Naczelnik Drugiego Urzędu Skarbowego w Kielcach działając na podstawie art. 216 oraz art. 14a § 1 i 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa ( Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) po rozpatrzeniu wniosku z dnia 24.07.2006 r. złożonego w tut. Urzędzie w dniu 25.07.2006 r. przez Spółkę w sprawie udzielenia pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania przepisów prawa podatkowego dotyczących podatku od towarów i usług stwierdza, iż przedstawione we wniosku stanowisko jest prawidłowe.

Wnioskiem z dnia 24.07.2006 r. złożonym w tut. Urzędzie w dniu 25.07.2006 r. uzupełnionym w dniu 19.09.2006 r. Spółka zwróciła się do Naczelnika Drugiego Urzędu Skarbowego w Kielcach z prośbą o udzielenie pisemnych wyjaśnień odnośnie stosowania przepisów podatkowych dotyczących podatku od towarów i usług.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca w dniu 30 grudnia otrzymał zlecenie od innej firmy na zawarcie umów: kupna elementów hali produkcyjnej położonej na terenie Niemiec oraz kupna urządzeń zakładu produkcji szkła formowanego ręcznie znajdujących się na terenie tejże hali produkcyjnej.

Powyższe zlecenie (umowa) zobowiązywało ponadto wnioskodawcę do zorganizowania demontażu hali fabrycznej oraz wyposażenia z Schleieiz-Oschitz do miejsca wskazanego przez Zleceniodawcę.

W związku z powyższym Strona zawarła umowę kupna sprzedaży z kontrahentem z Niemiec panem X, zgodnie z którą nabyła elementy hali produkcyjnej (bez fundamentów).Spółka zawarła również umowę dotyczącą kupna – sprzedaży wyposażenia hali oraz środków trwałych i innych elementów majątku ruchomego.Paragraf 6 tej umowy zawierał ustalenia dotyczące rozbiórki hali: zobowiązujące sprzedającego do pomocy w uzyskaniu pozwolenia na pracę przy rozbiórce firmy polskiej, złożenie stosownych formularzy w urzędach i itp. (określono procedury dotyczące demontażu urządzeń, maszyn i innych przedmiotów).

W dniach: 10.01.2005 r. i 14.02.2005 r. Pan X wystawił faktury VAT na rzecz Wnioskodawcy na sprzedaż hali produkcyjnej do rozbiórki oraz wyposażenia tej hali.Spółka rozliczyła powyższe faktury w deklaracji VAT jako wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów.

Zgodnie z postanowieniami umów oraz otrzymaną wpłatą części należności od firmy zleceniodawcy, zostały wystawione przez Spółkę faktury zaliczkowe VAT. Zastosowano w nich stawkę podatku od towarów i usług w wysokości 22%, ponieważ elementy hali produkcyjnej miały zostać zdemontowane na terenie Niemiec i przywiezione do Polski, a następnie sprzedane w związku z czym Spółka potraktowała powyższą transakcję jako sprzedaż krajową.

Jednakże do dnia złożenia wniosku planowana rozbiórka hali i przewóz elementów hali do Polski nie doszły do skutku.

W dniu 8 maja 2006 r. w związku z rezygnacją przez firmę zleceniodawcę z rozbiórki hali oraz przeniesienia elementów hali i urządzeń do Polski, sporządzony został aneks do do umowy, stosownie do którego firma ta zleciła wnioskodawcy sprzedaż hali (położonej w Schleiz – Oschitz Niemcy) wraz z jej wyposażeniem.

Wnioskodawca wywiązując się z warunków umowy znalazł na terenie Niemiec nabywców na część wyposażenia hali. Sprzedaż potraktowała jako niepodlegającą podatkowi VAT w Polsce (elementy hali wraz z wyposażeniem znajdują się na terenie Niemiec). Na fakturach wystawionych dla kontrahentów niemieckich zamieszczono informacje, iż podatek VAT od tej transakcji płaci nabywca.

Sprzedaż została wykazana w deklaracji VAT-7 za miesiąc maj 2006 r. w pozycji 21 – dostawa towarów oraz świadczenie usług poza terenem kraju.

Strona uznała również za zasadne wystawienie faktur korygujących do faktur wystawionych wcześniej na rzecz "T." w związku z niepodleganiem sprzedaży opodatkowaniu podatkiem VAT na terenie Polski.

W świetle tak przedstawionego stanu faktycznego Wnioskodawca wnosi o wydanie interpretacji co do zakresu i sposobu stosowania przepisów prawa podatkowego poprzez określenie zasad opodatkowania podatkiem od towarów i usług następujących transakcji:

1) zakupu przez Spółka hali produkcyjnej z wyposażeniem na podstawie umowy i wystawionych przez kontrahenta niemieckiego faktur oraz rozliczenie od tej transakcji nabycia wewnątrzunijnego,

2) wystawienia faktur na otrzymane zaliczki i sprzedaż przez Spółkę hali produkcyjnej z wyposażeniem firmie zleceniodawcy i opodatkowanie stawką 22%,

3) sprzedaży części wyposażenia hali produkcyjnej na zlecenie polskiej firmy, niemieckim kontrahentom oraz wystawienia faktury korygującej dotyczącą wystawionych wcześniej faktur zaliczkowych (omówionych w punkcie 2).

Zdaniem Wnioskodawcy w związku z faktem, iż zakupione od kontrahenta niemieckiego zgodnie z zawartą z nim oraz firmą zleceniodawcą umową, hala wraz z wyposażeniem miały być sprowadzone na teren Polski, zastosowanie znajdzie tu przepis art. 9 ust. 1 i art. 20 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług. Stosownie do postanowień tych artykułów w styczniu i lutym 2005 r. zostały wystawione przez kontrahenta niemieckiego faktury na sprzedaż hali i jej wyposażenia, a Wnioskodawca wystawił faktury wewnętrzne i wykazał wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów w deklaracjach za miesiąc styczeń i luty 2005 r. oraz w deklaracji podsumowującej za I kwartał 2005 r.

Zdaniem Spółki taki sposób rozliczenia powyższej transakcji był jedynym poprawnym rozwiązaniem z uwagi na fakt, że w momencie zawierania transakcji oraz zgodnie z zawartymi umowami miał nastąpić demontaż hali i elementów jej wyposażenia oraz przetransportowanie w/w przedmiotów na teren Polski.

Odnośnie otrzymanych zaliczek Spółka wyraża pogląd, iż wystawienie faktury potwierdzającej dokonanie przedpłaty (zaliczki, zadatku, raty) następuje w oparciu o § 17 ust. 1 i 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 27 kwietnia 2004 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, zaliczkowego zwrotu podatku, zasad wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania .... .

Powstanie obowiązku podatkowego w tym zakresie reguluje art. 19 ust. 11 ustawy o VAT . W tej sytuacji, skoro otrzymanie przed wydaniem towaru lub wykonaniem usługi chociażby części należności zaliczki, zadatku, raty) rodzi powstanie obowiązku podatkowego i obliguje otrzymującego tę należność podatnika do wystawienia faktury zaliczkowej- właściwym jest wystawienie faktury VAT ze stawką podstawową tego podatku tj. 22% ponieważ hala i jej wyposażenie zostaną zdemontowane i przewiezione do wskazanego miejsca na terenie Polski.

Ponieważ z przyczyn niezależnych od Wnioskodawcy nie sprowadzono na teren Polski elementów hali oraz wyposażenia, Firma zleceniodawca zleciła odsprzedaż hali wraz z wyposażeniem na terytorium Niemiec. Stosownie do zawartego z firmą zlecającą aneksem do umowy, wnioskodawca zawarł umowy sprzedaży części wyposażenia rzeczonej hali na rzecz kontrahentów niemieckich.

Zdaniem Strony ponieważ zgodnie z przepisami art. 22 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług miejscem dostawy towarów w przypadku towarów niewysyłanych ani nietransportowanych jest miejsce, w którym towary znajdują się w momencie dostawy – sprzedaż wyposażenia znajdującego się na terenie Niemiec kontrahentowi niemieckiemu nie podlega opodatkowaniu zgodnie z przepisami powołanej wyżej ustawy i została udokumentowana fakturą VAT bez wykazania kwoty tego podatku. Ta sama argumentacja odnosi się do zasadności wystawienia faktury korygującej.Spółka wystawi korekty faktur wewnętrznych dokumentujących nabycie wewnątrzwspólnotowe, co spowoduje „wyzerowanie” podatku należnego i naliczonego z tego tytułu.

Transakcja zostanie opodatkowana na terenie Niemiec (stosowne dokumenty rejestracyjne zostaną złożone, obecnie są w trakcie przygotowania.Zarejestrowanie Spółki jak również firmy zleceniodawcy jako podatników podatku VAT w Niemczech oraz niesprowadzenie towaru do Polski rodzi konieczność dokonania korekty wcześniejszych rozliczeń poprzez wystawienie faktur korygujących, według których transakcja sprzedaży elementów hali i wyposażenia będzie podlegała podatkowi VAT w Niemczech, a nie w Polsce.

Stawką 22% natomiast opodatkowana będzie prowizja pobrana przez Spółkę, jako że miejscem opodatkowania usług jest miejsce, w którym usługodawca posiada siedzibę.Zdaniem Wnioskodawcy nie można traktować tych usług jako usług związanych z nieruchomością, gdyż przedmiotem sprzedaży były elementy hali oraz wyposażenie, które podlegają rozmontowaniu i montażowi na nowym miejscu.

Odnosząc się do przedstawionego stanu faktycznego oraz pytania Wnioskodawcy, Naczelnik Drugiego Urzędu Skarbowego w Kielcach wyjaśnia co następuje:

Zgodnie z przepisami art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.) przez wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów rozumie się nabycie prawa do rozporządzania jak właściciel towarami, które w wyniku dokonanej dostawy są wysyłane lub transportowane na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium państwa członkowskiego rozpoczęcia wysyłki lub transportu przez dokonującego dostawy, nabywcę towarów lub na ich rzecz.

W myśl postanowień art. 20 ust. 6 cytowanej wyżej ustawy w wewnątrzwspólnotowym nabyciu towarów w przypadku gdy przed terminem dostawy towaru będącego przedmiotem wewnątrzwspólnotowego nabycia, podatnik podatku od wartości dodanej wystawił fakturę, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wystawienia faktury.

Natomiast stosownie do art. 25 ust. 1 powyższej ustawy wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów uznaje się za dokonane na terytorium państwa członkowskiego, na którym towary znajdują się w momencie zakończenia ich wysyłki lub transportu.Zgodnie z ustępem 2 tego artykułu w przypadku gdy nabywca przy wewnątrzwspólnotowym nabyciu towarów podał numer przyznany mu przez dane państwo członkowskie dla celów transakcji wewnątrzwspólnotowych inne niż państwo członkowskie, na którym towary znajdują się w momencie zakończenia ich wysyłki lub transportu, wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów uznaje się za dokonane również na terytorium tego państwa członkowskiego.

W takiej sytuacji nabywca towaru wystawia fakturę wewnętrzną, którą opodatkowuje nabycie towaru zgodnie z obowiązującą w kraju stawką podatku VAT. Stosownie bowiem do przepisów art. 106 ust. 7 ustawy o VAT w przypadku wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów wystawiane są faktury wewnętrzne; za dany okres rozliczeniowy podatnik może wystawić jedną fakturę dokumentującą te czynności dokonane w tym okresie.

Tak więc zgodnie z powyższymi przepisami, w okresie dokonania transakcji tj. w miesiącu styczniu i lutym 2005r. ze względu na otrzymanie faktur od kontrahenta niemieckiego należało przedmiotowe nabycie rozliczyć jako transakcję wewnątrzwspólnotową (miał zastosowanie art. 20 ust. 6) wystawiając faktury wewnętrzne.

Jak wynika z pisma, towary nie zostały dostarczone do nabywcy lecz pozostały w kraju dostawcy. Wobec powyższego wartość wewnątrzwspólnotowego nabycia należy skorygować.

W myśl postanowień art. 5 ust. 1 pkt 4 bowiem, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega wewnątrzwspólnotowe za wynagrodzeniem, ale aby miało ono miejsce, towar będący przedmiotem transakcji musi zostać przemieszczony przez granicę Rzeczypospolitej Polskiej – art. 9 ust. 1 ustawy o VAT.

Odnośnie odpowiedzi na drugie zagadnienie Naczelnik tut. Urzędu wyjaśnia:

Zgodnie z postanowieniami art. 19 ust. 11 cytowanej wyżej ustawy jeżeli przed wydaniem towaru lub wykonaniem usługi otrzymano część należności, w szczególności: przedpłatę, zaliczkę, zadatek, ratę, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą jej otrzymania w tej części.

Fakturę wystawia się nie później niż siódmego dnia od dnia wydania towaru lub wykonania usługi – § 16 ust. 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 27 kwietnia 2004 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, zaliczkowego zwrotu podatku, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2004 r. Nr 97 poz. 971 ze zm.)Jeżeli natomiast przed wydaniem towaru lub wykonaniem usługi otrzymano część lub całość należności, w szczególności: przedpłatę, zaliczkę, zadatek, ratę, fakturę wystawia się nie później niż siódmego dnia od dnia, w którym otrzymano część lub całość należności od nabywcy - § 17 ust. 1 cytowanego wyżej rozporządzenia.

W myśl postanowień § 19 ust. 1 cytowanego wyżej rozporządzenia w przypadku gdy po wystawieniu faktury udzielono rabatów, podatnik udzielający rabatu wystawia fakturę korygującą.

Fakturę korygującą wystawia się również gdy podwyższono cenę po wystawieniu faktury lub w razie stwierdzenia pomyłki w cenie lub kwocie podatku bądź w jakiejkolwiek innej pozycji faktury- zgodnie z § 20 ust. 1 i w przypadku zwrotu sprzedawcy towarów oraz zwrotu nabywcy kwot nienależnych, zwrotu nabywcy zaliczek, przedpłat, zadatków lub rat, podlegających opodatkowaniu - § 19 ust. 3.W przypadku gdy transakcja nie doszła do skutku, a zostały wcześniej wystawione faktury zaliczkowe należy wystawić faktury korygujące na całą wartość otrzymanych zaliczek.

Stosownie do postanowień art. 22 ust. 1 pkt 3 ustawy o VAT miejscem dostawy towarów jest w przypadku towarów niewysyłanych ani nietransportowanych - miejsce, w którym towary znajdują się w momencie dostawy.Ponieważ towary będące przedmiotem transakcji nie opuściły terytorium Niemiec lecz zostały tam sprzedane niemieckiemu kontrahentowi dostawa ta nie będzie podlegała opodatkowaniu w Polsce.

Powyższą transakcję należały rozliczyć w deklaracji podatkowej VAT-7 w pozycji 21- dostawa towarów oraz świadczenie usług, poza terytorium kraju.

Wnioskodawca powinien jednak wystawić faktury VAT na rzecz firmy zlecającej ze stawką 22% dokumentujące wykonanie usług pośrednictwa w sprzedaży towarów.

Zgodnie z przepisami art. 28 ust. 5 pkt 2 lit. c w przypadku usług wykonywanych przez pośredników, działających w imieniu i na rzecz osób trzecich, związanych bezpośrednio z dostawą towarów – miejscem świadczenia tych usług jest miejsce dokonania dostawy towarów.

Ze względu jednak na fakt, że dostawa towaru dla polskiej firmy nie doszła do skutku, natomiast usługa pośrednictwa została przez Wnioskodawcę wykonana (prowizja za pośrednictwo będzie pobrana) to powyższą usługę należy opodatkować w kraju. Miejsce świadczenia usług pośrednictwa świadczonego na terenie kraju należy ustalić zgodnie art. 27 ust. 1 tj. na zasadach ogólnych.Zgodnie z przepisami tego artykułu w przypadku świadczenia usług miejscem świadczenia jest miejsce, gdzie świadczący usługę posiada siedzibę, a w przypadku posiadania stałego miejsca prowadzenia działalności, z którego świadczy usługi – miejsce, gdzie świadczący usługę posiada stałe miejsce prowadzenia działalności; w przypadku braku takiej siedziby lub stałego miejsca prowadzenia działalności – miejsce stałego zamieszkania, z zastrzeżeniem ust. 2-6 i art. 28

Biorąc pod uwagę powyższe Naczelnik tut. Urzędu podzielił stanowisko Wnioskodawcy i postanowił jak w sentencji.