STAN FAKTYCZNY
Z przedstawionego w piśmie stanu faktycznego wynika, iż spółka jawna zobowiązana jest do prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów na zasadach określonych rozporządzeniem Ministra Finansów z dnia 26 sierpnia 2003r. w sprawie prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów (Dz. U. Nr 152, poz. 1475 z zm.). Spółka jawna prowadzi działalność gospodarczą w zakresie handlu artykułami motoryzacyjnymi, wykonuje usługi motoryzacyjne oraz wynajmuje lokale handlowe dla osób trzecich. Spółka jawna od 1993r. jest właścicielem nieruchomości położonej w Białymstoku, przy ul. ... i w roku 2006 dokonała remontu koniecznego jednego z wynajmowanych budynków handlowych polegającego na wymianie okien, naprawie dachu polegającej na wymianie pokrycia dachowego oraz wykonaniu elewacji zewnętrznej budynku. Na przedmiotowy remont Spółka nie uzyskała zezwolenia od organów nadzoru budowlanego. Przedmiotowy wydatek nie został w całości opłacony na rzecz wykonawcy w miesiącu lipcu 2006r., będzie natomiast kompensowany z należnego czynszu za wynajem lokalu użytkowego, najemca jest bowiem jednocześnie wykonawcą usługi remontowej oraz najemcą wyremontowanego lokalu użytkowego.
W tak przedstawionym stanie faktycznym postawiono pytanie: czy podatnicy mają prawow miesiącu lipcu roku podatkowego 2006 wydatek (udokumentowany fakturą VAT z dnia 27 lipca 2006r., nieopłaconą w całości w miesiącu lipcu 2006r.) na remont konieczny wynajmowanego budynku handlowego w kwocie netto 19.500,00 zł zaewidencjonowaćw kol. 14 podatkowej księgi przychodów i rozchodów oraz zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów roku podatkowego 2006?

STANOWISKO PODATNIKA
Zdaniem Wnioskodawców: co do zasady u podatników zobowiązanych do prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów stosownie do art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.) do kosztów uzyskania przychodu zalicza się wszelkie wydatki związane z zakresem prowadzonej działalności gospodarczej, które zostały poniesione oraz opłacone w całości. Ponieważ bezspornie należało wykonać remont konieczny wynajmowanego budynku przedmiotowy wydatek może być zaliczony do kosztów uzyskania przychodów, z tym że jego zaliczenie w podatkowej księdze przychodów i rozchodów nastąpi dopiero w miesiącu w którym czynsz za wynajem lokalu w 100% skompensuje wartość poniesionego wydatku na remont konieczny budynku handlowego. Stosownie do powyższego za niedopuszczalne należy uznać częściowe zaliczanie przedmiotowego wydatku do kosztów uzyskania przychodu na podstawie zawartych porozumień o kompensacie rozrachunków zawartych pomiędzy spółką jawną a wykonawcą remontu spółką z ograniczoną odpowiedzialnością prowadzącą działalność pod firmą " ...." z siedzibą w Białymstoku.

OCENA PRAWNA STANOWISKA PYTAJĄCEGO Z PRZYTOCZENIEM PRZEPISÓW PRAWA
Zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /tekst jednolity: Dz.U. z 2000r. Nr 14, poz. 176 z późn.zm./ kosztami uzyskania przychodów z poszczególnego źródła są wszelkie koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23 ustawy.
Aby zatem wydatek mógł być uznany za koszt uzyskania przychodu, winien, w myśl powołanego wyżej przepisu, spełniać łącznie następujące warunki:
- pozostawać w związku przyczynowym z przychodem lub ze źródłem przychodu i być poniesiony w celu osiągnięcia przychodu,
- nie znajdować się na liście kosztów nieuznawanych za koszty uzyskania przychodów, wymienionych w art. 23 ust.1 ustawy.
Kosztami podatkowymi w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych są zarówno koszty, które pozostają w bezpośrednim związku przyczynowo- skutkowym z przychodami podatkowymi, jak również koszty pośrednie, których powiązanie z konkretnym przychodem nie jest możliwe, jednak ich poniesienie jest racjonalnei niezbędne dla prawidłowego funkcjonowania przedsiębiorstwa; po wyłączeniu zastrzeżonych w ustawie. Tego rodzaju kosztem jest m.in. wydatek dotyczący remontu składników majątku przedsiębiorstwa.
Zdaniem tut. organu podatkowego, w przypadku wydatków dotyczących remontu składników majątku przedsiębiorstwa, wydatki te, należy rozpoznawać w rozliczeniach podatkowych w dacie ich poniesienia.
Art. 24a ust. 1 w/w ustawy zobowiązuje osoby fizyczne, spółki cywilne osób fizycznych, spółki jawne osób fizycznych oraz spółki partnerskie, wykonujące działalność gospodarczą do prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów, zwanej dalej "księgą", z zastrzeżeniem ust. 3 i 5, albo ksiąg rachunkowych, zgodnie z odrębnymi przepisami, w sposób zapewniający ustalenie dochodu /straty/, podstawy opodatkowania i wysokości należnego podatku za rok podatkowy, w tym za okres sprawozdawczy, a także uwzględniania w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych informacji niezbędnych do obliczenia wysokości odpisów amortyzacyjnych zgodnie z przepisami art. 22a - 22o.
Podatnicy prowadzący podatkową księgę przychodów i rozchodów zobowiązani są do stosowania przepisów rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 26 sierpnia 2003r. w sprawie prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów /Dz. U. Nr 152, poz. 1475 z późn. zm./.
W podatkowej księdze przychodów i rozchodów należy wpisywać tylko wydatki stanowiące koszty uzyskania przychodów w rozumieniu przepisów ustawy podatkowej.
Zgodnie zaś z objaśnieniami do podatkowej księgi przychodów i rozchodów, zawartymi w załączniku nr 1, stanowiącym integralną część w/w rozporządzenia, kolumna 14 księgi jest przeznaczona do wpisywania pozostałych kosztów (poza wymienionymiw kolumnach 10-13), z wyjątkiem kosztów, które zgodnie z art. 23 ustawy o podatku dochodowym nie uznaje się za koszty uzyskania przychodów.
Pojęcie kompensaty (potrącenia) określa art. 498 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964r. Kodeks cywilny /Dz. U. Nr 16, poz. 93 z późn. zm./, zgodnie z którym gdy dwie osoby są jednocześnie względem siebie dłużnikami i wierzycielami, każda z nich może potrącić swoją wierzytelność z wierzytelności drugiej strony, jeżeli przedmiotem obu wierzytelności są pieniądze lub rzeczy tej samej jakości oznaczone tylko co do gatunku, a obie wierzytelności są wymagalne i mogą być dochodzone przed sądem lub przed innym organem państwowym. Wskutek potrącenia obie wierzytelności umarzają się nawzajem do wysokości wierzytelności niższej.
W znaczeniu prawnym potrącenie jest zatem jedną z form wywiązywania się z zobowiązania. W wyniku kompensaty dochodzi do wygaszenia zobowiązania, co jest równoznaczne w skutkach ze spełnieniem świadczenia.
Zatem, mając na uwadze cytowane wyżej przepisy w przedstawionym stanie faktycznym należy uznać, że wydatek na remont konieczny wynajmowanego budynku handlowego w kwocie netto 19.500,00 zł (udokumentowany fakturą VAT z dnia 27 lipca 2006r., nieopłaconą w całości w miesiącu lipcu 2006r.) nie stanowi kosztów uzyskania przychodów w miesiącu lipcu 2006 r., a tym samym nie podlega równieżw miesiącu lipcu 2006r. wpisaniu do kol. 14 w podatkowej księdze przychodów i rozchodów. Przedmiotowy wydatek, zdaniem tut. organu podatkowego, powinien być zaliczony do kosztów uzyskania przychodu - w dacie jego poniesienia, czyli w momencie dokonywania kompensaty - na podstawie zawartych porozumień o kompensacie (potrącenia) rozrachunków zawartych pomiędzy spółką jawną, a spółką z ograniczoną odpowiedzialnością, będącą wykonawcą remontu i najemcą wyremontowanego lokalu użytkowego.
W związku z powyższym Naczelnik Drugiego Urzędu Skarbowego w Białymstoku stwierdza, iż stanowisko Wnioskodawców w przedmiotowej sprawie jest nieprawidłowe.
Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.