Pismem z dn. 04.04.2006r. zwrócił się Pan do tutejszego Organu podatkowego o wydanie opinii w sprawie dotyczącej prawidłowego dokumentowania transakcji eksportowych. Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że w ramach prowadzonej działalności dokonuje Pan wywozu towarów poza terytorium Unii Europejskiej, w opisanym przypadku do Bułgarii. Wywóz dokonywany jest transportem samochodowym, pod osłoną karnetu TIR – Międzynarodowej Konwencji Celnej. Podatnik zgłasza towary do procedury wywozu i procedury tranzytu w wewnętrznym urzędzie celnym np. w Krakowie, gdzie zostaje otworzony karnet TIR i przeprowadzona procedura celna wywozu. Następnie wewnętrzny urząd celny potwierdza dokonanie procedury wywozu poprzez umieszczenie na odwrocie karty 3 dokumentu SAD pieczęci UC z napisem „Export” oraz pieczęci z nadanym numerem PWZ. W treści dokumentu wpisany jest również nr karnetu TIR. W związku z wyżej opisanym stanem faktycznym wnosi Pan zapytanie czy otrzymana z wewnętrznego UC tego typu karta 3 SAD, potwierdzona pieczęcią „Export”, jest dokumentem potwierdzającym wywóz towaru poza granice Wspólnoty z prawem zastosowania 0% stawki podatku VAT?

Przedstawiając swoje stanowisko stwierdza Pan, iż w przypadku dokonania procedury wywozu poza obszar Wspólnoty pod ochroną karnetu TIR, posiadanie opisanego wyżej dokumentu jest wystarczające do uznania wywozu poza granicę Wspólnoty i uprawnia do zastosowania 0% stawki podatku VAT.

Naczelnik Urzędu Skarbowego w Pruszkowie mając na uwadze stan faktyczny przedstawiony przez wnioskodawcę i stan prawny obowiązujący w dacie zaistnienia tego zdarzenia stwierdza co następuje:

W myśl brzmienia art. 2 pkt 8 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535, ze zm.), przez eksport towarów rozumie się potwierdzony przez urząd celny określony w przepisach celnych wywóz towarów z terytorium kraju poza terytorium Wspólnoty w wykonaniu czynności określonych w art. 7 ust. 1 pkt 1-4, jeżeli wywóz jest dokonany przez: a) dostawcę lub na jego rzecz, lub b) nabywcę mającego siedzibę poza terytorium kraju, lub na jego rzecz. Na podstawie art. 41 ust. 4 wymienionej wyżej ustawy w eksporcie towarów, o którym mowa w art. 2 pkt 8 lit. a, stawka podatku wynosi 0%. Natomiast zgodnie z art. 19 ust. 6 ustawy o podatku od towarów i usług obowiązek podatkowy w eksporcie towarów powstaje z chwilą potwierdzenia przez urząd celny określony w przepisach celnych wywozu towaru poza terytorium Wspólnoty.

Z uwagi na fakt, że przepisy ustawy o podatku od towarów i usług nie precyzują pojęć z zakresu prawa celnego, w celu stwierdzenia, który urząd i na jakim dokumencie ma dokonać potwierdzenia wywozu, należy sięgnąć do obszernej regulacji wspólnotowego prawa celnego, którego przepisy regulują szczegółowo właściwość miejscową i rzeczową poszczególnych urzędów celnych. Powyższe jest spowodowane tym, że z dniem 1 maja 2004r., tj. z dniem akcesji Polski do Unii Europejskiej przestała obowiązywać ustawa z dnia 9 stycznia 1997r. – Kodeks celny (Dz.U. z 2001r. Nr 75, poz. 802 z późn. zm.) natomiast powstał obowiązek bezpośredniego stosowania w kraju aktów prawa wspólnotowego, w tym w szczególności - w zakresie prawa celnego – rozporządzenia Rady (EWG) nr 2913/92 z dnia 12 października 1992r. ustanawiającego Wspólnotowy Kodeks Celny oraz rozporządzenia Komisji (EWG) nr 2454/93 z dnia 2 lipca 1993r. ustanawiającego przepisy w celu wykonania rozporządzenia Rady (EWG) nr 2913/92 ustanawiającego Wspólnotowy Kodeks Celny.

Oznacza to, że z dniem akcesji zastosowanie mają przede wszystkim ww. przepisy wspólnotowego prawa celnego a w zakresie uzupełniającym – przepisy prawa krajowego. Przepis art. 161 ust. 5 rozporządzenia Rady (EWG) nr 2913/92 z dnia 12 października 1992r. ustanawiającego Wspólnotowy Kodeks Celny stanowi, że „zgłoszenie do wywozu musi zostać złożone w urzędzie celnym właściwym dla dozoru miejsca, gdzie osoba dokonująca wywozu ma swoją siedzibę lub gdzie towary zostały zapakowane bądź załadowane do transportu wywozowego. Wyjątki od tej zasady określane są zgodnie z procedurą Komitetu”. Pisemnego zgłoszenia celnego do procedury wywozu dokonuje się więc we właściwym ze względu na siedzibę osoby dokonującej wywozu lub ze względu na miejsce, gdzie towary zostały zapakowane bądź załadowane do transportu wywozowego urzędzie celnym (w tzw. urzędzie celnym wywozu - art. 161 ust. 5 WKC) z zastosowaniem dokumentu SAD, składającego się z kart 1, 2 i 3. "Urząd celny wyprowadzenia" to zgodnie z art. 793 ust. 2 rozporządzenia Komisji (EWG) nr 2454/93: a.w przypadku towarów wywożonych koleją, pocztą, drogą powietrzną lub drogą morską - urząd celny właściwy dla miejsca, w którym towary przejmowane są w ramach umowy przewozu w celu transportu do państwa trzeciego przez towarzystwo kolejowe, organy pocztowe, towarzystwo lotnicze bądź przedsiębiorstwo żeglugowe; b.w przypadku towarów wywożonych rurociągami i w przypadku energii elektrycznej - urząd wyznaczony przez Państwo Członkowskie, w którym znajduje się siedziba eksportera; c.w przypadku towarów wywożonych w inny sposób lub w okolicznościach nieobjętych lit. a) i b) – ostatni urząd celny przed opuszczeniem przez towary obszaru celnego Wspólnoty. Urząd ten będzie nadzorował faktyczny wywóz towarów poza obszar celny Wspólnoty i dokonywał potwierdzenia, że towary opuściły obszar Unii Europejskiej. W myśl przepisu art. 793 ust. 3 rozporządzenia Komisji (EWG) nr 2454/93 - urząd celny wyprowadzenia upewnia się, czy przedstawione towary są towarami zgłoszonymi, oraz nadzoruje i potwierdza ich fizyczne wyjście, poświadczając odwrotną stronę egzemplarza karty 3. Poświadczenie stanowi pieczęć z nazwą urzędu i datą.

W przepisach wspólnotowych określono szczególny tryb potwierdzania wywozu towarów poza obszar celny Wspólnoty w sytuacji, gdy wywóz związany jest ze stosowaniem procedury tranzytu, tj. mamy do czynienia ze zgłoszeniem do procedury wywozu, po której następuje procedura tranzytu. W takim przypadku urząd celny wyjścia w rozumieniu przepisów art. 793 ust. 6 w/w rozporządzenia, czyli urząd celny w którym nastąpiło zgłoszenie celne towaru do procedury tranzytu dokonuje potwierdzenia faktu wywozu na karcie 3 dokumentu SAD. Potwierdzenie to polega na umieszczeniu na odwrocie karty 3 SAD pieczęci wskazującej datę i nazwę urzędu celnego oraz nadaniu numeru ewidencji PWZ. Jednocześnie zarówno ten dokument jak i dokumenty tranzytowe powinny zostać opieczętowane czerwonym stemplem „Eksport”. Natomiast urząd celny graniczny, przez który towar opuszcza obszar celny Wspólnoty, będzie tylko nadzorował faktyczne wyprowadzenie towaru. Skoro posiada Pan opisane powyżej dokumenty związane z eksportowanym towarem, poddanym procedurze tranzytu – jest Pan uprawniony do zastosowania stawki 0% z zachowaniem warunków określonych w art. 41 ustawy o podatku od towarów i usług, tj.: stawkę podatku 0% stosuje się w eksporcie towarów, o którym mowa w ust. 4 i 5, pod warunkiem że podatnik przed złożeniem deklaracji podatkowej za dany miesiąc otrzymał dokument potwierdzający wywóz towaru poza terytorium Wspólnoty (ust. 6), jeżeli warunek, o którym mowa w ust. 6, nie został spełniony, podatnik nie wykazuje tej dostawy w ewidencji, o której mowa w art. 109 ust. 3, za dany okres rozliczeniowy, lecz w okresie następnym, stosując stawkę podatku 0%, pod warunkiem otrzymania dokumentu wymienionego w ust. 6 przed złożeniem deklaracji podatkowej za ten okres. W razie nieotrzymania tego dokumentu w terminie określonym w zdaniu poprzednim mają zastosowanie stawki właściwe dla dostawy tego towaru na terytorium kraju.

Zatem biorąc pod uwagę stan prawny oraz przedstawiony stan faktyczny, Naczelnik Urzędu Skarbowego w Pruszkowie stwierdza, że Pana stanowisko, przedstawione w złożonym wniosku, jest prawidłowe.