Działając na podstawie art. 14 e oraz art. 14a § 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (tekst jednolity: Dz.U. z 2005 r., Nr 8, poz. 60 z późn. zm.), udzielając interpretacji w zakresie postanowień art. 12 Konwencji między Rzecząpospolitą Polską a Królestwem Danii w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i majątku z dnia 6 grudnia 2001 r. (Dz.U. z 2003 r. Nr 43, poz. 368; dalej: Konwencja ),

Minister Finansów uznaje za nieprawidłowe stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 14 kwietnia b.r., dotyczące opodatkowania przez Spółkę należności z tytułu korzystania z maszyny rolniczej wypłacanych podmiotowi z siedzibą w Danii.

Uzasadnienie

Dnia 14 kwietnia 2006 r., do Urzędu Skarbowego wpłynął wniosek spółki Spółki X Sp. z o.o.(dalej: Spółka) o udzielenie pisemnej interpretacji na podstawie wyżej wymienionej Konwencji.

Zgodnie z art. 14e ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2005 r., Nr 8, poz. 60 z późn. zm.), organem właściwym w sprawie wydawania pisemnych interpretacji w indywidualnych sprawach, w których nie toczyło się i nie toczy postępowanie podatkowe lub kontrola podatkowa albo postępowanie przed sądem administracyjnym, wyłącznie w zakresie postanowień umów o unikaniu podwójnego opodatkowania oraz innych ratyfikowanych umów międzynarodowych dotyczących problematyki podatkowej jest Minister właściwy do spraw finansów publicznych.

W związku z tym, stosownie do art. 170 Ordynacji podatkowej, Naczelnik Urzędu Skarbowego przekazał wniosek Spółki Ministrowi Finansów do załatwienia zgodnie z właściwością.

Jak wynika ze stanu faktycznego, który został przedstawiony we wniosku z dnia 14 kwietnia 2006 r., Spółka prowadzi działalność rolniczą. Do prowadzenia prac polowych Spółka wypożyczyła maszynę od kontrahenta z Danii. Tytułem wynagrodzenia, za korzystaniez maszyny, Spółka zobowiązana była wypłacić pewną kwotę.

W tak przedstawionym stanie faktycznym pojawiła się wątpliwość interpretacyjna, która powstała w związku z wykładnią gramatyczną art. 12 Konwencji i sprowadza się do rozstrzygnięcia, czy zapłata za używanie maszyny rolniczej stanowi należność licencyjną.

W ocenie Spółki zapłata za używanie maszyny rolniczej nie stanowi należności licencyjnejw rozumieniu art. 12 ust. 3 Konwencji, z uwagi na to, że maszyna rolnicza nie może być uważana zarówno za urządzenie przemysłowe (wykorzystywana jest w rolnictwie), jak też nie jest urządzeniem handlowym ani nie jest urządzeniem naukowym. Wydzierżawienie maszyny rolniczej przez podmiot z Danii należy traktować jako przychód z działalności gospodarczej i zgodnie z artykułem 7 Konwencji dochód ten nie podlega opodatkowaniu w Polscew przypadku osoby prawnej posiadającej siedzibę w Danii.

Rozpatrując wniosek Spółki Minister Finansów zważył, co następuje.

Zgodnie z art. 21 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz.U. z 2000 r., Nr 54, poz. 654 ze zm., dalej updop), w brzmieniu znajdującym zastosowanie w rozpatrywanej sprawie, podatek od dochodu podatników, którzy nie mają na terytorium RP siedziby lub zarządu, a osiągają tutaj dochód z tytułu przychodów uzyskanych miedzy innymi za użytkowanie lub prawo do użytkowania urządzenia przemysłowego, w tym także środka transportu, urządzenia handlowego lub naukowego, ustala się w wysokości 20%. Przepisu tego w myśl art. 21 ust. 2 updop nie stosuje się, jeżeli umowa w sprawie zapobieżenia podwójnemu opodatkowaniu, której Rzeczpospolita Polska jest stroną, zawarta z krajem, na terytorium którego podatnik ma siedzibę, stanowi inaczej. W rozpoznawanej sprawie przepisem szczególnym w stosunku do postanowień art. 21 ust. 1 updop jest art. 12 ust. 2 i 3 Konwencji.

Z art. 12 ust.1 Konwencji wynika, że należności licencyjne powstające w Polsce i wypłacane osobie uprawnionej, mającej miejsce zamieszkania lub siedzibę w Danii, podlegają opodatkowaniu tylko w Danii. Jednakże takie należności mogą być opodatkowane takżew Polsce tj. w państwie, w którym powstały i zgodnie z prawem polskim, z tym że podatek nie może przekroczyć 5% kwoty brutto tych należności a odbiorca musi być właścicielem przedmiotowych należności licencyjnych (art. 12 ust. 2 Konwencji).

Z art. 12 ust.1 Konwencji wynika, że należności licencyjne powstające w Polsce i wypłacane osobie uprawnionej, mającej miejsce zamieszkania lub siedzibę w Danii, podlegają opodatkowaniu tylko w Danii. Jednakże takie należności mogą być opodatkowane takżew Polsce tj. w państwie, w którym powstały i zgodnie z prawem polskim, z tym że podatek nie może przekroczyć 5% kwoty brutto tych należności a odbiorca musi być właścicielem przedmiotowych należności licencyjnych (art. 12 ust. 2 Konwencji).

Zakres przychodów objętych opodatkowaniem na podstawie art. 12 ust. 3 Konwencji jest węższy w stosunku do art. 21 ust. 1 pkt 1 updop zgodnie z którym opodatkowaniu podlegają "przychody z odsetek, z praw autorskich lub praw pokrewnych, z praw do projektów wynalazczych, znaków towarowych i wzorów zdobniczych, w tym również ze sprzedaży tych praw, z należności za udostępnienie tajemnicy receptury lub procesu produkcyjnego, za użytkowanie lub prawo do użytkowania urządzenia przemysłowego, w tym także środka transportu, urządzenia handlowego lub naukowego, za informacje związane ze zdobytym doświadczeniem w dziedzinie przemysłowej, handlowej lub naukowej (know-how)".

Jednakże zarówno przepisy ustawy o podatku od osób prawnych jak również postanowienia Konwencji nie zawierają definicji urządzenia przemysłowego.

Zatem aby wyjaśnić sens tego pojęcia należy sięgnąć do języka potocznego wyrażonego w określeniach słownikowych (por. uzasadnienie wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 6.12.1996 r., sygn. akt III SA 1091-1092/94, publ. LEX nr 27418, Glosa 1998, nr 9, s. 31, Monitor Prawniczy 1998, nr 6, s. 237). I tak, wg według "Słownika Języka Polskiego" (PWN Warszawa 1996 r., tom III, str. 575) urządzenie jest rodzajem mechanizmu lub zespołem elementów, przyrządów, służącym do wykonywania określonych czynności, ułatwiającym pracę; urządzenie przeładunkowe, transportowe.

Należy podkreślić, iż Strony Konwencji w art. 12 ust. 3 pojęciem należności licencyjnych objęły opłaty z tytułu użytkowania lub prawa do użytkowania jakiegokolwiek urządzenia przemysłowego, handlowego lub naukowego. Wynika z tego, iż zamiarem Stron Konwencji było jak najszersze traktowanie pojęcia urządzenia.

W świetle zaprezentowanego rozumienia omawianego terminu uzasadniony jest pogląd, że maszynę wykorzystywaną w rolnictwie, należy zaliczyć do urządzeń przemysłowych,o których mowa w art. 21 updop.

Zatem należności jakie Spółka zobowiązała się wypłacić na rzecz osoby prawnej z siedzibąw Danii z tytułu czynszu za dzierżawę maszyny rolniczej zgodnie z art. 12 Konwencji, stanowią przychód osoby zagranicznej, który na mocy art. 21 updop podlega opodatkowaniu w Polsce podatkiem w wysokości 5%.

Minister Finansów informuje, że interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Odpowiedź nie jest wiążąca dla płatnika, jest natomiast wiążąca dla właściwych organów podatkowych i organów kontroli skarbowej - do czasu jej zmiany lub uchylenia.

Na niniejsze postanowienie, na podstawie art. 14e § 2, art. 14a § 4 oraz art. 236 § 1 i § 2 pkt 1 Ordynacji podatkowej, Stronie przysługuje zażalenie do Ministra Finansów w terminie 7 dni od daty doręczenia postanowienia.