Na podstawie art. 14b § 5 pkt 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005 r., Nr 8, poz. 60 ze zm.) po rozpatrzeniu zażalenia podatników na postanowienie Naczelnika Urzędu Skarbowego w Starachowicach znak: PP/4409-11-56/05 z dnia 03.03.2006 r. w sprawie udzielenia interpretacji, co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w zakresie podatku od towarów i usług- Dyrektor Izby Skarbowej w Kielcach odmawia zmiany albo uchylenia postanowienia organu I instancji.

Wnioskiem z dnia 22.12.2005 r. podatnicy zwrócili się do Naczelnika Urzędu Skarbowego w Starachowicach o udzielenie pisemnej interpretacji w zakresie stosowania przepisów dotyczących podatku od towarów i usług. Mianowicie zwrócili się z zapytaniem, czy w remanencie sporządzonym na dzień likwidowania działalności gospodarczej przez jednego z małżonków należy wykazać nieruchomość, która jest współwłasnością.

Przedstawiając stan faktyczny podatnicy podali, że w 1996 r. zakupili budynek jako współwłasność i prowadzili w nim działalność handlową. Następnie ze względu na słabe wyniki finansowe działalność gospodarczą prowadził sam podatnik, a obecnie chce on zlikwidować sklep. W budynku tym działalność ma prowadzić podatniczka.

Zdaniem Strony w remanencie likwidacyjnym nie należy wykazywać przedmiotowej nieruchomości, gdyż budynek jest współwłasnością i będzie w nim kontynuowana działalność gospodarcza przez jednego ze współwłaścicieli nieruchomości, tj. podatniczkę.

Do wniosku podatnicy załączyli kserokopię faktury zakupu nieruchomości oraz kserokopię aktu notarialnego.

W dniu 03.03.2006 r. Naczelnik Urzędu Skarbowego w Starachowicach wydał postanowienie, znak: PP/4409-11-56/05, w którym nie zgodził się ze stanowiskiem prezentowanym przez stronę. Organ podatkowy pierwszej instancji stwierdził, że:
1. Podatnik powinien wykazać w spisie z natury sporządzonym na dzień zaprzestania wykonywania czynności podlegających opodatkowaniu budynek;
2. Wartość gruntu będzie wyłączona z opodatkowania podatkiem VAT;
3. Wartość budynku podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wg stawki 22%,zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.),
4. Podstawę opodatkowania podatkiem od towarów i usług będzie stanowić, stosownie do art. 14 ust. 8 ustawy o podatku VAT, w związku z art. 29 ust. 10 tej ustawy, cena nabycia tego budynku.

Na powyższe postanowienie Naczelnika Urzędu Skarbowego w Starachowicach w sprawie udzielonej interpretacji podatnicy złożyli zażalenie do Dyrektora Izby Skarbowej w Kielcach.

W uzasadnieniu zażalenia podnieśli, że "wykładnia US w Starachowicach (...) jest błędna, gdyż opiera się na dwóch wadliwych założeniach, które przyjął Urząd Skarbowy:
1. działalność gospodarcza była i jest prowadzona dalej w ramach małżeńskiej ustawowej wspólności majątkowej,
2. w naszym przypadku mają zastosowanie przepisy ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym (Dz. U. Nr 11, poz. 50 ze zm.)."

Po przeanalizowaniu zgromadzonego w przedmiotowej sprawie materiału dowodowego Dyrektor Izby Skarbowej w Kielcach stwierdza, że brak jest podstaw do zmiany bądź uchylenia postanowienia Naczelnika Urzędu Skarbowego w Starachowicach.

Naczelnik Urzędu Skarbowego w Starachowicach wydał postanowienie uwzględniając treść wniosku Strony oraz obowiązujące przepisy.

W powyższym postanowieniu poinformowano, że podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wynikającego z faktury VAT dokumentującej transakcję zakupu nieruchomości (budynku i gruntu). Z akt sprawy wynika, że podatnik będąc czynnym podatnikiem podatku VAT, skorzystał z tego prawa w deklaracji VAT-7 za miesiąc lipiec 1996 r.

W przypadku likwidacji przez niego działalności gospodarczej zastosowanie ma przepis art. 14 ust. 1-5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), na co szczegółowo wskazano w zaskarżonym postanowieniu. Wobec powyższego opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegać będzie wartość budynku, który winien być wykazany w spisie z natury sporządzonym na dzień likwidacji działalności gospodarczej przez podatnika.

Faktem jest, iż w akcie notarialnym dotyczącym przedmiotowej nieruchomości figurują podatnicy, którzy zgodnie z § 5 tego aktu kupili nieruchomość na zasadzie wspólności majątkowej małżeńskiej. Pozostaje to jednak poza wpływem na prawo do odliczenia VAT naliczonego przez podatnika. Należy podkreślić, że podatniczce w dacie nabycia nieruchomości nie należała do kręgu podatników podatku VAT, a tym samym do osób uprawnionych do otrzymania faktury VAT.

Dokonanie zakupu przez podatnika podatku od towarów i usług, tj. w niniejszym przypadku podatnika, pozostającego w związku małżeńskim, do którego odnoszą się zasady wspólności ustawowej, nie wyklucza możliwości legalnego otrzymania faktury VAT wskazującej tego podatnika jako nabywcę (wyrok NSA z dnia 05.05.2004 r., sygn. akt FSK 2/04).

Okoliczności, że podatnik VAT nabył dla potrzeb prowadzonej działalności określony składnik majątkowy wspólnie z małżonkiem nie pozbawia go prawa potrącenia podatku naliczonego stanowiącego jedną z fundamentalnych zasad konstrukcji podatku od towarów i usług. Autonomiczność prawa podatkowego wyklucza możliwość takiej interpretacji jego przepisów, która zakładałaby, iż stosunki majątkowe między małżonkami, regulowane przepisami Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego, mogą kształtować zakres praw i obowiązków podatników podatku od towarów i usług (wyrok NSA z dnia 08.06.2004 r., sygn. akt FSK 157/04 oraz z dnia 30.03.2004 r., sygn. akt FSK 84/04).

Zatem fakt, że nieruchomość jest nabyta w ramach wspólności majątkowej, z jednej strony nie skutkuje pozbawieniem prawa do odliczenia VAT naliczonego małżonka, który jest czynnym podatnikiem VAT prowadzącym działalność gospodarczą w nabytej nieruchomości, z drugiej zaś nie zwalnia z obowiązku rozliczenia VAT należnego w remanencie w przypadku likwidacji działalności przez tego podatnika.

W odniesieniu do zarzutu zastosowania ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym należy stwierdzić, ze zarzut ten jest niezrozumiały. Naczelnik Urzędu Skarbowego w Starachowicach powołał w/w ustawę jedynie w odniesieniu do stwierdzenia, że nieruchomość została nabyta w okresie obowiązywania tejże ustawy i uznał, iż "w stosunku do gruntu wchodzącego w skład w/w nieruchomości nie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, ponieważ grunty nie były objęte zakresem działania tej ustawy."Natomiast bezsprzecznie do istniejącego obowiązku sporządzenia remanentu i ujęcia w nim budynku prawidłowo wykorzystano i powołano przepisy "nowej" ustawy VAT, tj. ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), co znajduje odzwierciedlenie w wydanym postanowieniu.

Co się zaś tyczy kolejnego zarzutu, to tut. organ podatkowy nie dopatrzył się w wydanym postanowieniu stwierdzenia, że "działalność gospodarcza była i jest prowadzona dalej w ramach małżeńskiej ustawowej wspólności majątkowej". Treść tego postanowienia nie wskazuje również, aby przyjęte było takie założenie, co i tak zresztą nie ma wpływu na rozliczenie w podatku VAT, co wyjaśniono powyżej. Wobec powyższego należy stwierdzić, iż argumenty powołane przez podatników w złożonym zażaleniu nie dają podstaw do zmiany bądź uchylenia postanowienia Naczelnika Urzędu Skarbowego w Starachowicach.

Dlatego orzeczono jak w sentencji decyzji.

Decyzja niniejsza jest ostateczna w administracyjnym toku instancji.