. Wniosek sprowadza się do udzielenia interpretacji, czy w przedstawionym we wniosku stanie faktycznym sprawy zapłacony poza granicami kraju podatek VAT stanowi koszt uzyskania przychodu. Przedstawiając własne stanowisko w sprawie uważa pan, że zapłacony poza granicami kraju, w danym państwie, w którym świadczy usługi transportu podatek VAT stanowi koszt uzyskania przychodu z działalności gospodarczej.

Dokonując oceny prawnej przedstawionego we wniosku stanu faktycznego, Naczelnik Urzędu Skarbowego w Jaśle stwierdza, co następuje:

W polskim systemie prawnym podatek od towarów i usług obowiązujący na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej jest odpowiednikiem podatku od wartości dodanej funkcjonującego w innych państwach Unii Europejskiej. Ustawa o podatku od towarów i usług stanowi implementację przepisów VI Dyrektywy dotyczącej "wspólnego systemu podatku od wartości dodanej". Pojęcie podatku od wartości dodanej obejmuje więc zarówno "podatek od towarów i usług" obowiązujący na terenie Polski, jak i "podatek od wartości dodanej", o którym mowa w ustawie o podatku od towarów i usług (art. 2 pkt 11), tj. podatek nakładany na terenie innych państw członkowskich Unii Europejskiej, z wyjątkiem polskiego podatku od towarów i usług. Z uwagi zatem na tożsamość podatku od wartości dodanej oraz podatku od towarów i usług, podatek ten powinien podlegać tym samym regulacjom podatkowym przewidzianym w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych, o której mowa w sentencji, co podatek od towarów i usług obowiązujący na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. Oznacza to, że rozwiązania zawarte w przepisach art. 14 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, na mocy którego u podatników dokonujących sprzedaży towarów i usług opodatkowanych podatkiem od towarów i usług za przychód z tej sprzedaży uważa się przychód pomniejszony o należny podatek od towarów i usług, należy odnosić także do podatku od wartości dodanej obowiązującego na terenie państw członkowskich Unii Europejskiej.

Analogicznie należy postępować w przypadku przyjętych rozwiązań w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych regulujących kwestię kosztów uzyskania przychodów w kontekście podatku od towarów i usług. Stosownie bowiem do art. 23 ust. 1 pkt 43 lit. b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie uważa się za koszty uzyskania przychodów podatku od towarów i usług, z tym że jest kosztem uzyskania przychodów podatek należny wyłącznie w przypadku:

1. importu usług oraz wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, jeżeli nie stanowi on podatku naliczonego w rozumieniu przepisów o podatku od towarów i usług,
2. przekazania lub zużycia przez podatnika towarów lub świadczenia usług na potrzeby reprezentacji i reklamy, obliczony zgodnie z odrębnymi przepisami.

Reasumując powyższe: podatek od wartości dodanej nakładany na terenie państw członkowskich Unii Europejskiej w myśl powołanego wyżej art. 23 ust. 1 pkt 43 lit. b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie stanowi kosztów uzyskania przychodów. Jeżeli jednak chodzi o podobny podatek nakładany przez inne państwa niebędące członkami Unii Europejskiej, to poniesione z tego tytułu przez pana wydatki - stosownie do zapisów art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych - stanowią koszty uzyskania przychodów z pozarolniczej działalności gospodarczej. Zgodnie bowiem z ww. art. 22 ust. 1 kosztami uzyskania przychodów z poszczególnego źródła są wszelkie koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23. Oznacza to, że zaliczenie poniesionych przez podatnika wydatków do kosztów uzyskania przychodów może nastąpić, jeżeli poniesione wydatki:

• pozostają w związku przyczynowo-skutkowym lub gospodarczym ze źródłem przychodów,
• nie są wyłączone z kosztów uzyskania przychodów na mocy art. 23 ustawy.