POSTANOWIENIE

Na podstawie art. 14a, art. 216 §. 1 i § 2 oraz art. 236 § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 roku – Ordynacja podatkowa /t. j. Dz. U. Nr 8 poz. 60 z późn. zm./ Naczelnik Urzędu Skarbowego Warszawa Targówek

postanawia

uznać stanowisko w sprawie udzielenia pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego zawarte we wniosku złożonym dnia 16 sierpnia 2006 roku, za nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

Ze stanu faktycznego przedstawionego we wniosku wynika: że 25 grudnia 2004 roku w parafii w Warszawie zawarł Pan związek małżeński (ślub kanoniczny) z Anną R. Zostaliście również Państwo poinformowani, że umowa zawarta między Rzeczpospolitą Polską a Kościołem Katolickim (Konkordat) reguluje sposób postępowania osób duchownych i zobowiązuje je do terminowego wywiązania się z obowiązku zawiadomienia (złożenia dokumentacji) odpowiednich urzędów państwowych (urzędu stanu cywilnego) o fakcie udzielonego ślubu. Z powodu niedotrzymania terminu przez osobę duchowną Urząd Stanu Cywilnego odmówił sporządzenia aktu małżeństwa. Stanowisko to podtrzymał również Sąd Rejonowy i decyzję Urzędu Stanu Cywilnego utrzymał, nie dopatrując się żadnej siły wyższej, która uniemożliwiłaby złożenie dokumentów w terminie osobie za to odpowiedzialnej. Od decyzji Sądu Rejonowego nie odwołaliście się Państwo a 23 marca 2005r zawarliście związek małżeński, tym razem cywilny.

Zadaje Pan pytanie czy wobec powyższego może się Pan rozliczyć z podatku dochodowego od osób fizycznych za rok 2005 wspólnie z małżonką. Stoi Pan na stanowisku, że skoro nie ponosi Pan odpowiedzialności za niedotrzymanie terminu złożenia dokumentów do Urzędu Stanu Cywilnego może Pan skorzystać z prawa do wspólnego rozliczenia się z żoną poprzez skorygowania zeznania podatkowego za 2005 rok.

Biorąc pod uwagę przedstawiony stan faktyczny, w oparciu o obowiązujące przepisy prawa podatkowego Naczelnik Urzędu Skarbowego Warszawa Targówek stwierdza, co następuje:

Zasady i warunki skorzystania z możliwości wspólnego rozliczenia się małżonków określa art. 6 ust. 2 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. Nr 14, z 2000 r., poz.176, z późn. zm.) w brzmieniu:

Art. 6 ust 2 : Małżonkowie podlegający obowiązkowi podatkowemu, o którym mowa w art. 3 ust. 1, między którymi istnieje wspólność majątkowa, pozostający w związku małżeńskim przez cały rok podatkowy, mogą być jednak, z zastrzeżeniem ust. 8, na wniosek wyrażony we wspólnym zeznaniu rocznym, z zastrzeżeniem art. 6a, opodatkowani łącznie od sumy swoich dochodów określonych zgodnie z art. 9 ust. 1 i 1a, po uprzednim odliczeniu, odrębnie przez każdego z małżonków, kwot określonych w art. 26 i art. 26c; w tym przypadku podatek określa się na imię obojga małżonków w podwójnej wysokości podatku obliczonego od połowy łącznych dochodów małżonków, z tym że do sumy tych dochodów nie wlicza się dochodów (przychodów) opodatkowanych w sposób zryczałtowany na zasadach określonych w tej ustawie.

Uzasadniając własne stanowisko w sprawie powołuje się Pan na artykuł 10 Konkordatu między Stolicą Apostolską i Rzeczpospolitą Polską, podpisanego w Warszawie dnia 28 lipca 1993 r. (Dz. U. z dnia 23 kwietnia 1998 r.) który w punkcie 1 stwierdza : „Od chwili zawarcia małżeństwo kanoniczne wywiera takie skutki, jakie pociąga za sobą zawarcie małżeństwa zgodnie z prawem polskim”. W dalszej części przywołanego przepisu znajdują się jednak zapisy warunkujące wypełnienie dyspozycji stwierdzające jej ważność jeżeli:

(1) między nupturientami nie istnieją przeszkody wynikające z prawa polskiego,

(2) złożą oni przy zawieraniu małżeństwa zgodne oświadczenie woli dotyczące wywarcia takich skutków i

(3) zawarcie małżeństwa zostało wpisane w aktach stanu cywilnego na wniosek przekazany urzędowi stanu cywilnego w terminie pięciu dni od zawarcia małżeństwa; termin ten ulega przedłużeniu, jeżeli nie został dotrzymany z powodu siły wyższej, do czasu ustania tej przyczyny.

Jak wynika z opisu stanu faktycznego zawartego we wniosku w Pana sytuacji warunek pozostawania w związku małżeńskim przez cały rok podatkowy nie był spełniony gdyż nie został zachowany termin określony w podpunkcie trzecim przepisu. Urząd Stanu Cywilnego odmówił sporządzenia aktu małżeństwa, stanowisko to podtrzymał również Sąd Rejonowy należy więc uznać, że nie pozostawał Pan w związku małżeńskim przez cały rok podatkowy 2005, nie przysługiwało wobec tego Panu prawo do skorzystania z prawa do wspólnego opodatkowania wraz z małżonką za rok 2005.

Wobec powyższego Naczelnik Urzędu Skarbowego Warszawa Targówek postanowił jak w sentencji.

Powyższa interpretacja, w zakresie stosowania przepisów prawa podatkowego, dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia tego zdarzenia. Interpretacja nie jest wiążąca dla podatnika, płatnika lub inkasenta, wiąże natomiast właściwe organy podatkowe i organy kontroli skarbowej – do czasu jej zmiany lub uchylenia. Na niniejsze postanowienie służy zażalenie do Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie za pośrednictwem Naczelnika Urzędu Skarbowego Warszawa Targówek, w terminie 7 dni od daty doręczenia postanowienia. Zgodnie z art. 1 ust. 1 pkt. 1 lit. a ustawy z dnia 9 września 2000 r. o opłacie skarbowej /Dz. U. Nr 86 poz. 960 ze zm./ wniesienie zażalenia podlega opłacie skarbowej w wysokości 5 zł oraz od załączników po 0,50 gr.