Zgodnie z art. 14a § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa, (Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60) stosownie do swojej właściwości naczelnik urzędu skarbowego, naczelnik urzędu celnego lub wójt, burmistrz (prezydent miasta), starosta lub marszałek województwa na pisemny wniosek podatnika, płatnika lub inkasenta mają obowiązek udzielić pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w ich indywidualnych sprawach, w których nie toczy się postępowanie podatkowe lub kontrola podatkowa albo postępowanie przed sądem administracyjnym.

Pismem z dnia 28.04.2006 r. Podatnik wystąpił do tut. organu z wnioskiem o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego, przedstawiając następujący stan faktyczny:

Podatnik jest wspólnikiem spółki jawnej. Jako wkład do ww. spółki wniesione zostały przez drugiego wspólnika wierzytelności, na łączną kwotę 117.000 zł., nabyte wcześniej w ramach prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej. Aktualnie dłużnik zamierza dokonać spłaty ciążącego na nim długu, na rzecz obecnego wierzyciela.

Na tle opisanego stanu faktycznego Wnioskodawca formułuje stanowisko, iż przychód z tytułu spłaty zadłużenia wobec spółki jawnej stanowi dla niego – jako wspólnika spółki - przychód z pozarolniczej działalności gospodarczej, na podstawie przepisu art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Naczelnik Pierwszego Urzędu Skarbowego w Szczecinie stwierdza, iż w przedstawionym stanie faktycznym i obowiązującym w dacie zaistnienia opisanych zdarzeń stanie prawnym, prezentowane przez Podatnika stanowisko jest prawidłowe.

W opisanym stanie faktycznym zastosowanie znajdują przepisy ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000 r., Nr 14, poz. 176 ze zm.) - art. 5a pkt 6, art. 8, art. 10 ust. 1 pkt 3 oraz art. 11, w zakresie, w jakim dotyczą pozarolniczej działalności gospodarczej, także prowadzonej w formie spółki.

Dla określenia samej istoty spółki jawnej, jako podmiotu prawa przytoczyć należy ponadto przepisy ustawy z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych (Dz. U. Nr 94, poz. 1037 ze zm.). Zgodnie z treścią przepisu art. 3 ww. ustawy przez umowę spółki wspólnicy lub akcjonariusze zobowiązują się dążyć do osiągnięcia wspólnego celu przez wniesienie wkładów oraz jeżeli umowa lub statut spółki tak stanowi, przez współdziałanie w inny określony sposób. Wspólnym celem, o którym mowa powyżej, może być m.in. prowadzenie działalności gospodarczej. Na podstawie przepisu art. 5a pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, pozarolniczą działalność gospodarczą jest działalność zarobkowa wykonywana w sposób zorganizowany i ciągły, prowadzona we własnym imieniu i na własny lub cudzy rachunek, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1,2 i 4-9. Przychody te mogą być uzyskiwane przez podatnika indywidualnie albo przez uczestnictwo w spółce czy innym podmiocie o charakterze zbiorowym. Podmiot taki, traktowany jako całość, nie jest zobowiązany do opodatkowywania osiąganych przez siebie dochodów, jeśli nie posiada osobowości prawnej ani nie charakteryzuje się innymi cechami, decydującymi o jego podmiotowości na gruncie prawa podatkowego. Do opodatkowywania tak uzyskanych przychodów zobowiązane są natomiast skupione w nim osoby fizyczne, jako podatnicy podatku dochodowego od osób fizycznych. Wyodrębnienie takiego zbiorowego podmiotu ma na gruncie prawa podatkowego znaczenie w sytuacji, gdy konieczne jest określenie przychodów i kosztów ich uzyskania dla każdego podatnika z osobna, zgodnie z dyspozycją przepisu art. 8 ww. ustawy. Na podstawie jego treści przychody z udziału w spółce niebędącej osobą prawną, ze wspólnej własności, wspólnego przedsięwzięcia, wspólnego posiadania lub wspólnego użytkowania rzeczy lub praw majątkowych u każdego podatnika określa się proporcjonalnie do jego prawa w udziale w zysku oraz z zastrzeżeniem ust. 1a, łączy się z pozostałymi przychodami ze źródeł, z których dochód podlega opodatkowaniu według skali, o której mowa w art. 27 ust. 1. W przypadku braku przeciwnego dowodu przyjmuje się, że prawa do udziału w zysku są równe.

Podmiotem zbiorowym, o którym mowa powyżej może być spółka jawna, która jest spółką prawa handlowego nie posiadającą osobowości prawnej (spółka osobowa). Wkład wspólnika do spółki może polegać na przeniesieniu lub obciążeniu własności rzeczy lub innych praw (np. wierzytelności) a także na dokonaniu innych świadczeń na rzecz spółki, o czym stanowi przepis art. 48 § 2 ustawy kodeksu spółek handlowych. Prawa, które wspólnik zobowiązuje się wnieść do spółki, uważa się za przeniesione na spółkę i od tego momentu stanowią one jej majątek (zgodnie z dyspozycją art. 28 Kodeksu spółek handlowych). Przeniesienie wierzytelności na osobę trzecią jest możliwe na podstawie przepisów ustawy z dnia z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16. poz. 93 ze zm.). Zgodnie z brzmieniem przepisu art. 509 § 2 tejże ustawy wraz z wierzytelnością przechodzą na nabywcę wszelkie związane z nią prawa, w szczególności roszczenia o zaległe odsetki.

Zgodnie z utrwaloną linią orzecznictwa, ustalając przychód uzyskany z udziału w spółce należy w pierwszej fazie ustalić dochód spółki bazując na domniemaniu, że jest ona podatnikiem od osiągniętego przez siebie dochodu. Natomiast w drugiej fazie ustala się dochód wspólnika z udziału w spółce w oparciu o zasadę, że dochód wspólnika jest proporcjonalny do jego udziału w spółce. Dochód taki przypisany jest wspólnikowi w roku jego zrealizowania przez spółkę i zaliczany do tego źródła przychodu, do którego byłby zaliczany gdyby podatnikiem była spółka.

W momencie spłaty zadłużenia wynikającego z wierzytelności, wniesionej jako wkład, spółka jawna uzyskuje przychód. Zgodnie z art. 14 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych za przychód z działalności, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3, uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. Podatnik uczestniczący w spółce, na rzecz której następuje spłata zadłużenia z tytułu wierzytelności, będącej przedmiotem wkładu zobowiązany jest wobec tego do opodatkowania tej części powstałego przychodu spółki, która przypada proporcjonalnie do jego prawa w udziale w zysku i wykazania go jako przychodu z pozarolniczej działalności gospodarczej, a nie z innego źródła przychodu, nawet jeśli takie źródło zostało wyodrębnione na gruncie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W związku z powyższym przychody osiągnięte przez Podatnika z tytułu spłaty wierzytelności stanowiącej wkład do spółki jawnej podlegać będą opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, jako przychody uzyskiwane przez niego z pozarolniczej działalności gospodarczej.

Przedmiotowa interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego we wniosku i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia przedmiotowych zdarzeń.

Stosownie do postanowień art. 14b § 1 i 2 ustawy Ordynacja podatkowa udzielona interpretacja nie jest wiążąca dla podatnika, wiąże natomiast organy podatkowe oraz organy kontroli skarbowej - do czasu jej zmiany lub uchylenia.

Na postanowienie niniejsze służy zażalenie do Dyrektora Izby Skarbowej w Szczecinie za pośrednictwem tut. organu, w terminie 7 dni od daty doręczenia postanowienia (art. 14a § 4 w związku z art. 236 § 2 pkt 1 ustawy Ordynacja podatkowa).