Naczelnik Urzędu Skarbowego w Jaśle, działając na podstawie art. 14a § 1 i § 4 ustawy z dnia 29.08.1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz art. 22 ust. 1 i art. 23 ust. 1 pkt 52 ustawy z dnia 26.07.1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 ze zm.), po rozpatrzeniu pana wniosku z dnia 19.06.2006 r. w sprawie udzielenia interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania przepisów prawa podatkowego w podatku dochodowym od osób fizycznych, stwierdza, iż przedstawione we wniosku pana własne stanowisko w sprawie jest nieprawidłowe w zakresie zaliczania do kosztów działalności gospodarczej diet i ryczałtu za noclegi.

W dniu 19.06.2006 r. wpłynął do tutejszego organu podatkowego pana wniosek o udzielenie w jego indywidualnej sprawie interpretacji przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w przedmiocie zaliczania do kosztów uzyskania przychodów diet lub kosztów wyżywienia, noclegów lub ryczałtu za noclegi. Przedstawiając stan faktyczny wskazał pan, że prowadzi działalność gospodarczą według symbolu PKD 7450.B - działalność jednoosobowych podmiotów gospodarczych prowadzących działalność gospodarczą wyłącznie na rzecz jednego podmiotu i świadczy pan usługi kierowcy. Wniosek sprowadza się do udzielenia interpretacji, czy w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą, której przedmiotem jest świadczenie usług kierowcy przysługuje prawo zaliczania przedmiotowych wydatków w koszty uzyskania przychodu oraz czym należy powyższe wydatki udokumentować. Przedstawiając własne stanowisko w sprawie uważa pan, iż powyższe wydatki stanowią koszt uzyskania przychodu biorąc pod uwagę, iż wykonując tego rodzaju usługi - przewożąc różne towary przebywa pan kilka, a nawet kilkanaście dni w miesiącu poza domem.

Ustawa z dnia 26.07.1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 ze zm.) nie zawiera jednoznacznej definicji kosztów uzyskania przychodu. Podstawowe znaczenie w ich ustaleniu ma treść art. 22 i art. 23 ww. ustawy oraz utrwalone orzecznictwo podatkowe. Diety - przeznaczone na pokrycie kosztów wyżywienia i ryczałty za noclegi, na które powołuje się pan w treści wniosku bezpośrednio związane są z podróżami służbowymi. Problematykę zaliczania w koszty uzyskania przychodów wydatków z tytułu podróży służbowych osób prowadzących działalność gospodarczą reguluje art. 23 ust. 1 pkt 52 ustawy z dnia 26.07.1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych. Biorąc pod uwagę treść powyższego przepisu, nie uważa się za koszt uzyskania przychodu wartości diet z tytułu podróży służbowych tych osób - w części przekraczającej wysokość diet przysługujących pracownikom, określoną w odrębnych przepisach wydanych przez właściwego ministra. Odnośnie zagranicznych podróży służbowych odrębnymi przepisami są przepisy rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 19.12.2002 r. w sprawie wysokości oraz warunków ustalania należności przysługujących pracownikowi zatrudnionemu w państwowej lub samorządowej jednostce sfery budżetowej z tytułu podróży służbowej poza granicami kraju (Dz. U. Nr 236, poz. 1991). Podróże służbowe odbywane na obszarze kraju uregulowane zostały natomiast rozporządzeniem Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 19.12.2002 r. w sprawie wysokości oraz warunków ustalania należności przysługujących pracownikowi zatrudnionemu w państwowej lub samorządowej jednostce sfery budżetowej z tytułu podróży służbowej na obszarze kraju (Dz. U. Nr 236, poz. 1990). Zgodnie więc z powyższym zapisem osoby prowadzące działalność gospodarczą mają prawo zaliczania w koszty działalności gospodarczej wydatków na wyżywienie w wysokości nieprzekraczającej wysokości diet, które przysługują pracownikom pod warunkiem odbycia podróży służbowej.

Wymienione powyżej rozporządzenia nie zawierają jednak definicji podróży służbowej. Definicja ta zawarta została w art. 77⁵ § 1 ustawy z dnia 26.06.1974 r. - Kodeks pracy (Dz. U. z 1998 r. Nr 21, poz. 94 ze zm.), zgodnie z którym pojęcie podróży służbowej sprecyzowane zostało jako wykonywanie na polecenie pracodawcy zadania służbowego poza miejscowością, w której znajduje się siedziba pracodawcy lub poza stałym miejscem pracy. W przypadku więc osób fizycznych prowadzących działalność gospodarczą w zakresie świadczenia usług kierowcy brak jest podstaw do przyjęcia, iż usługi te wiążą się w jakikolwiek sposób z odbywaniem podróży służbowej. Wykazany przez pana rodzaj świadczonych usług polega bowiem ze swej istoty na przemieszczaniu się określonym pojazdem po dowolnym obszarze, co oznacza w praktyce iż nie ma stałego miejsca wykonywania działalności. A zatem usługi kierowcy polegające na ciągłych wyjazdach, stanowiące podstawowy przedmiot prowadzonej działalności gospodarczej nie mogą być w świetle powyższego traktowane jako podróże służbowe w rozumieniu art. 23 ust. 1 pkt 52 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Jeśli zaś chodzi o ryczałt za nocleg to zgodnie z treścią zacytowanych powyżej rozporządzeń jest to należność przysługująca pracownikom w związku z odbytą podróżą służbową, a pan prowadząc działalność gospodarczą ma prawo zaliczać z zastrzeżeniem art. 23 ww. ustawy w koszty działalności faktycznie poniesione i prawidłowo udokumentowane wydatki poniesione w celu osiągnięcia przychodu. Tym samym nie do zaakceptowania jest stanowisko pana wyrażone we wniosku w przedmiocie zasadności zaliczania w koszty działalności diet i ryczałtu za noclegi, gdyż nie ma ono oparcia zarówno w obowiązujących przepisach podatkowych, jak również utrwalonym orzecznictwem podatkowym.

Równocześnie informuje się, iż zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych kosztami uzyskania przychodu z poszczególnego źródła są wszelkie koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23. Generalnie należy przyjąć więc, że kosztami uzyskania przychodów są wszelkie racjonalne i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, których bezpośrednim celem jest osiągnięcie, zabezpieczenie i zachowanie źródła przychodów. Biorąc więc pod uwagę charakter świadczonych przez pana usług w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, wydatki faktycznie ponoszone w związku z noclegami na trasie, udokumentowane stosownymi dowodami księgowymi o których mowa w rozporządzeniu Ministra Finansów z dnia 26.08.2003 r. w sprawie prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów (Dz. U. Nr 152, poz. 1475 ze zm.) wypełniają powyższe dyspozycje i mogą być zaliczone do kosztów uzyskania przychodu.