Spółka w następujący sposób przedstawia stan faktyczny:

Spółka otrzymuje z firmy A (Belgia) fakturę za tkaninę, ale firma A wysyła ją fizycznie do firmy B (Włochy), firma B laminuje tą tkaninę, wystawia fakturę za usługę na Gestind Poland ale polaminowaną tkaninę wysyła do firmy C (Włochy).

Spółka wystawia firmie C fakturę na kwotę będącą równowartością wartości tkaniny i laminowania.

Pytanie:

W jaki sposób należy prawidłowo ewidencjonować i rozliczać takie transakcje w odniesieniu do ustawy o podatku od towarów i usług?

Stanowisko Spółki:

1. Faktura z firmy A zostanie przez Spółkę potraktowana jako normalne nabycie wewnątrzwspólnotowe na bazie art. 25 ust. 2 ustawy o VAT ponieważ na fakturze dostawcy został zastosowany numer identyfikacji podatkowej PL, czyli naliczamy i odliczamy VAT.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy VAT przez wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów rozumie się nabycie prawa do rozporządzania jak właściciel towarami, które w wyniku dokonanej dostawy są wysyłane lub transportowane na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium państwa członkowskiego rozpoczęcia wysyłki lub transportu przez dokonującego dostawy, nabywcę towarów lub na ich rzecz.

Za miejsce świadczenia w przypadku wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów uznaje się terytorium państwa członkowskiego, na którym towary znajdują się w momencie zakończenia ich wysyłki lub transportu (art. 25 ust. 1 ustawy VAT). W przypadku, gdy nabywca, przy wewnątrzwspólnotowym nabyciu towarów podał numer przyznany mu przez dane państwo członkowskie dla celów transakcji wewnątrzwspólnotowych inne niż państwo członkowskie, na którym towary znajdują się w momencie zakończenia ich wysyłki lub transportu, wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów uznaje się za dokonane również na terytorium tego państwa członkowskiego, chyba że nabywca udowodni, że wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów zostało opodatkowane na terytorium państwa członkowskiego, na którym towary znajdują się w momencie zakończenia ich wysyłki lub transportu albo zostało uznane za opodatkowane na terytorium państwa członkowskiego, na którym towary znajdują się w momencie zakończenia ich wysyłki lub transportu, ze względu na zastosowanie procedury uproszczonej w wewnątrzwspólnotowej transakcji trójstronnej.

W świetle powyższych przepisów Spółka powinna potraktować dostawę towarów dokonaną przez jej belgijskiego kontrahenta na terytorium Włoch, jako wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów podlegające opodatkowaniu podatkiem VAT.

Kontrahent powinien udokumentować dostawę towaru fakturą wystawioną na Spółkę zawierającą jej numer identyfikacji podatkowej dla potrzeb transakcji wewnątrzwspólnotowych.

Należność wynikająca z faktury zakupu będzie podstawą do naliczenia podatku VAT według właściwej stawki (art. 31 ust. 1 ustawy VAT), który zgodnie z art. 86 ust. 2 pkt 4 ustawy VAT stanowi kwotę podatku naliczonego do odliczenia od kwoty podatku należnego, pod warunkiem, że zakupione towary będą wykorzystane do wykonania czynności opodatkowanych.

Czyli reasumując Spółka ujmie w swoich rejestrach tą transakcje w sposób taki sam jak to jest stosowane do nabycia wewnątrzwspólnotowego, naliczy i odliczy podatek VAT.

2. Faktura z Firmy B jest wystawiona zgodnie z prawem podatkowym włoskim i obowiązującą tam stawką VAT, a Spółka zwraca się do odpowiedniego urzędu włoskiego o zwrot tego podatku VAT.

Zgodnie z art. 27 ust 2 pkt 3 d ustawy VAT w przypadku świadczenia usług na ruchomym majątku rzeczowym miejscem świadczenia usług jest miejsce, gdzie usługi są faktycznie świadczone.

Zatem wykonana przez podmiot włoski na materiałach Spółki usługa laminowania, nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT, tylko podatkiem od wartości dodanej zgodnie z włoskim prawem podatkowym przez usługodawcę.

Czyli Spółka nie wykazuje w swoich rejestrach VAT i deklaracji VAT-7 tych transakcji.

3. Spółka wystawia na firmę C fakturę VAT bez stawki i kwoty podatku.

Zgodnie z art. 5 opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów import towarów, wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju oraz wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

Dostawa towarów dokonana przez świadczący usługi laminowania podmiot włoski do finalnego odbiorcy również posiadającego siedzibę na terytorium Włoch nie stanowi żadnej z ww. czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem VAT.

Spółka powinna wykazać tę dostawę na fakturze VAT, jako niepodlegającą opodatkowaniu podatkiem VAT na terytorium RP. Nie jest jednak uprawniona do zamieszczenia na fakturze adnotacji, iż podatek VAT rozlicza nabywca na podstawie § 9 ust. 15 rozporządzenia Ministerstwa Finansów, gdyż przepis ten stosuje się do faktur dokumentujących świadczenie usług. Czynność ta nie stanowi wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów, gdyż nie ma miejsca przemieszczenie towarów pomiędzy różnymi państwami członkowskimi. Zatem powinna ona zostać opodatkowana podatkiem od wartości dodanej według zasad kraju, w którym dochodzi do ostatecznej konsumpcji. Również ustalenie podmiotu zobowiązanego do opodatkowania tej czynności powinno zostać oparte na przepisach włoskiego prawa podatkowego.

Faktura ta zostaje zarejestrowana jako fra VAT bez stawki i kwoty podatku, natomiast w deklaracji VAT-7 prezentowana w poz. 21 deklaracji.

Z uzupełnienia do wniosku wynika, że transakcje, będące jego przedmiotem miały miejsce w czerwcu 2006 r.

Towar nabyty w Belgii, od firmy belgijskiej, będącej tam podatnikiem podatku od wartości dodanej, został przetransportowany na terytorium Włoch. Tam zlecone zostało przez Spółkę firmie włoskiej wykonie usługi polegającej na zalaminowaniu tkaniny.

Bezpośrednio po wykonaniu tych usług – następuje dostawa tych towarów na rzecz innej włoskiej firmy, będącej podatnikiem podatku od wartości dodanej na terytorium Włoch.

Przy dokonywaniu ww. czynności Spółka posługuje się numerem nadanym dla celów transakcji wewnątrzwspólnotowych (poprzedzonym kodem PL).

Spółka wnosi o informacje dotyczące:

1. Miejsca świadczenia (opodatkowania) tych transakcji, w świetle ustawy o podatku od towarów i usług;
2. Sposobu ich fakturowania.
3. Prawa do odliczenia podatku naliczonego w przypadku obowiązku naliczenia podatku VAT w związku z nabyciem wewnątrzwspólnotowym.

Po przeanalizowaniu przedstawionego stanu faktycznego oraz obowiązującego stanu prawnego Naczelnik Drugiego Śląskiego Urzędu Skarbowego w Bielsku-Białej informuje:

Zakres opodatkowania podatkiem od towarów i usług określony jest w art. 5 ust. 1 ustawy z 11 kwietnia 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), zwanej dalej ustawą VAT, w myśl którego opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zwanym dalej "podatkiem", podlegają:

1. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;
2. eksport towarów;
3. import towarów;
4. wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;
5. wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

W opisanym stanie faktycznym mamy do czynienia z transakcjami:

1. wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów;
2. nabycia usług od firmy włoskiej
3. dostawy towarów dla firmy włoskiej.

Zauważyć należy, iż na gruncie ustawy VAT nie zawsze miejscem świadczenia jest miejsce „fizycznego” dokonania określonej transakcji. Przepisy ustawy VAT określają to miejsce – w odniesieniu do wewnątrzwspólnotowego nabycia – w art. 25 i 26, a w odniesieniu do usług w art. 27 i 28 ustawy VAT. Opodatkowanie w kraju czynności określonych w powołanym art. 5 ustawy VAT uzależnione jest od miejsca ich świadczenia.

Ad 1)

W myśl art. 9 ust. 1 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. nr 54, poz. 535 ze zm.), zwanej dalej ustawą VAT przez wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 4, rozumie się nabycie prawa do rozporządzania jak właściciel towarami, które w wyniku dokonanej dostawy są wysyłane lub transportowane na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium państwa członkowskiego rozpoczęcia wysyłki lub transportu przez dokonującego dostawy, nabywcę towarów lub na ich rzecz.

2. Przepis ust. 1 stosuje się pod warunkiem, że: 1) nabywcą towarów jest: a) podatnik, o którym mowa w art. 15, lub podatnik podatku od wartości dodanej, a nabywane towary mają służyć czynnością wykonywanym przez niego jako podatnika,b) osoba prawna niebędąca podatnikiem, o którym mowa w lit. a- z zastrzeżeniem art. 10;2. dokonujący dostawy towarów jest pdatnikiem, o którym mowa w pkt 1 lit. a.

W myśl art. 25 ust. 1 ustawy VAT wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów uznaje się za dokonane na terytorium państwa członkowskiego, na którym towary znajdują się w momencie zakończenia ich wysyłki lub transportu.

Przepis ten jest regułą, znajdującą zastosowanie w przypadku, gdy nie zachodzą przesłanki, opisane we wniosku Spółki. W przypadku, gdy zakończenie transportu towarów będących przedmiotem wewnątrzwspólnotowego nabycia ma miejsce na terytorium innego niż terytorium kraju Państwa Członkowskiego, Spółka rozpozna wewnątrzwspólnotowe nabycie w kraju, w przypadku, gdy zachodzą przesłanki, określone w art. 25 ust. 2 ustawy VAT.

W myśl ust. 2 powołanego przepisu art. 25, nie wyłączając zastosowania ust. 1 w przypadku gdy nabywca, o którym mowa w art. 9 ust. 2, przy wewnątrzwspólnotowym nabyciu towarów podał numer przyznany mu przez dane państwo członkowskie dla celów transakcji wewnątrzwspólnotowych inne niż państwo członkowskie, na którym towary znajdują się w momencie zakończenia ich wysyłki lub transportu, wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów uznaje się za dokonane również na terytorium tego państwa członkowskiego, chyba że nabywca udowodni, że wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów:

1. zostało opodatkowane na terytorium państwa członkowskiego, na którym towary znajdują się w momencie zakończenia ich wysyłki lub transportu, lub
2. zostało uznane za opodatkowane na terytorium państwa członkowskiego, na którym towary znajdują się w momencie zakończenia ich wysyłki lub transportu, ze względu na zastosowanie procedury uproszczonej w wewnątrzwspólnotowej transakcji trójstronnej, o której mowa w dziale XII.

Z wniosku Spółki nie wynika, by zachodziła przesłanka wyłączająca uznanie transakcji za wewnątrzwspólnotowe nabycie w kraju, zatem prawidłowo traktuje ona transakcję jako wewnątrzwspólnotowe nabycie opodatkowane w kraju.

Moment powstania obowiązku podatkowego w wewnątrzwspólnotowym nabyciu określa art. 20 ust. 5 – 9 ustawy VAT, w myśl którego w wewnątrzwspólnotowym nabyciu towarów obowiązek podatkowy powstaje 15. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym dokonano dostawy towaru będącego przedmiotem wewnątrzwspólnotowego nabycia, z zastrzeżeniem ust. 6-9.

W przypadku gdy przed terminem, o którym mowa w ust. 5, podatnik podatku od wartości dodanej wystawił fakturę, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wystawienia faktury (art. 20 ust. 6 ustawy VAT).

Przepis ust. 6 stosuje się odpowiednio do faktur wystawianych przez podatnika podatku od wartości dodanej potwierdzających otrzymanie przez niego od podatnika całości lub części należności przed dokonaniem dostawy towaru będącego przedmiotem wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów na terytorium kraju (art. 20 ust. 7 ustawy VAT).

Dla udokumentowania takiej transakcji Spółka jest zobowiązana wystawić fakturę, o której mowa w art. 106 ust. 7 ustawy VAT, zgodnie z którym w przypadku czynności wymienionych w art. 7 ust. 2 i art. 8 ust. 2, wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, dostawy towarów, dla której podatnikiem jest ich nabywca, oraz importu usług wystawiane są faktury wewnętrzne; za dany okres rozliczeniowy podatnik może wystawić jedną fakturę dokumentującą te czynności dokonane w tym okresie. Faktury wewnętrzne są wystawiane także dla udokumentowania zwróconych kwot dotacji, subwencji i innych dopłat o podobnym charakterze.

Szczegółowe zasady wystawiania faktur określone zostały w rozporządzeniu Ministra Finansów z dnia 25.05.2005 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, zaliczkowego zwrotu podatku, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2005 r. nr 95, poz. 798 i nr 102, poz. 860). W myśl § 25 ust. 1 powołanego rozporządzenia przepisy § 9, 13-17, 19, 20 i 23 stosuje się odpowiednio do faktur wewnętrznych, o których mowa w art. 106 ust. 7 ustawy, z tym że w przypadku:

1. czynności określonych w art. 7 ust. 2 i art. 8 ust. 2 ustawy, gdy brak jest konkretnego nabywcy towaru lub usługi, faktura nie zawiera danych dotyczących tego nabywcy oraz kwoty należnej z tytułu wykonania tych czynności;
2. dostawy towarów, dla której podatnikiem jest nabywca, wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów oraz importu usług, faktury mogą nie zawierać numeru identyfikacji podatkowej kontrahenta.
3. Faktury, o których mowa w ust. 1, można wystawić w 1 egzemplarzu i należy przechowywać wraz z całą dokumentacją dotyczącą podatku.

Podstawą opodatkowania przy wewnątrzwspólnotowym nabyciu towarów, jest w myśl art. 31 ust. 1 ustawy VAT kwota, jaką nabywający jest obowiązany zapłacić.

Podstawa opodatkowania, o której mowa w ust. 1, obejmuje:

1. podatki, cła, opłaty i inne należności o podobnym charakterze związane z nabyciem towarów, z wyjątkiem podatku;
2. wydatki dodatkowe, takie jak prowizje, koszty opakowania, transportu oraz ubezpieczenia, pobierane przez dostawcę od podmiotu dokonującego wewnątrzwspólnotowego nabycia. (art. 31 ust. 2 ustawy VAT)

Przy ustalaniu podstawy opodatkowania, o której mowa w ust. 1, przepis art. 29 ust. 4 stosuje się odpowiednio (art. 31 ust. 3 ustawy VAT).

Prawidłowe jest zatem stanowisko Spółki, zgodnie z którym należność wynikająca z faktury wystawionej przez belgijskiego kontrahenta stanowi podstawę opodatkowania przy wewnątrzwspólnotowym nabyciu.

W myśl art. 100 ust. 1 ustawy VAT podatnicy, o których mowa w art. 15, dokonujący wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów w rozumieniu art. 9-12 lub wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów w rozumieniu art. 13, zarejestrowani jako podatnicy VAT UE, są obowiązani składać w urzędzie skarbowym informacje podsumowujące o dokonanych wewnątrzwspólnotowych nabyciach towarów i wewnątrzwspólnotowych dostawach towarów, zwane dalej "informacjami podsumowującymi", za okresy kwartalne w terminie do 25. dnia miesiąca następującego po kwartale, w którym powstał obowiązek podatkowy z tytułu:

1. wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów - w przypadku informacji podsumowujących dotyczących wewnątrzwspólnotowych nabyć towarów;
2. wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów - w przypadku informacji podsumowujących dotyczących wewnątrzwspólnotowych dostaw towarów.

Spółka zobowiązana jest zatem wykazać nabycie od firmy z Belgii w informacji podsumowującej VAT-UE za kwartał, w którym powstał obowiązek podatkowy z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia.

Informacja podsumowująca, zgodnie z art. 100 ust. 3 ustawy VAT powinna zawierać w szczególności następujące dane:

1. nazwę lub imię i nazwisko podmiotu, o którym mowa w ust. 1 lub 2, oraz jego numer identyfikacji podatkowej podany w potwierdzeniu dokonanym przez naczelnika urzędu skarbowego zgodnie z art. 97 ust. 9;
2. właściwy i ważny numer identyfikacyjny kontrahenta nadany mu w państwie członkowskim, z którego dokonywane jest wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów lub do którego jest dokonywana wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów;
3. kod kraju, z którego jest dokonywane wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów lub do którego jest dokonywana wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów;
4. łączną wartość wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, wyrażoną zgodnie z art. 31, oraz łączną wartość wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów - w odniesieniu do poszczególnych kontrahentów.

Spółka, w zakresie, w jakim towary są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, ma prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Z wniosku Spółki wynika, że dokonuje ona dalszej dostawy zalaminowanych tkanin na terytorium Włoch – zatem spełniony jest warunek uprawniający ją do obniżenia VAT należnego o VAT naliczony z wewnętrznej faktury, gdyż czynność ta jest opodatkowana podatkiem od wartości dodanej – na terytorium Włoch.

Kwotę podatku naliczonego stanowi, w myśl art. 86 ust. 2 pkt 4 ustawy VAT kwota podatku należnego od importu usług, kwota podatku należnego od dostawy towarów, dla której podatnikiem jest ich nabywca, oraz kwota podatku należnego z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów.

W przypadkach, o których mowa w art. 86 ust. 2 pkt 4 - prawo do obniżenia kwoty podatku należnego powstaje w rozliczeniu za okres, w którym powstał obowiązek podatkowy w podatku należnym u nabywcy odpowiednio od importu usług lub wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów lub od dostawy towarów, dla której podatnikiem jest nabywca – art. 86 ust. 10 pkt 2 ustawy VAT.

Podatek należny od wewnątrzwspólnotowego nabycia tkanin od kontrahenta belgijskiego stanowi zatem kwotę podatku naliczonego.

Ad 2).

Miejsce opodatkowania usług określone zostało w art. 27-28 ustawy VAT. Usługa polegająca na zalaminowaniu tkanin, jako usługa na ruchomym majątku rzeczowym opodatkowana jest zgodnie z zasadą określoną w art. 27 ust. 2 pkt 3 lit. d) ustawy VAT, tj. w miejscu, gdzie usługi są faktycznie świadczone, z zastrzeżeniem art. 28.

W myśl powołanej regulacji art. 28 ust. 7 ustawy VAT, w przypadku usług, o których mowa w art. 27 ust. 2 pkt 3 lit. c i d, świadczonych dla nabywcy, który podał wykonującemu te usługi numer, pod którym jest zidentyfikowany na potrzeby podatku lub podatku od wartości dodanej na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium państwa członkowskiego, na którym usługi są wykonywane, miejscem świadczenia usług jest terytorium państwa członkowskiego, które wydało nabywcy usługi ten numer, pod warunkiem że towary po wykonaniu tych usług zostaną wywiezione z terytorium państwa członkowskiego, na którym usługi te zostały faktycznie wykonane. W przypadku opisanym we wniosku regulacja art. 28 nie znajdzie jednakże zastosowania, gdyż towary, na których świadczone były usługi nie zostały wywiezione z terytorium państwa członkowskiego, na którym usługi te zostały faktycznie wykonane.

Biorąc powyższe pod uwagę, informuje się, że usługa zalaminowania tkanin podlega opodatkowaniu w miejscu fizycznego jej wykonania – tj. we Włoszech. Spółka nie staje się podatnikiem z tytułu zakupu takiej usługi – czynność ta pozostaje poza zakresem opodatkowania podatkiem od towarów i usług.

Ad 3).

W odniesieniu do transakcji dostawy towarów, informuje się, że miejsce świadczenia określone jest w art. 22 - 24 ustawy VAT. W przypadku transakcji opisanej we wniosku Spółki zastosowanie znajdzie zasada ogólna, wynikająca z art. 22 ust. 1 pkt 1 ustawy VAT – w myśl tej regulacji miejscem dostawy towarów jest w przypadku towarów wysyłanych lub transportowanych przez dokonującego ich dostawy, ich nabywcę lub przez osobę trzecią – miejsce, w którym towary znajdują się w momencie rozpoczęcia wysyłki lub transportu do nabywcy – zatem jest nim terytorium Włoch.

Zgodnie z art. 106 ust. 1 ustawy VAT podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani wystawić fakturę stwierdzającą w szczególności dokonanie sprzedaży, datę dokonania sprzedaży, cenę jednostkową bez podatku, podstawę opodatkowania, stawkę i kwotę podatku, kwotę należności oraz dane dotyczące podatnika i nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 2, 4 i 5 oraz art. 119 ust. 10 i art. 120 ust. 16.

Przepis ten, w myśl art. 106 ust. 2 ustawy VAT stosuje się odpowiednio do dostawy towarów lub świadczenia usług, dokonywanych przez podatników zarejestrowanych jako podatnicy VAT czynni lub zwolnieni, jeżeli miejscem opodatkowania tych czynności jest terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju lub terytorium państwa trzeciego i dla tych czynności podatnicy ci nie są zidentyfikowani dla podatku od wartości dodanej lub - w przypadku terytorium państwa trzeciego - podatku o podobnym charakterze.

Szczegółowe zasady wystawiania takich faktur określone są w § 27 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 25.05.2005 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, zaliczkowego zwrotu podatku, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (publ. Dz. U. z 2005 r. nr 95, poz. 798 i nr 102, poz. 860), w myśl którego przepisy § 9, 11-23 i 26 stosuje się odpowiednio do faktur stwierdzających dokonanie dostawy towarów lub świadczenia usług, dla których miejscem opodatkowania jest terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju lub terytorium państwa trzeciego, jeżeli dla tych czynności podatnicy wystawiający fakturę nie są zidentyfikowani dla podatku od wartości dodanej lub - w przypadku terytorium państwa trzeciego - podatku o podobnym charakterze (§ 27 ust. 1 cyt. rozporządzenia).

Faktury, o których mowa w ust. 1, powinny zawierać dane określone w § 9, z wyjątkiem stawki i kwoty podatku oraz kwoty należności wraz z podatkiem (§ 27 ust. 2).

Faktury, o których mowa w ust. 1, mogą nie zawierać danych określonych w § 9 ust. 1 pkt 2, dotyczących nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 4 (§ 27 ust. 3).

Sprzedaż taka wykazywana jest w deklaracji VAT-7 jako dostawa opodatkowana poza terytorium kraju (w wersji deklaracji VAT-7 obowiązującej w czerwcu 2006 r. – w pozycji nr. 21).

Reasumując – Naczelnik Drugiego Śląskiego Urzędu Skarbowego potwierdza prawidłowość stanowiska przedstawionego we wniosku Spółki.

Zgodnie z art. 14a § 2 ustawy Ordynacja podatkowa, niniejsza interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę oraz stanu prawnego obowiązującego w dniu zaistnienia zdarzenia.

Zgodnie z art. 14b § 1 i § 2 ustawy Ordynacja podatkowa, interpretacja nie jest wiążąca dla wnioskodawcy, wiąże natomiast właściwe dla wnioskodawcy organy podatkowe i organy kontroli skarbowej do czasu jej zmiany lub uchylenia.