Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że Płatnik zamierza zatrudnić na umowę zlecenie studentów, których koszty podróży w celu wykonania zadania ponoszone będą przez zleceniodawcę.

Zdaniem Płatnika, wydatki związane z podróżą studenta zatrudnionego na umowę zlecenie, stanowią koszt uzyskania przychodu Spółki i nie podlegają opodatkowaniu u zleceniobiorcy.

Po przeanalizowaniu stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskującego, tut. organ podatkowy stwierdza co następuje:

Zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 16 lit. b) ustawy z dnia 26 lipca 1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jednolity Dz. U. z 2000r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.) wolne od podatku dochodowego są diety i inne należności za czas podróży osoby nie będącej pracownikiem do wysokości określonej w odrębnych ustawach lub przepisach wydawanych przez ministra właściwego do spraw pracy w sprawie wysokości oraz warunków ustalania należności przysługujących pracownikowi zatrudnionemu w państwowej lub samorządowej jednostce sfery budżetowej z tytułu podróży służbowej na obszarze kraju oraz poza granicami kraju, z zastrzeżeniem ust. 13. Przy czym jak stanowi art. 21 ust. 13 pkt 1 ww. ustawy zwolnienie dla osób niebędących pracownikami stosuje się, jeżeli otrzymane świadczenia nie zostały zaliczone do kosztów uzyskania przychodów i zostały poniesione w celu osiągnięcia przychodów. Wymieniony przepis nie zawiera wskazania podmiotu, który nie może zaliczyć wypłaconego świadczenia do kosztów uzyskania przychodów. Jednak biorąc pod uwagę, iż o warunku zaliczenia świadczeń do kosztów uzyskania przychodu mówi się w kontekście świadczeń otrzymanych, a nie poniesionych, uznać należy, iż chodzi tu o koszty uzyskania przychodu świadczeniobiorcy, a nie świadczeniodawcy.

Jeżeli wykonanie zlecenia wiąże się z odbyciem podróży, zleceniobiorca ponoszący związane z wyjazdem wydatki może, jeżeli tak stanowi umowa, otrzymać od zleceniodawcy zwrot świadczeń przewidzianych w odrębnych przepisach.
Regulacje dotyczące podróży służbowych zawarte zostały w rozporządzeniu Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 19 grudnia 2002r. w sprawie wysokości oraz warunków ustalania należności przysługujących pracownikowi zatrudnionemu w państwowej lub samorządowej jednostce sfery budżetowej z tytułu podróży służbowej na obszarze kraju (Dz. U. Nr 236, poz. 1990 z późn. zm.) oraz rozporządzeniu Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 19 grudnia 2002r. w sprawie wysokości oraz warunków ustalania należności przysługujących pracownikowi zatrudnionemu w państwowej lub samorządowej jednostce sfery budżetowej z tytułu podróży służbowej poza granicami kraju (Dz. U. Nr 236, poz. 1991 z późn. zm.).

Świadczenia wypłacone w kwotach określonych ww. przepisami korzystają ze zwolnienia od podatku dochodowego.

Zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych kosztami uzyskania przychodów z poszczególnego źródła są wszelkie koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23. Tak więc wydatki refundujące poniesione przez zleceniobiorcę koszty podróży, jeżeli ich poniesienie jest związane z osiągniętym przychodem, a ich zwrot wynika z zawartej umowy cywilnoprawnej, stanowią w całości koszt uzyskania przychodu u przedsiębiorcy nawet, jeżeli przekraczają limity określone przepisami ww. rozporządzeń.

Wyjątek od tej zasady dotyczy zwrotu kosztów używania w podróży samochodu stanowiącego własność zleceniobiorcy bądź używanego przez niego na podstawie stosownej umowy. Z przepisu art. 23 ust. 1 pkt 46 ustawy z dnia 26 lipca 1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych wynika bowiem, iż nie uważa się za koszty uzyskania przychodów poniesionych wydatków z tytułu używania niewprowadzonego do ewidencji środków trwałych samochodu osobowego, w tym także stanowiącego własność osoby prowadzącej działalność gospodarczą, dla potrzeb działalności gospodarczej – w części przekraczającej kwotę wynikającą z pomnożenia liczby kilometrów faktycznego przebiegu pojazdu oraz stawki za 1 km przebiegu, określonej w odrębnych przepisach wydanych przez właściwego ministra. W celu ustalenia faktycznego przebiegu pojazdu zleceniobiorca obowiązany jest prowadzić ewidencję przebiegu pojazdu.

Interpretację wydano w oparciu o stan faktyczny wynikający z zapytania oraz o stan prawny obowiązujący w dniu jej wydania.