P O S T A N O W I E N I E

Na podstawie art. 14a § 4 w związku z art. 14a § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz.U. z 2005r., Nr 8, poz. 60 ze zm.) Naczelnik Drugiego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Warszawie w związku z wnioskiem z dnia 03.07.2006r. (data wpływu do Urzędu 04.07.2006r.) uzupełnionym w dniu 28.08.2006r., w sprawie udzielenia pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania przepisów prawa podatkowego

p o s t a n a w i a

uznać stanowisko Podatnika za nieprawidłowe.

U Z A S A D N I E N I E

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że Spółka posiada w US należność z tytułu podatku VAT za okres maj 2004r. - grudzień 2005r.. Należność ta powstała z powodu naliczenia 22% VAT od faktur UE, dla których nie zostały spełnione wymogi wynikające z art. 42 ust. 3 ustawy o VAT. Spółka zwróciła się z zapytaniem czy w celu odzyskania naliczonego podatku VAT może zastosować dokumenty pomocnicze wynikające z art. 43 ust. 11. Spółka wyjaśnia, iż z uwagi na okres przejściowy (od maja 2004r.) wynikający z wstąpienia Polski do UE oraz zmianą przepisów dotyczących podatku VAT, wystąpiły nieporozumienia związane z uzyskiwaniem niezbędnych dokumentów dotyczących stosowania stawki preferencyjnej przy WDT. Wiele z tych dokumentów, w szczególności dokumentów przewozowych, zaginęło i do chwili obecnej występują trudności z ich odzyskaniem. Spółka dysponuje dokumentami pomocniczymi świadczącymi o tym, iż sprzedane towary zostały odebrane i zapłacone przez kontrahenta, tj. Spółka posiada potwierdzenie odbioru towaru oraz potwierdzenie dokonania zapłaty na wyciągach bankowych.

Stosownie do art. 42 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz.U. Nr 54, poz. 535 ze zm.) wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów podlega opodatkowaniu według stawki podatku 0 %, pod warunkiem że podatnik przed złożeniem deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy, o którym mowa w art. 99, posiada w swojej dokumentacji dowody, że towary będące przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy zostały wywiezione z terytorium kraju i dostarczone do nabywcy na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju. Zgodnie zaś z art. 42 ust. 3 ustawy o VAT w brzmieniu obowiązującym do 31 maja 2005r. dowodami, o których mowa w ust. 1 pkt 2, są następujące dokumenty, jeżeli łącznie potwierdzają dostarczenie towarów będących przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów do nabywcy znajdującego się na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju:

1) dokumenty przewozowe otrzymane od przewoźnika (spedytora) odpowiedzialnego za wywóz towarów z terytorium kraju, z których jednoznacznie wynika, że towary zostały dostarczone do miejsca ich przeznaczenia na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju - w przypadku gdy przewóz towarów jest zlecany przewoźnikowi (spedytorowi),

2) kopia faktury dostawy,

3) specyfikacja poszczególnych sztuk ładunku,

4) dokument potwierdzający przyjęcie przez nabywcę towaru na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju.

- z zastrzeżeniem ust. 4 i 5.

Z kolei zgodnie z art. 42 ust. 11 ustawy o VAT w brzmieniu obowiązującym do 31 maja 2005r., w przypadku gdy dokumenty, o których mowa w ust. 3-5, nie potwierdzają jednoznacznie dostarczenia do nabywcy znajdującego się na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju towarów, dowodami, o których mowa w ust. 1 pkt 2, mogą być również inne dokumenty wskazujące, że nastąpiła dostawa wewnątrzwspólnotowa, w szczególności:

1) korespondencja handlowa z nabywcą, w tym jego zamówienie;

2) dokumenty dotyczące ubezpieczenia lub kosztów frachtu;

3) dokument potwierdzający zapłatę za towar, z wyjątkiem przypadków, gdy dostawa ma charakter nieodpłatny lub zobowiązanie jest realizowane w innej formie, w takim przypadku inny - dokument stwierdzający wygaśnięcie zobowiązania

Ustawą z dnia 21 kwietnia 2005r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz o zmianie niektórych innych ustaw (Dz.U. Nr 90, poz. 756) uchylono pkt 4 cyt. wyżej art. 42 ust. 3 oraz dodano pkt 4 do ust. 11 art. 42 o treści „dowód potwierdzający przyjęcie przez nabywcę towaru na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju”. Powyższe zmiany zaczęły obowiązywać od 1 czerwca 2005r.

Zgodnie z przywołanymi wyżej przepisami, podatnik jest uprawniony do zastosowania preferencyjnej stawki podatku VAT w wysokości 0%, jeżeli przed złożeniem deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy jest w posiadaniu dowodów potwierdzających jednoznacznie wywóz towarów poza terytorium Polski. Brak takiej dokumentacji skutkuje utratą możliwości zastosowania stawki preferencyjnej i obowiązkiem opodatkowania dostawy według stawek obowiązujących przy dostawach krajowych. Ze względu na korzystniejsze niż w odniesieniu do dostaw krajowych skutki podatkowe, ustawodawca wymienia katalog dokumentów, które ze względu na ich formę prawną potwierdzają w sposób jednoznaczny zarówno tożsamość towarów będących przedmiotem transakcji i wywozu, podmioty będące stronami wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów, jak również fakt dokonania wywozu towarów. Znaczenie tych dokumentów zostało także podkreślone zmianą ustawy z dnia 21 kwietnia 2005r., zgodnie z którą dokumentami o zasadniczym znaczeniu dowodowym pozostają: dokumenty przewozowe, kopia faktury, specyfikacja poszczególnych sztuk ładunku. Potwierdzenie odbioru przez nabywcę w obecnym stanie prawnym stanowi jedynie dokument o charakterze pomocniczym. Z tego też względu dokumenty, o których mowa w art. 42 ust. 3 ustawy mają charakter podstawowy i nie mogą być zastąpione innymi dokumentami. Dokumenty wymienione w art. 42 ust. 11 ustawy pełnią jedynie funkcje uzupełniającą w przypadku gdy dokumentacja podstawowa nie potwierdza jednoznacznie dostarczenia towarów do nabywcy. Dokumenty te mogą okazać się niezbędne w sytuacji, gdy np. dostawca co prawda posiada dokument przewozowy, ale nie można na jego podstawie jednoznacznie stwierdzić, że towar dotarł do nabywcy, zaś dokumenty w których posiadaniu jest podatnik uzupełniają i potwierdzają taką informację. W związku z powyższym należy zauważyć, iż dokumentów, o których mowa w art. 42 ust. 11 ustawy, nie można traktować jako dokumentów zastępczych w stosunku do tych, o których mowa w art. 42 ust. 3 ustawy, a jedynie jako dokumenty pomocnicze.

Biorąc pod uwagę stan faktyczny przedstawiony we wniosku oraz przytoczone przepisy prawa należy stwierdzić, iż Spółka nie ma prawa do zastosowania preferencyjnej stawki podatku VAT w wysokości 0% do wewnątrzwspólnotowych dostaw towarów do których udokumentowania nie posiada dokumentów przewozowych, o których mowa w art. 42 ust. 3 pkt 1 ustawy. Fakt posiadania przez Spółkę potwierdzenia odbioru towaru przez nabywcę oraz potwierdzenia dokonania zapłaty na wyciągach bankowych w powyższym przypadku nie uprawnia do zastosowania 0% stawki podatku VAT.