Decyzja

Dyrektor Izby Skarbowej w Gdańsku działając na podstawie:

• art. 14 b § 5 pkt 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.);

po rozpatrzeniu zażalenia wniesionego pismem z dnia 4 lipca 2006r. na postanowienie Naczelnika Pomorskiego Urzędu Skarbowego w Gdańsku znak VI/443-93/06/JW z dnia 23 czerwca 2006r. zawierające pisemną interpretację co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w sprawie określenia momentu powstania obowiązku podatkowego oraz sposobu udokumentowania transakcji, polegającej na nabyciu towaru od kontrahenta z kraju trzeciego, w sytuacji gdy odprawa celna towaru dokonywana jest na terytorium Wielkiej Brytanii w świetle przepisów ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.)

zmienia postanowienie będące przedmiotem zażalenia.

UZASADNIENIE

Pismem z dnia 16 marca 2006r. Spółka zwróciła się do Naczelnika Pomorskiego Urzędu Skarbowego w Gdańsku z wnioskiem o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania przepisów prawa podatkowego w sprawie określenia momentu powstania obowiązku podatkowego oraz sposobu udokumentowania transakcji, polegającej na nabyciu towaru od kontrahenta z kraju trzeciego, w sytuacji gdy odprawa celna towaru dokonywana jest na terytorium Wielkiej Brytanii w świetle przepisów ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.).

W złożonym zapytaniu Podatnik wskazał następujący stan faktyczny:

Podatnik nabywa towary od kontrahenta z siedzibą w Stanach Zjednoczonych. Towary są wysyłane przez firmę X z USA do firmy X z Wielkiej Brytanii w ramach zbiorczej przesyłki dla wielu końcowych odbiorców z terytorium Unii Europejskiej; dopuszczane są do obrotu na terytorium Wielkiej Brytanii, uzyskując status towarów wewnątrzwspólnotowych. Następnie, za pośrednictwem firmy przewozowej (świadczącej usługi przewozu na rzecz sprzedawcy) towary dostarczane są Wnioskującemu. Na fakturze i listach przewozowych jako sprzedawca wskazany jest kontrahent z USA, a jako nabywca Podatnik.

Jednocześnie Wnioskujący przedstawił własne stanowisko, zgodnie z którym obowiązek podatkowy dla opisanej transakcji powstanie w dniu nabycia towarów (tj. przyjęcia do magazynu Spółki na terytorium Polski), a Podatnik,  zgodnie z przepisami art. 106 ust. 7 ustawy o VAT, będzie zobowiązany do wystawienia faktury wewnętrznej dokumentującej nabycie towarów w miesiącu, w którym powstanie obowiązek podatkowy z tytułu zrealizowanej transakcji.

Naczelnik Pomorskiego Urzędu Skarbowego w Gdańsku postanowieniem znak VI/443-93/06/JW z dnia 23 czerwca 2006r. uznał, iż w odniesieniu do opisanego stanu faktycznego stanowisko zawarte w przedmiotowym wniosku, zgodnie z którym Wnioskujący uważa, iż obowiązek podatkowy dla opisanej transakcji powstanie w dniu nabycia towarów (tj. przyjęcia do magazynu Spółki na terytorium Polski), a Podatnik,  zgodnie z przepisami art. 106 ust. 7 ustawy o VAT, będzie zobowiązany do wystawienia faktury wewnętrznej dokumentującej nabycie towarów w miesiącu, w którym powstanie obowiązek podatkowy z tytułu zrealizowanej transakcji, jest nieprawidłowe.

W uzasadnieniu Naczelnik Pomorskiego Urzędu Skarbowego w Gdańsku wskazał, iż zgodnie z art. 22 ust. 4 ustawy o podatku od towarów i usług w przypadku gdy miejscem rozpoczęcia wysyłki lub transportu towarów jest terytorium państwa trzeciego, dostawę towarów dokonywaną przez podatnika, który również jest podatnikiem z tytułu importu tych towarów, uważa się za dokonaną na terytorium kraju. Kontrahent ze Stanów Zjednoczonych powinien zatem dokonać rejestracji w Polsce dla potrzeb rozliczenia podatku VAT z tytułu przedmiotowej transakcji uzyskując numer NIP. Jednocześnie Naczelnik Pomorskiego Urzędu Skarbowego w Gdańsku wskazał, iż ustawodawca przewidział możliwość rozliczenia przedmiotowej transakcji przez polskiego nabywcę. W myśl bowiem art. 17 ust. 1 pkt 5 ustawy podatnikami są również osoby prawne, jednostki organizacyjne nie posiadające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne nabywające towary, jeżeli dokonującym ich dostawy na terytorium kraju jest podatnik nie posiadający siedziby, stałego miejsca prowadzenia działalności lub stałego miejsca zamieszkania na terytorium kraju, z zastrzeżeniem art. 135-138. Naczelnik Pomorskiego Urzędu Skarbowego wskazał, iż transakcja nabycia towarów od kontrahenta amerykańskiego stanowi dostawę towarów, dla której podatnikiem jest ich nabywca, tj. Wnioskujący. Moment powstania obowiązku podatkowego jest tożsamy z momentem wystawienia faktury przez kontrahenta ze Stanów Zjednoczonych. Spółka jest obowiązana wystawić fakturę wewnętrzną na podstawie art. 106 ust. 7 ustawy w terminie 7 dni od dnia wydania towaru przez przewoźnika działającego na rzecz dostawcy.

Na powyższe postanowienie Naczelnika Pomorskiego Urzędu Skarbowego w Gdańsku Spółka pismem z dnia 4 lipca 2006r. złożyła zażalenie wnosząc o ponowne rozpatrzenie sprawy i jego zmianę.

W uzasadnieniu zażalenia Wnioskujący ponownie przedstawiając stan faktyczny sprawy wskazał, iż zgodnie z art. 19 ust. 4 ustawy o podatku od towarów i usług obowiązek podatkowy powstanie nie później niż w 7 dniu, licząc od daty dokonania dostawy, dla której podatnikiem jest nabywca, a więc najpóźniej 7 dnia od dnia otrzymania towaru na terytorium Polski. Zdaniem Podatnika, faktura wystawiona przez kontrahenta amerykańskiego nie rodzi żadnych skutków dla podatku od towarów i usług, gdyż faktura ta jest jedynie dowodem wydania towaru na terytorium USA, a nie potwierdza dokonania dostawy na terytorium RP. Moment powstania obowiązku podatkowego jest natomiast związany z datą wystawienia faktury przez podatnika nierezydenta tylko w przypadku wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów.

Dyrektor Izby Skarbowej w Gdańsku, biorąc pod uwagę przedstawiony w sprawie stan faktyczny oraz obowiązujące przepisy prawa stwierdza co następuje.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54 poz. 535 ze zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają:

• odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;
• eksport towarów;
• import towarów;
• wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;
• wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

W świetle art. 2 pkt 7 cyt. ustawy przez import towarów należy rozumieć przywóz towarów z terytorium państwa trzeciego na terytorium kraju. Z przedstawionego przez Podatnika stanu faktycznego wynika, iż nabywane przez Podatnika towary nie są przywożone bezpośrednio ze Stanów Zjednoczonych (z terytorium państwa trzeciego) na terytorium kraju. Towary są wysyłane przez firmę X z USA w ramach zbiorczej przesyłki do firmy X w Wielkiej Brytanii i tam dopuszczane są do obrotu, uzyskując status towarów wewnątrzwspólnotowych. Dostawa towarów z terytorium państwa trzeciego na terytorium innego niż Polska państwa członkowskiego nie stanowi natomiast importu towarów w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług.

Zgodnie z art. 79 Rozporządzenia Rady (EWG) nr 2913/92 z dnia 12.10.1992r ustanawiającym Wspólnotowy Kodeks Celny, zastosowanie procedury dopuszczenia do obrotu nadaje towarowi niewspólnotowemu status towaru wspólnotowego. Oznacza to, że po spełnieniu wszystkich formalności, a zwłaszcza dokonaniu zgłoszenia celnego oraz zapłaceniu należności celnopodatkowych można swobodnie dysponować towarem na obszarze celnym Wspólnoty Europejskiej. Obowiązek podatkowy w imporcie towarów powstaje co do zasady z chwilą objęcia towarów procedurą dopuszczenia do obrotu, a więc z chwilą dokonania odprawy celnej. Obowiązek poboru podatku z tytułu importu spoczywa na właściwych organach dla kraju, w którym dokonano odprawy i dopuszczenia towaru do obrotu na terenie europejskiej wspólnoty celnej.

Dyrektor Izby Skarbowej w Gdańsku wskazuje zatem, iż odprawienie oraz dopuszczenie do obrotu towarów na terytorium Wielkiej Brytanii stanowi import towarów na terytorium właśnie tego państwa, a opodatkowanie tej transakcji podlega regulacjom obowiązującym na terytorium Anglii.

W świetle uregulowań zawartych w art. 21 ust.1, lit. a Szóstej Dyrektywy Rady z dnia 17 maja 1997r w sprawie harmonizacji przepisów państw członkowskich dotyczących podatków obrotowych - wspólny system podatku od wartości dodanej: ujednolicona podstawa wymiaru podatku (770388/EWG), w przypadku gdy płatnikiem podatku jest podatnik, który nie jest zamieszkały na terytorium danego kraju, państwa członkowskie mogą udzielić mu zezwolenia na wyznaczenie przedstawiciela podatkowego jako płatnika podatku. Możliwość taka podlega warunkom i procedurom przewidzianym w każdym państwie członkowskim.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, iż towary wysyłane są przez firmę X w Stanach Zjednoczonych do firmy X w Wielkiej Brytanii i dopuszczane do obrotu na terytorium Wielkiej Brytanii. Mając na uwadze powyższe, należy wskazać, iż dostawa towaru z terytorium USA do Wielkiej Brytanii stanowi import towarów opodatkowany na terytorium Wielkiej Brytanii. Obowiązek uiszczenia opłat celnych z tytułu importu towarów ciąży na kontrahencie amerykańskim. Przedmiotowe towary zostały odprawione w imieniu kontrahenta ze Stanów Zjednoczonych przez jego przedstawiciela podatkowego ? firmę X w Wielkiej Brytanii zarejestrowanego jako podatnik podatku od wartości dodanej na terenie Anglii. Tam też zostały rozliczone należności celne i podatkowe z tytułu importu towarów. Towary po dopuszczeniu ich do obrotu na terytorium Wielkiej Brytanii, są przewożone z terytorium Anglii do Polski.

Zatem przywóz do kraju towaru uprzednio zaimportowanego i dopuszczonego do obrotu na obszarze Wspólnoty będzie dla Spółki wewnątrzwspólnotowym nabyciem towarów i zrodzi skutki w zakresie obowiązku rozliczenia w Polsce podatku od towarów i usług z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów.

W myśl bowiem definicji zawartej w art. 9 ust. 1 ustawy przez wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 4, rozumie się nabycie prawa do rozporządzania jak właściciel towarami, które w wyniku dokonanej dostawy są wysyłane lub transportowane na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium państwa członkowskiego rozpoczęcia wysyłki lub transportu przez dokonującego dostawy, nabywcę towarów lub na ich rzecz.

Jednocześnie, zgodnie z ust. 2 art. 9 ustawy, wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów ma miejsce pod warunkiem, iż:

1. nabywcą towarów jest:

a) podatnik, o którym mowa w art. 15, lub podatnik podatku od wartości dodanej, a nabywane towary mają służyć czynnościom wykonywanym przez niego jako podatnika,
b) osoba prawna nie będąca podatnikiem, o której mowa w lit. a - z zastrzeżeniem art. 10;

2. dokonujący dostawy towarów jest podatnikiem, o którym mowa w pkt. 1 lit. a.

Uwzględniając to, iż transakcja polegająca na nabyciu towarów od kontrahenta amerykańskiego, dopuszczonych do obrotu na terytorium Wielkiej Brytanii spełnia definicję wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów w rozumieniu art. 9 ust. 1 ustawy, wskazać należy, że Spółka jest zobowiązana opodatkować w kraju wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów na podstawie art. 5 ust.1 pkt 4 w związku z art. 9 ust. 1 i 2 ustawy.

Zgodnie z art. 20 ust. 5 ustawy o podatku od towarów i usług w wewnątrzwspólnotowym nabyciu towarów obowiązek podatkowy powstaje 15. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym dokonano dostawy towaru będącego przedmiotem wewnątrzwspólnotowego nabycia, z zastrzeżeniem ust. 6-9. W myśl art. 20 ust. 6 ustawy w przypadku gdy przed terminem, o którym mowa w ust. 5, podatnik podatku od wartości dodanej wystawił fakturę, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wystawienia faktury.

Jeżeli zatem kontrahent amerykański wystawił fakturę przed dokonaniem dostawy towaru będącego przedmiotem wewnątrzwspólnotowego nabycia obowiązek podatkowy z tytułu transakcji powstał z dniem wystawienia przedmiotowej faktury.

Jednocześnie, Dyrektor Izby Skarbowej w Gdańsku wskazuje, iż zgodnie z art. 106 ust. 7 ustawy w przypadku czynności wymienionych w art. 7 ust. 2 i art. 8 ust. 2, wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, dostawy towarów, dla której podatnikiem jest ich nabywca, oraz importu usług wystawiane są faktury wewnętrzne; za dany okres rozliczeniowy podatnik może wystawić jedną fakturę dokumentującą te czynności dokonane w tym okresie.

Szczegółowe zasady wystawiania faktur (w tym wewnętrznych) oraz faktur korygujących określone zostały w rozporządzeniu Ministra Finansów z dnia 25 maja 2005r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, zaliczkowego zwrotu podatku, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz.U. Nr 95, poz. 798). Zgodnie z § 25 ust. 1 rozporządzenia przepisy § 9, § 13-17, § 19, § 20 i § 23 stosuje się odpowiednio do faktur wewnętrznych, o których mowa w art. 106 ust. 7 ustawy o VAT. W myśl § 13 ust. 1 rozporządzenia fakturę wystawia się nie później niż siódmego dnia od dnia wydania towaru lub wykonania usługi, z zastrzeżeniem § 14 i § 15.

Spółka jest zatem obowiązana udokumentować wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów fakturą wewnętrzną wystawioną zgodnie z zasadami określonymi w w/w rozporządzeniu Ministra Finansów, w terminie 7 dni od dnia wydania towaru przez dostawcę. Dyrektor tut. Izby podkreśla, iż chwila otrzymania faktury pierwotnej czy data jej wystawienia przez kontrahenta nie ma  znaczenia dla określenia terminu, w którym Spółka ma obowiązek wystawić fakturę wewnętrzną.

W świetle powyższego Naczelnik Pomorskiego Urzędu Skarbowego w Gdańsku dokonał nieprawidłowej oceny stanowiska Wnioskującego w odniesieniu do przedstawionego stanu faktycznego. Stąd ? zgodnie z przepisem art. 14 b § 5 pkt 1 Ordynacji podatkowej, Dyrektor Izby Skarbowej w Gdańsku orzekł jak w sentencji decyzji. Decyzja niniejsza jest ostateczna w toku instancji.