POSTANOWIENIE

Na podstawie art. 14 a § 4 w zw. z § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. (tj. Dz.U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.), po rozpatrzeniu wniosku X Sp. z o.o. z dnia 18 maja 2006r. (data wpływu do Urzędu 22.05.2006r.) o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego, Naczelnik Pierwszego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Warszawie - biorąc pod uwagę przedstawiony stan faktyczny oraz stan prawny

postanawia

- uznać stanowisko Strony za prawidłowe.

UZASADNIENIE

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że Spółka realizuje inwestycję, której celem jest wybudowanie hali produkcyjnej z halą magazynową i budynkiem biurowym. W celu sfinansowania w/w inwestycji, Spółka podpisała umowę kredytową z bankiem w Wiedniu. Transze kredytu wpływają na rachunek bankowy Podatnika według jego zapotrzebowania. W pewnych okresach czasowych Spółka dysponuje wolnymi środkami pieniężnymi związanymi np. z wcześniejszym wpływem transzy. Wówczas Spółka zakłada lokaty na rachunku bankowym i osiąga z tego tytułu przychody-odsetki od lokaty.Zdaniem Podatnika, odsetki od lokat, zgodnie z art. 12 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, podlegają opodatkowaniu w dniu wpływu na rachunek bankowy, jako dodatkowy przychód z tytułu lokat środków pieniężnych, natomiast nie pomniejszają wartości inwestycji w okresie jej trwania.

W ocenie Naczelnika tut. Urzędu Skarbowego przedstawiona przez Stronę argumentacja jest prawidłowa. Zgodnie z art. 16 g ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 15.02.1992r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2000r. Nr 54, poz. 654 ze zm.) wartością początkową środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, w razie wytworzenia ich we własnym zakresie, jest koszt wytworzenia. Wartość początkową, o której mowa powyżej ustala się z uwzględnieniem art. 16g ust. 2-14 w/w ustawy.Zgodnie natomiast z art. 16g ust. 4 w/w ustawy, za koszt wytworzenia uważa się wartość, w cenie nabycia, zużytych do jego wytworzenia środków trwałych: rzeczowych składników majątku i wykorzystanych usług obcych, kosztów wynagrodzeń za prace wraz z pochodnymi, i inne koszty dające się zaliczyć do wartości wytworzonych środków trwałych. Do kosztu wytworzenia nie zalicza się: kosztów ogólnych zarządu, kosztów sprzedaży oraz pozostałych kosztów operacyjnych i kosztów operacji finansowych, w szczególności odsetek od pożyczek (kredytów) i prowizji, z wyłączeniem odsetek i prowizji naliczonych do dnia przekazania środka trwałego do używania. Jak wynika z przywołanego przepisu, naliczone od kredytu inwestycyjnego odsetki, do dnia przekazania środka trwałego do używania, powiększają koszty wytworzenia danego środka trwałego (jego wartość początkową). Natomiast odsetki od kredytów inwestycyjnych, które zostały naliczone po oddaniu środka trwałego do używania, podlegają zaliczeniu do kosztów uzyskania przychodów. Wówczas bowiem nie ma już możliwości zwiększenia wartości tego środka trwałego. Jeżeli jednak środki z otrzymanego kredytu inwestycyjnego zostaną ulokowane w banku na rachunku bieżącym lub lokatach, to otrzymane od tych środków odsetki podlegają ogólnym zasadom, tzn. na podstawie art. 12 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, należy je zaliczyć do przychodów, które zgodnie z art. 7 ust. 2 w/w ustawy uwzględniane są przy ustalaniu dochodu do opodatkowania. Zgodnie bowiem z powołanym art. 12 ust. 1 pkt 1 ustawy, przychodami są w szczególności otrzymane pieniądze, wartości pieniężne, w tym również różnice kursowe. W przypadku odsetek od bankowych lokat terminowych przychód podatkowy powstaje w momencie faktycznego ich otrzymania. Datą otrzymania odsetek, w zależności od postanowień umowy lokaty zawartej z bankiem jest:

1) data kapitalizacji odsetek, jeżeli lokata jest oprocentowana w ten sposób, że w trakcie jej trwania odsetki są kapitalizowane i od tych odsetek ustala się dalsze oprocentowanie, albo

2) data postawienia odsetek do dyspozycji właściciela lokaty, tzn. data wpływu na rachunek bankowy; bez znaczenia jest tutaj fakt fizycznego podjęcia środków z konta bankowego.

Mając powyższe ma uwadze, postanowiono jak na wstępie. Niniejsze postanowienie dotyczy wyłącznie stanu faktycznego przedstawionego we wniosku oraz obowiązującego w tym stanie faktycznym stanu prawnego.