Dyrektor Izby Skarbowej w Rzeszowie, działając na podstawie art. 14b § 5 pkt 2 ustawy z dnia 29.08.1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.), uchyla z urzędu postanowienie Naczelnika Urzędu Skarbowego w Mielcu z dnia 28.04.2006 r., znak: US.III-415/22/06, w sprawie interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania przepisów prawa podatkowego.

Pismem z dnia 20.02.2006 r. pani Stanisława D. wystąpiła do Naczelnika Urzędu Skarbowego w Mielcu z wnioskiem o wydanie interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania przepisów prawa podatkowego. Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że podatniczka posiada konto walutowe. Bank prowadzący rachunek walutowy bezpośrednio z kwoty przelewu, wpływającej na ten rachunek, pobiera prowizję. Prowizja ta pobierana jest w euro, zaś bank w treści podaje, że potrącił prowizję wyrażoną w złotych, przy czym między potrąconą kwotą euro po przeliczeniu na złote wg kursu średniego NBP, a wykazaną kwotą w złotych występują różnice kwotowe. Na tle przedstawionego stanu faktycznego podatniczka formułuje pytanie - jaką kwotę prowizji należy zarachować do kosztów uzyskania przychodów. Według pani Stanisławy D. do kosztów uzyskania przychodów należy zaliczyć prowizję obliczoną jako iloczyn kwoty euro potrąconej przez bank oraz kursu średniego ogłaszanego przez NBP z dnia poniesienia wydatku.

Naczelnik Urzędu Skarbowego w Mielcu postanowieniem z dnia 28.04.2006 r., znak: US.III-415/22/06, uznał, iż stanowisko wnioskodawczyni jest prawidłowe. W uzasadnieniu postanowienia organ I instancji stwierdził, że zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione, a zatem należy przyjąć, że kosztem z tytułu prowizji bankowej będzie potrącona kwota w euro przeliczona na złote przy zastosowaniu kursu średniego ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski z dnia poniesienia kosztu.

Dyrektor Izby Skarbowej w Rzeszowie, po dokonaniu analizy wniosku Podatniczki z dnia 20.02.2006 r. oraz treści postanowienia Naczelnika Urzędu Skarbowego w Mielcu z dnia 28.04.2006 r., znak: US.III-415/22/06, stwierdził, co następuje:

W myśl art. 14a § 1 ordynacji podatkowej naczelnik urzędu skarbowego na pisemny wniosek podatnika obowiązany jest udzielić pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w indywidualnych sprawach. Zgodnie z § 2 tego artykułu podatnik składając wniosek obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia stanu faktycznego oraz własnego stanowiska w sprawie. Jeżeli wniosek nie odpowiada wymogom ustawowym, organ podatkowy na podstawie art. 14a § 5, w związku z art. 169 § 1 i § 2 ordynacji podatkowej (który ma odpowiednie zastosowanie w procedurze wydawania interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania przepisów prawa podatkowego) wzywa podatnika do usunięcia braków podania w terminie 7 dni, z pouczeniem o konsekwencjach niewypełnienia tego obowiązku (pozostawienie wniosku bez rozpatrzenia).

Odnosząc ww. stan prawny na grunt niniejszej sprawy stwierdzić należy, że wniosek złożony przez podatniczkę nie spełnia wymogów określonych w art. 14a § 2 ordynacji podatkowej. Podatniczka nie opisała bowiem postanowień umowy z bankiem w kwestii pobierania przez bank prowizji, a w szczególności nie określiła czy z postanowień umowy z bankiem wynika, iż przedmiotowa prowizja winna być pobierana w walucie polskiej, czy w walutach obcych, a jeżeli w walutach obcych, to po jakim kursie winna być przeliczana. Brak również wyjaśnienia, kto i z jakich środków różnicę tę pokrywa. Ponadto podatniczka nie wyjaśniła przyczyny, dla której bank podaje, że potrącił prowizję w złotych, podczas gdy faktycznie prowizję potrąca w walucie obcej.

W myśl art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, kosztami uzyskania przychodów z poszczególnego źródła są wszelkie koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23 tej ustawy. Wobec powyższego ustalenie treści postanowień umowy między podatniczką a bankiem oraz wyjaśnienie przedstawionych powyżej okoliczności związanych z pobieraniem przedmiotowej prowizji w ramach prezentacji stanu faktycznego jest o tyle istotne, że prowizja zapłacona przez podatniczkę stanowi koszt w rachunku podatkowym, wobec czego istotne znaczenie ma jej wysokość.

Uwzględniając powyższe należy stwierdzić, że wniosek nie zawierając w swej treści informacji istotnych z punktu widzenia kwalifikacji prawnopodatkowej nakreślonego stanu faktycznego nie spełnia warunku określonego w ww. art. 14a § 2 ordynacji podatkowej. Zaprezentowane braku formalne skutkują uchyleniem przedmiotowego postanowienia w trybie art. 14b § 5 pkt 2 ordynacji podatkowej, nakładającego na organ odwoławczy obowiązek uchylenia z urzędu postanowienia, o którym mowa w art. 14a § 4 tej ustawy, m. in. wówczas, gdy rażąco naruszono prawo.