POSTANOWIENIE

Naczelnik Pomorskiego Urzędu Skarbowego w Gdańsku, działając na podstawie art.14a §1 i §4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2005r., Nr 8, poz.60 z późn. zm.), po rozpatrzeniu wniosku o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania przepisów ustawy z dnia 15 lutego 1992r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz.U. z 2000r., Nr 54, poz. 654 z późn. zm.), w sprawie: koszty sądowe i koszty zastępstwa procesowego jako wydatki na cel statutowy z zakresu ochrony zdrowia

stwierdza, że

stanowisko przedstawione w tym wniosku nie jest prawidłowe w odniesieniu do opisanego stanu faktycznego.

UZASADNIENIE

Podatnik jest publicznym zakładem opieki zdrowotnej i działa na podstawie ustawy z dnia 30 sierpnia 1991r. o zakładach opieki zdrowotnej oraz ustawy z dnia 6 lutego 1997r. o powszechnym ubezpieczeniu zdrowotnym. Podstawowym celem Szpitala jest udzielanie świadczeń zdrowotnych w zakresie opieki stacjonarnej, ambulatoryjnej, diagnostyki i rehabilitacji.

Szpital dokonuje zakupu od kontrahentów krajowych leków, odczynników oraz innych materiałów leczniczych w celu leczenia pacjentów i wykonywania zabiegów. W związku z tym, że Szpital zalega z płatnościami za faktury za te wyroby medyczne wierzyciele występują do Sądu celem wyegzekwowania swoich należności wynikających z faktur zakupu.

W wyroku lub nakazie zapłaty w postępowaniu upominawczym zostaje zasądzona do zapłaty należność główna, koszty sądowe, koszty zastępstwa procesowego oraz odsetki. W przypadku nieuregulowania wymienionych w nakazie (wyroku) kwot sprawa kierowana jest przez wierzyciela do komornika, który na drodze egzekucji ściąga zasądzone kwoty.

Wątpliwości Podatnika budzi, czy koszty sądowe i koszty zastępstwa procesowego ponoszone przez Szpital korzystający ze zwolnienia, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych można uznać za wydatkowane na cele statutowe z zakresu ochrony zdrowia.

Zdaniem Podatnika ponoszone koszty sądowe i koszty zastępstwa procesowego ponoszone przez Szpital są wydatkami na cel statutowy z zakresu ochrony zdrowia, który uprawnia do skorzystania ze zwolnienia określonego w art. 17 ust. 1 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Na tle przedstawionego we wniosku stanu faktycznego Naczelnik Pomorskiego Urzędu Skarbowego w Gdańsku stwierdza, co następuje:

Zgodnie z art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 30.08.1991r. o zakładach opieki zdrowotnej (Dz.U. nr 91, poz. 408 z późn. zm.) zakład opieki zdrowotnej jest wyodrębnionym organizacyjnie zespołem osób i środków majątkowych utworzonym i utrzymywanym w celu udzielania świadczeń zdrowotnych i promocji zdrowia.  

Ze względu na podmiot tworzący zakład opieki zdrowotnej ustawa z dnia 30.08.1991r. wyróżnia publiczne zakłady opieki zdrowotnej oraz niepubliczne zakłady opieki zdrowotnej.

Niepublicznym zakładem opieki zdrowotnej - jak stanowi art. 8 ust. 3 ustawy z dnia 30.08.1991r. - jest zakład opieki zdrowotnej utworzony przez instytucje i osoby wymienione w art. 8 ust. 1 pkt 4-8, tj. kościół lub związek wyznaniowy, pracodawcę, fundację, związek zawodowy, samorząd zawodowy lub stowarzyszenie, inną krajową albo zagraniczną osobę prawną lub osobę fizyczną, spółkę nie mającą osobowości prawnej.

Z kolei na podstawie art. 8 ust. 2 ustawy z dnia 30.08.1991r. publicznym zakładem opieki zdrowotnej jest zakład opieki zdrowotnej utworzony przez organ, o którym mowa w art. 8 ust. 1 pkt 1-3a, tj. przez ministra lub centralny organ administracji rządowej, wojewodę, jednostkę samorządu terytorialnego, publiczną uczelnię medyczną lub publiczną uczelnię prowadzącą działalność dydaktyczną i badawczą w dziedzinie nauk medycznych.

Zgodnie z art. 35b ust. 1 ustawy z dnia 30.08.1991r. publiczny zakład opieki zdrowotnej utworzony przez organ określony w art. 8 ust. 1 pkt 1-3a, prowadzony jest w formie samodzielnego zakładu, pokrywającego z posiadanych środków i uzyskiwanych przychodów koszty działalności i zobowiązań, z zastrzeżeniem art. 35c i 35d.

Jak stanowi art. 35b ust. 3 ustawy z dnia 30.08.1991r. samodzielny publiczny zakład opieki zdrowotnej podlega obowiązkowi rejestracji w Krajowym Rejestrze Sądowym. Z chwilą wpisania do rejestru samodzielny publiczny zakład opieki zdrowotnej uzyskuje osobowość prawną.

Samodzielne publiczne zakłady opieki zdrowotnej (dalej SPZOZ) - jako osoby prawne - są podatnikami podatku dochodowego od osób prawnych na podstawie art. 1 ustawy z 15.02.1992r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz.U. z 2000r. Nr 54, poz. 654 z późn. zm.).

SPZOZ ustala dochód (stratę) bez względu na rodzaj źródeł przychodów z jakich dochód ten został osiągnięty. Jednocześnie dochód osiągnięty przez SP ZOZ na całokształcie działalności (z wyjątkiem działalności wymienionej w art. 17 ust. 1a ustawy z dnia 15.02.1992r.) może zostać warunkowo zwolniony od podatku na zasadach określonych w art. 17 ust. 1 pkt 4 i art. 17 ust. 1b ustawy z dnia 15.02.1992r. o podatku dochodowym od osób prawnych.

Jak stanowi art. 17 ust. 1 pkt 4 ustawy z dnia 15.02.1992r. zwolniony od podatku jest dochód podatników, których celem statutowym jest działalność naukowa, naukowo-techniczna, oświatowa, w tym również polegająca na kształceniu studentów, kulturalna, w zakresie kultury fizycznej i sportu, ochrony środowiska, wspierania inicjatyw społecznych na rzecz budowy dróg i sieci telekomunikacyjnej na wsi oraz zaopatrzenia wsi w wodę, dobroczynności, ochrony zdrowia i pomocy społecznej, rehabilitacji zawodowej i społecznej inwalidów oraz kultu religijnego - w części przeznaczonej na te cele.

Zgodnie z art. 17 ust. 1b ustawy z dnia 15.02.1992r. zwolnienie, o którym mowa w ust. 1, dotyczące podatników przeznaczających dochody na cele statutowe lub inne cele określone w tym przepisie, ma zastosowanie, jeżeli dochód jest przeznaczony i - bez względu na termin - wydatkowany na cele określone w tym przepisie, w tym także na nabycie środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych służących bezpośrednio realizacji tych celów oraz na opłacenie podatków niestanowiących kosztu uzyskania przychodów.

Jednocześnie w myśl z art. 17 ust. 1a pkt 2 ustawy z dnia 15.02.1992r. zwolnienie, o którym mowa w art. 17 ust. 1, dotyczące podatników przeznaczających dochody na cele statutowe lub inne cele określone w tym przepisie, nie dotyczy dochodów, bez względu na czas ich osiągnięcia, wydatkowanych na inne cele niż wymienione w tych przepisach.

Zgodnie z art. 25 ust. 4 ustawy z dnia 15.02.1992r. jeżeli podatnicy, o których mowa w art. 17 ust. 1, uprzednio zadeklarowali, że przeznaczą dochód na cele określone w tych przepisach i dochód ten wydatkowali na inne cele - podatek od tego dochodu, bez wezwania, wpłaca się do 20 dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym dokonano wydatku; przepis ten stosuje się również do dochodów za lata poprzedzające rok podatkowy, zadeklarowanych i niewydatkowanych w tych latach na cele określone w art. 17 ust. 1b.

Jak stwierdził NSA w wyroku z dnia 11.06.2002r., sygn. akt S.A./Bk 1106/01 z przepisów art. 17 ust. 1 pkt 4, ust. 1b, 1c ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych wynika, że dla skorzystania ze zwolnienia przewidzianego w art. 17 ust. 1 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych podatnik musi spełnić następujące warunki: jego celem statutowym musi być działalność wymieniona w powyższym przepisie, uzyskane przez podatnika dochody muszą być wydatkowane na ten cel, wydatkowanie na cel statutowy musi mieć charakter wydatku bezpośredniego.

Za koniecznością przestrzegania warunku bezpośredniej realizacji celów statutowych przemawia fakt, iż przyjęcie odmiennego poglądu prowadziłoby de facto do całkowitego zwolnienia od opodatkowania wszelkich dochodów podmiotów, o których mowa w art. 17 ust. 1 pkt 4 ustawy z dnia 15.02.1992r. Nie ma bowiem większych przeszkód, aby wykazać, że wszystkie wydatki takich podmiotów są pośrednio ponoszone dla realizacji celów statutowych.

Mając powyższe na uwadze w ocenie tut. Organu podatkowego wydatki poniesione z tytułu zwrotu kosztów procesu nie są wydatkami na ochronę zdrowia, lecz sankcją polegająca na tym, iż podmiot nie regulujący terminowo swoich zobowiązań jest zobowiązany zwrócić przeciwnikowi na jego żądanie koszty niezbędne do celowego dochodzenia praw i celowej obrony (koszty procesu). Wydatki te poniesiono co prawda na skutek prowadzonej przez jednostkę działalności i w związku z nią, lecz nie na cel statutowy, jakim dla Szpitala jest ochrona zdrowia. Powyższe powoduje, że dochód stanowiący równowartość tych wydatków podlega opodatkowaniu.

Reasumując nieprawidłowe jest stanowisko Podatnika, iż wydatek z tytułu zwrotu zasądzonych kosztów procesu jest wydatkiem na cel statutowy z zakresu ochrony zdrowia, który uprawnia do skorzystania ze zwolnienia przedmiotowego określonego w art. 17 ust. 1 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.