POSTANOWIENIE

Na podstawie art. 14a § 1 i § 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (tekst jednolity z 2005r. Dz.U. Nr 8, poz. 60 z późn.zm.) po rozpatrzeniu wniosku Podatniczki z dnia 12 lipca 2006r. o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w sprawie zapłaty zryczałtowanego podatku dochodowego za męża po jego śmierci oraz w sprawie złożenia za zmarłego męża zeznania podatkowego za 2006r.

stwierdzam, że:

stanowisko przedstawione w tym wniosku jest prawidłowe w zakresie braku obowiązku złożenia za zmarłego męża zeznania rocznego z tytułu uzyskanych przychodów z najmu, natomiast jest nieprawidłowe w pozostałym zakresie, w odniesieniu do opisanego stanu faktycznego.

UZASADNIENIE

W dniu 13 lipca 2006r. Podatniczka zwróciła się do tut. organu podatkowego o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego. Podatniczka oświadczyła, że wobec niej nie jest prowadzona ani kontrola podatkowa, ani postępowanie podatkowe ani też postępowanie przed Sądem Administracyjnym.

Z treści wniosku wynika, że od 2004r. wraz z mężem Podatniczka wynajmowała synowi budynek stolarni, w którym prowadzi on działalność gospodarczą. Jako formę opodatkowania przychodów z najmu wybrano zryczałtowany podatek dochodowy. Jednocześnie złożono oświadczenie, że z całości przychodów rozliczać się będzie małżonek. Zgodnie z oświadczeniem wybrano rozliczenie podatku co kwartał.

W dniu 27.06.2006r. mąż podatniczki zmarł. Termin płatności podatku za II kwartał 2006r. mija w dniu 20 lipca br.

Podatniczka zwróciła się z zapytaniem, czy musi płacić podatek za męża, i czy ktoś z rodziny musi złożyć za zmarłego zeznanie roczne za 2006r.

Zdaniem Podatniczki, nie musi płacić za męża zryczałtowanego podatku dochodowego z najmu, gdyż wraz ze śmiercią zarówno umowa najmu, jak i zobowiązania podatkowe wobec Urzędu Skarbowego wygasają.

W związku z tym, że Podatniczka nie wyraziła swojego stanowiska w sprawie złożenia za zmarłego męża zeznania rocznego z tytułu uzyskanego przychodu z najmu tut. organ podatkowy wezwał w/w do uzupełnienia przedmiotowego wniosku o interpretację przepisów prawa podatkowego.

W dniu 27.07.2006r. Podatniczka złożyła pismo będące uzupełnieniem w/w wniosku, wyjaśniając, że jej zdaniem, nie musi składać zeznania rocznego za zmarłego męża, bowiem to mąż był podatnikiem, a ponadto w formularzu PIT-28 wymagany jest podpis podatnika.

W myśl art. 21 ust. 2 pkt. 2 ustawy z dnia 20 listopada 1998r. o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne (DZ.U. z 1998r. Nr 144, poz. 930 z późn.zm.) podatnicy są obowiązani złożyć w urzędzie skarbowym zeznanie według ustalonego wzoru o wysokości uzyskanego przychodu, wysokości dokonanych odliczeń i należnego ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych - w terminie do dnia 31 stycznia następnego roku.

Jak wynika z powyższego przepisu prawa zeznanie podatkowe obowiązani są złożyć podatnicy.

W przedmiotowej sprawie to małżonek podatniczki był Podatnikiem. W związku z tym, że podatnik zmarł nikt inny nie może złożyć za niego zeznania podatkowego. Poza tym Podatnik obowiązany jest do potwierdzenia własnoręcznym podpisem danych wykazanych w zeznaniu podatkowym.

Skutkiem śmierci podatnika w zakresie prawa podatkowego jest sukcesja prawna w dziedzinie opodatkowania tzn. przejęcie przez spadkobierców podatnika - podatkowych praw i obowiązków majątkowych, a także w określonych sytuacjach praw niemajątkowych. Zgodnie bowiem z art. 97 § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (DZ.U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) spadkobiercy podatnika, z zastrzeżeniem § 2, przejmują przewidziane w przepisach prawa podatkowego majątkowe prawa i obowiązku spadkodawcy.

W myśl art. 98 § 1 w/cyt. ustawy do odpowiedzialności spadkobierców za zobowiązania podatkowe spadkodawcy stosuje się przepisy Kodeksu Cywilnego o przyjęciu i odrzuceniu spadku oraz o odpowiedzialności za długi spadkowe; przy czym przepis ten, jak wynika z § 2, stosuje się również do odpowiedzialności spadkobierców za:

1. zaległości podatkowe, w tym również za zaległości, o których mowa w art. 52 § 1,
2. odsetki za zwłokę od zaległości podatkowych spadkodawcy,
3. pobrane, a nie wpłacone podatki z tytułu sprawowanej przez spadkodawcę funkcji płatnika lub inkasenta,
4. nie zwrócone przez spadkodawcę zaliczki na naliczony podatek od towarów i usług oraz ich oprocentowanie
5. opłatę prolongacyjną
6. koszty postępowania podatkowego
7. koszty upomnienia i koszty postępowania egzekucyjnego prowadzonego wobec spadkodawcy powstałe do dnia otwarcia spadku.

Jednocześnie jak stwierdził to Naczelny Sąd Administracyjny w uchwale 7 Sędziów z dnia 22.09.1997r., sygn. akt FPS 6/97 "po śmierci podatnika nie jest dopuszczalne wszczęcie postępowania w sprawie określenia wysokości niewykonanego przez niego zobowiązania podatkowego, nie oznacza to jednak, że zobowiązanie podatkowe, powstałe ex lege wygasło na skutek śmierci podatnika". W uchwale przypomniano, że po śmierci podatnika zobowiązanie podatkowe jakie na nim ciążyło nadal istnieje, a wygasnąć może tylko poprzez zapłatę podatku, przedawnienie lub umorzenie.

Zgodnie z treścią art. 924 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964r. Kodeks Cywilny (DZ.U. nr 16, poz. 93 z późn. zm.) otwarcie spadku następuje z chwilą rzeczywistej śmierci spadkodawcy lub uznania go za zmarłego, a art. 925 tego kodeksu stanowi , że nabycie spadku następuje z mocy samego prawa niezależnie od tego, czy wchodzi w grę dziedziczenie ustawowe , czy testamentowe. Nie jest ono jednak ostateczne, bowiem osoba powołana do dziedziczenia może w terminie 6 m-cy od chwili, gdy dowiedziała się o tytule powołania, spadek przyjąć lub odrzucić. Mimo, że spadkobiercy nabywają prawo do spadku już z chwilą otwarcia spadku, to jednak fakt ten nie jest niczym udokumentowany. Dopiero stwierdzenie nabycia spadku dokonane przez sąd pozwala bez żadnych wątpliwości stwierdzić, kto jest spadkobiercą zmarłego oraz jaki udział w spadku przypadł każdemu ze spadkobierców.

Z wniosku Podatniczki nie wynika, czy postępowanie spadkowe zostało zakończone. Jak wynika z powyżej cytowanych przepisów Kodeksu cywilnego do czasu zakończenia postępowania spadkowego spadkobiercy nie powinni podejmować żadnych czynności, bowiem to sąd musi wydać postanowienie określające udział poszczególnych spadkobierców w spadku. Dopóki nie będzie orzeczenia sądu nie będzie prawnego spadkobiercy.

Na podstawie art. 100 § 1 w/cyt. ustawy - Ordynacja podatkowa organ podatkowy właściwy ze względu na ostatnie miejsce zamieszkania spadkodawcy orzeka w odrębnych decyzjach o zakresie odpowiedzialności poszczególnych spadkobierców, w których to decyzjach zgodnie z § 2 określa wysokość zobowiązania spadkodawcy. Zgodnie z § 3 w/cyt. artykułu termin płatności podatku przez spadkobiercę wynosi 14 dni od dnia doręczenia decyzji.

Powyższe oznacza, że zobowiązanie spadkobiercy powstaje z dniem doręczenia decyzji organu podatkowego.

Jak wynika z powyższego zobowiązanie podatkowe jakie ciążyło na podatniku, czyli na Pani mężu, w chwili jego śmierci nie wygasło. Zobowiązani do jego zapłaty będą poszczególni spadkobiercy według udziału jaki przypadnie w spadku po uprawomocnieniu się postanowienia sądu o nabyciu spadku.