POSTANOWIENIE

Naczelnik Urzędu Skarbowego działając na podstawie art. 14a § 1, § 3, § 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jednolity Dz. U. z 2005 Nr 8, poz.60 r. z późniejszymi zmianami) po zapoznaniu się z wnioskiem z dnia 07.08.2006 r. w sprawie zaliczenia odzieży tj. koszul garniturów, krawatów i butów do kosztów uzyskania przychodu, oraz dokonaniem oceny prawnej orzeka w następujący sposób:
- stanowisko jest nieprawidłowe

Uzasadnienie

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, iż Podatnik prowadzi działalność gospodarczą w ramach której spotyka się z osobami majętnymi. W złożonym wniosku Podatnik zaznaczył, iż wygląd ma istotne znaczenie w prowadzonej przez pana działalności gospodarczej.

W polskim prawie podatkowym kwalifikacja ponoszonych przez podatnika wydatków jako kosztów uzyskania przychodów następuje z uwzględnieniem zasad określonych w art. 22 ust. 1 oraz art. 23 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (j.t. Dz. U. z 2000r. Nr 14 poz. 176 ze zm.). Z brzmienia przepisu art. 22 ust. 1 ww. ustawy wynika, iż kosztami uzyskania przychodu z poszczególnego źródła są tylko te wydatki, które poniesione zostały w danym roku podatkowym i pozostają w ścisłym związku przyczynowo-skutkowym z uzyskaniem lub zwiększeniem przychodu z danego źródła. Natomiast w przepisie art. 23 ust. 1 cyt. ustawy ustawodawca określił katalog konkretnych wydatków, które pomimo poniesienia, bezwzględnie nie mogą zostać zaliczone do kosztów uzyskania przychodów.

Aby określony wydatek można było uznać za koszt uzyskania przychodu, między tym wydatkiem a osiągnięciem przychodu musi zachodzić związek między poniesionym wydatkiem a zwiększeniem przychodu.

Zakup odzieży czy rzeczy o charakterze osobistym stanowi wydatek związany z funkcjonowaniem danej jednostki w życiu społecznym. Niezależnie bowiem od tego czy dana osoba fizyczna prowadzi czy też nie działalność gospodarczą, nabywa i posiada rzeczy o charakterze osobistym (np. odzież), które zużywają się stopniowo przez sam fakt funkcjonowania danej osoby w życiu społecznym. Wydatek na zakup odpowiedniej odzieży osobistej nie może być uznany za koszt uzyskania przychodu prowadzonej działalności gospodarczej, gdyż jego poniesienie uwarunkowane jest innymi względami, aniżeli uzyskiwanie przychodu z tej działalności i służy zaspokojeniu zwykłych, normalnych potrzeb danej osoby fizycznej niezależnie od tego, czy prowadzi ona działalność gospodarczą. Bez wpływu na powyższe pozostaje okoliczność, iż odpowiedni wygląd może wpłynąć na wzajemne relacje z kontrahentami. Obowiązujące zasady życia społecznego wymagają, aby osoby prowadzące swoje interesy w ramach działalności gospodarczej posiadały schludny wygląd. Uzyskiwanie przychodów w ramach działalności gospodarczej nie jest zatem uzależnione od rodzaju noszonej odzieży, schludny i estetyczny wygląd świadczy o kulturze osobistej i jest niezbędny dla wykonywania wielu zawodów poza sferą działalności gospodarczej. A zatem wydatki danej osoby fizycznej na zakup odpowiedniej odzieży osobistej nie mogą być uznane za koszt uzyskania przychodu prowadzonej działalności gospodarczej, gdyż są to wydatki, które ponosi każda osoba fizyczna i to niezależnie od tego, czy prowadzi określoną działalność gospodarczą, czy też nie, i jako takie winny być pokrywane z jej dochodu po opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Wyjątkiem od tej zasady będzie wydatek związany z zakupem odzieży, która poprzez nadanie jej charakterystycznych cech firmy (np. logo, barwa, krój) pełnić będzie funkcję reklamową. W takim przypadku odzież utraci charakter odzieży osobistej, ponieważ będzie stricte wykorzystywana na cele działalności gospodarczej.

Mając powyższe na uwadze Naczelnik Urzędu Skarbowego stwierdza, że wydatki poniesione na zakup garnituru, koszul, krawatów i butów nie są wydatkami poniesionymi w celu osiągnięcia przychodu, w rozumieniu art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W związku z faktem, iż omawiane wydatki mają charakter wydatków typowo osobistych, nie przysługuje Podatnikowi prawo zaliczenia tego wydatku do kosztów uzyskania przychodów prowadzonej działalności gospodarczej.