W dniu 07 sierpnia 2006r. do tutejszego organu wpłynął wniosek o udzielenie interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego.Ze stanu faktycznego przedstawionego w piśmie wynika, iż: Pan ... prowadzi działalność gospodarczą w zakresie transportu międzynarodowego. Na potrzeby prowadzonej działalności zamierza kupić nowe naczepy od podatnika podatku od wartości dodanej w Austrii. Naczepy będą wykorzystywane w prowadzonej działalności i będą stanowiły środki trwałe podlegające amortyzacji. Zapytanie podatnika brzmi: czy zakup naczep może potraktować jako wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów, a nie jako nabycie nowych środków transportu.

Zdaniem wnioskodawcy nabycie naczep należy potraktować jako wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów, gdyż naczepy zakupione zostaną od podatnika podatku od wartości dodanej z innego kraju wspólnoty i podatnik zobowiązany będzie do zapłaty podatku należnego z tytułu dokonanego nabycia oraz rozliczenia go w deklaracji VAT-7.

Odpowiadając na wyżej przedstawione zagadnienie, Naczelnik Urzędu Skarbowego w Wyszkowie informuje, co następuje:

Zgodnie z brzmieniem art.103 ust.3 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54 poz. 535 ze zm.) zwanej dalej ustawą o VAT, w przypadku o którym mowa w art.99 ust.9 i 10 , podatnicy są obowiązani bez wezwania naczelnika urzędu skarbowego, do obliczania i wpłacania podatku w terminie 14 dni od dnia powstania obowiązku podatkowego na rachunek urzędu skarbowego.

W świetle art.103 ust.4 cytowanej ustawy przepis ust.3 stosuje się również w przypadku wewnątrzwspólnotowego nabycia nowych środków transportu lub innych środków transportu, od których podatek jest rozliczany zgodnie z art.99 ust.1-3 lub 8 (dotyczy podatników składających deklaracje rozliczeniowe w terminie do 25 dnia miesiąca następującego po każdym kolejnym miesiącu lub kwartale rozliczeniowym), jeżeli środek transportu ma być przez nabywcę zarejestrowany na terytorium kraju lub jeżeli nie podlega rejestracji, a jest użytkowany na terytorium kraju.

Zgodnie natomiast z art.99 ust.9 i 10 ustawy o VAT, w przypadku gdy podatnicy wymienieni w art.17 ust.1 pkt.4 i 5 (będący usługobiorcami usług świadczonych przez podatników posiadających siedzibę lub miejsce zamieszkania albo pobytu poza terytorium kraju oraz nabywający towary, jeżeli dokonującym ich dostawy na terytorium kraju jest podatnik nie posiadający siedziby, stałego miejsca prowadzenia działalności lub stałego miejsca zamieszkania na terytorium kraju) i podatnicy, o których mowa w art.15 (osoby prawne, jednostki organizacyjne nie posiadające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą bez względu na cel lub rezultat takiej działalności), oraz podmioty niebędące podatnikami wymienionymi w art.15 niemające obowiązku składania deklaracji podatkowej, o której mowa w ust.1-3 lub w ust.8, dokonują jedynie wewnątrzwspólnotowego nabycia nowych środków transportu, deklaracje podatkową składa się w terminie 14 dni od dnia powstania obowiązku podatkowego z tego tytułu.

Jak wynika z powyższego, podatnik podatku od towarów i usług (rozliczający ten podatek na zasadach ogólnych), jeżeli przywozi nabyty z innego państwa UE środek transportu, który będzie chciał zarejestrować na terytorium Polski (lub jeżeli ten środek transportu nie podlega rejestracji, ale będzie użytkowany na terytorium Polski) jest zobowiązany wpłacić należny podatek od towarów i usług w urzędzie skarbowym w ciągu 14 dni licząc od dnia powstania obowiązku podatkowego. Podatnik jest także zobowiązany do przedłożenia naczelnikowi urzędu skarbowego na określonym formularzu (VAT-23) informacji o nabytym środku transportu, wraz z załączoną kopią faktury potwierdzającej nabycie środka transportu. Informacja wraz z kopią faktury oraz dowodem zapłaty będą stanowiły dla naczelnika urzędu skarbowego podstawę do wydania z urzędu zaświadczenia potwierdzającego uiszczenie podatku z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia środka transportu.

Należy jednakże zaznaczyć, iż jak wynika z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego dokonał Pan wewnątrzwspólnotowego nabycia naczep samochodowych klasyfikowanych wg PKWiU do grupy 34.20.23. Podkreślić należy, iż przepisy art.103 ust.3 i 4 ww. ustawy o VAT, dotyczące zapłaty podatku dokonują rozróżnienia środków transportu na nowe środki transportu oraz inne środki transportu, przy czym za inne środki transportu winny być uznawane pojazdy tożsame z nowymi środkami transportu (w przypadku pojazdów lądowych są to pojazdy wymienione w poz. 1-4 (PKWiU 34.10.2 do 5), 9-10 (PKWiU 35.20.1 do 2), 15-20 (PKWiU 35.41.11 do 13 oraz 35.43.11-90.20 i 35.43.11-90.90) załącznika nr 1 do ustawy, napędzane silnikiem o pojemności skokowej większej niż 48 centymetrów sześciennych lub o mocy większej niż 7,2 kilowatów), nie spełniające warunku niezbędnego do uznania za nowy środek transportu w postaci przebiegu lub okresu który upłynął od dopuszczenia takiego środka do użytku. W załączniku nr 1 do ustawy o podatku od towarów i usług nie ma natomiast wymienionych towarów o symbolu 34.20.23. Zatem jeśli naczepy i przyczepy nie spełniają definicji "innych środków transportu" nie wystąpi wobec nich obowiązek uiszczenia podatku w terminie określonym w art.103 ust.4 ustawy o VAT lecz na zasadach ogólnych, tj. do 25 dnia następnego miesiąca następującego po każdym kolejnym miesiącu lub kwartale rozliczeniowym. Mając powyższe na uwadze należy uznać, że stanowisko podatnika jest prawidłowe.

Jednocześnie należy wskazać, że niniejsza informacja o zakresie stosowania przepisów prawa podatkowego dokonana została dla konkretnego stanu faktycznego przedstawionego we wniosku na dzień obowiązywania ww. przepisów w zakresie podatku od towarów i usług. Zmiana któregokolwiek z elementów stanu faktycznego, bądź zmiana przepisów może mieć wpływ na zmianę zakresu obowiązków podatnika.

Biorąc pod uwagę powyższe okoliczności Naczelnik Urzędu Skarbowego w Wyszkowie postanowił jak w sentencji.

Na podstawie art. 14 a § 2 ustawy Ordynacja podatkowa, niniejsza interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę oraz stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania postanowienia. Zgodnie z art.14 b § 1 i § 2 ustawy Ordynacja podatkowa, interpretacja nie jest wiążąca dla wnioskodawcy, wiąże natomiast właściwe dla wnioskodawcy organy podatkowe i organy kontroli skarbowej do czasu jej zmiany lub uchylenia.