Odnosząc się do powyższej kwestii Naczelnik Urzędu Skarbowego Łódź-Widzew stwierdza, co następuje:

Artykuł 22 ust. 1 ustawy z dnia 26.07.1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000r. Nr 14, poz. 176 ze zm.) stanowi, że kosztami uzyskania przychodów z poszczególnego źródła są wszelkie koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23. W myśl przepisu art. 23 ust. 1 pkt 52 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wartości diet z tytułu podróży służbowych osób prowadzących działalność gospodarczą i osób z nimi współpracujących - w części przekraczającej wysokość diet przysługujących pracownikom, określoną w odrębnych przepisach wydanych przez właściwego ministra.

Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie zawiera pojęcia definicji podróży służbowej. Została ona natomiast zawarta w art. 775 § 1 ustawy z dnia 26.06.1974 r. - Kodeks pracy. W Kodeksie pracy pojęcie podróży służbowej zostało określone jako wykonywanie na polecenie pracodawcy zadania służbowego poza miejscowością, w której znajduje się siedziba pracodawcy, lub poza stałym miejscem pracy. I tak, dla definicji podróży służbowej istotne jest wykonywanie zadania poza miejscowością, w której znajduje się stałe miejsce pracy pracownika, a nie tylko poza siedzibą pracodawcy. Ogólnie pod pojęciem miejsca pracy rozumie się bądź stały punkt w znaczeniu geograficznym, bądź pewien oznaczony obszar, strefę określoną granicami jednostki administracyjnej podziału kraju lub w inny dostatecznie wyraźny sposób, w którym ma nastąpić dopełnienie świadczenia pracy. Wykonanie pracy w uzgodnionym przez strony miejscu pracy pracownika nie rodzi obowiązku płacenia temu pracownikowi ani diet (ekwiwalent pieniężny na pokrycie zwiększonych kosztów utrzymania w czasie podróży służbowej), ani świadczeń rozłąkowych. Świadczenie pracy będzie uznane za wykonywane w ramach podróży służbowej jedynie wtedy, gdy odbywa się w miejscu, które według umowy o pracę nie jest miejscem stałego jej wykonywania.

Osoby prowadzące działalność gospodarczą w zakresie usług transportu w kraju i za granicą nie mają w żaden sposób określonego stałego miejsca pracy, a podróże zagraniczne należą do istoty prowadzonej działalności gospodarczej, w związku z czym wyjazdy w ramach wykonywanej działalności nie są podróżami służbowymi. W konsekwencji powyższego przy świadczeniu tych usług nie przysługuje prawo zaliczenia w koszty uzyskania przychodów diet z tytułu podróży służbowych. Kosztem uzyskania przychodów w pełnej wysokości będą natomiast inne poniesione w podróży i prawidłowo udokumentowane przez przedsiębiorcę wydatki (np. rachunki za pobyt w hotelu, opłaty za przejazd płatną autostradą).

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia tego zdarzenia.