Działając na podstawie art. 14a § 1 i § 4b ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja Podatkowa (Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.), Naczelnik Drugiego Urzędu Skarbowego Łódź - Górna nie podziela poglądu przedstawionego we wniosku z dnia 06.03.2006 r. (przesłano pocztą w dniu 10.03.2006 r.), uzupełnionym w dniu 23.03.2006 r. oraz w dniu 20.04.2006 r. stanowiącym wniosek w sprawie udzielenia informacji o zakresie stosowania przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie, w której nie toczy się postępowanie podatkowe lub kontrola podatkowa albo postępowanie przed sądem administracyjnym.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, iż od 1996 r. był Pan zatrudniony przez zagranicznego pracodawcę. W marcu 2004 r. otrzymał Pan wynagrodzenie po raz ostatni, choć kontrakt o pracę nie został rozwiązany. Rozwiązanie umowy o pracę nastąpiło w czerwcu 2005 r. Dla swojego pracodawcy był Pan również klientem, kupując od niego towary sprzedawane następnie w kraju. Wobec wstrzymania wypłat za swoje wynagrodzenia, ze swojej strony przestał Pan płacić za dostarczony towar traktując to jako zabezpieczenie przy dochodzeniu swoich praw pracowniczych. W grudniu zeszłego roku doszło do porozumienia, na mocy którego spłacił Pan część swojego zadłużenia wobec pracodawcy, a on zrzekł się swoich praw do pozostałej części zadłużenia traktując ją jako zapłatę za okres kiedy faktycznie wynagrodzenia Pan nie otrzymywał.

Ponieważ podanie nie spełniało wymogów określonych przepisami prawa, pismem Nr I-2/415/15/2006 z dnia 17 marca 2006 r. wezwano stronę do uzupełnienia wniosku, zgodnie z przepisami art. 169 § 1 i § 2, w związku z art. 14a § 5 cytowanej ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r..

W dniu 23 marca 2006 r. uzupełnił Pan wniosek uiszczając opłatę skarbową w kwocie 5,00 zł, wypowiadając się, iż w sprawie która jest przedmiotem wniosku nie toczy się postępowanie podatkowe, kontrola podatkowa, ani postępowanie przed sądem administracyjnym. Ponadto uzupełnił Pan wniosek o tłumaczenie z języka francuskiego umowy o pracę z dnia 1 lipca 1996 r.

W piśmie z dnia 20 kwietnia 2006 r. oświadczył Pan, że prowadzi działalność gospodarczą od 1998 r. wyłącznie na terenie Polski (od 2004 roku działalność gospodarcza opodatkowana jest podatkiem liniowym), oraz że sprzedaje towary importowane z firm francuzkiej. Towary kupował Pan od tej firmy a potem sprzedawał w ramach prowadzonej działalności, a na podstawie umowy o pracę znajdował klientów w Polsce, którzy kupowali towar bezpośrednio od Pana pracodawcy. Oświadczył Pan, że podatki z tytułu umowy o pracę oraz z działalności gospodarczej płacił tylko w Polsce oraz że pracę na rzecz pracodawcy wykonywał Pan także tylko na terenie Polski.

W związku z powyższym prosi Pan o jednoznaczną wykładnię na temat kwestii jak wyliczyć koszty uzyskania przychodów związanych z uzyskanym przychodem w ramach kompensaty. Pana zdaniem do wyliczenia wartości towaru będącego przedmiotem kompensaty należy przyjąć kurs euro z dnia dokonania ostatniej płatności, po wykonaniu której sama kompensata doszła do skutku oraz że koszty te należy wliczyć w koszty uzyskania działalności gospodarczej.

Mając na uwadze stan faktyczny w przedmiotowej sprawie Naczelnik Drugiego Urzędu Skarbowego Łódź - Górna stwierdza, co następuje:

W przedmiotowej sprawie mają zastosowanie przepisy ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 ze zm.).

Zgodnie z art. 12 ust. 1 cytowanej ustawy z dnia 26 lipca 1991 r.: "Za przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za nie wykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych".

Ponieważ pracodawca przestał Panu wypłacać wynagrodzenie za pracę, Pan przestał płacić za dostarczone towary, z powodu zabezpieczenia roszczeń pracowniczych z tytułu umowy o pracę.

Dlatego też, otrzymane od pracodawcy lub postawione do dyspozycji w roku kalendarzowym pieniądze stanowią Pana przychody ze stosunku pracy, nie stanowią natomiast przychodów z pozarolniczej działalności gospodarczej. W związku z tym, do obliczenia dochodu osiągniętego z tytułu kompensaty wzajemnych roszczeń zastosowanie będą miały przepisy dotyczące kosztów uzyskania przychodów z tytułu wynagrodzenia ze stosunku pracy a nie z tytułu prowadzonej działalności gospodarczej.Zgodnie z art. 22 ust. 2 pkt 3 cytowanej ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. koszty uzyskania przychodów z tytułu stosunku służbowego, stosunku pracy, spółdzielczego stosunku pracy oraz pracy nakładczej, w przypadku gdy miejsce stałego lub czasowego zamieszkania podatnika jest położona poza miejscowością, w której znajduje się zakład pracy, a podatnik nie uzyskuje dodatku za rozłąkę - wynoszą 127 zł 82 gr miesięcznie, a za rok podatkowy łącznie nie więcej niż 1.533 zł 84 gr.

Tak więc przy obliczeniu dochodu za dany rok podatkowy należy wziąć pod uwagę wartość kosztów uzyskania przychodów ze stosunku pracy za każdy miesiąc, w którym świadczona była praca.

Zatem stanowisko Pana przedstawione we wniosku z dnia 6 marca 2006 r., (uzupełnionym w dniu 23 marca 2006 r. oraz w dniu 20 kwietnia 2006 r.) należy uznać - za nieprawidłowe.

Zgodnie z przepisami art. 14b § 1 i § 2 cytowanej ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r., powyższa interpretacja nie jest wiążąca dla podatnika, płatnika lub inkasenta, natomiast jest wiążąca dla organów podatkowych i organów kontroli skarbowej właściwych dla wnioskodawcy i może zostać zmieniona lub uchylona wyłącznie w drodze decyzji, w trybie określonym w § 5.